Πέθανε στα 44 του ο παχύτερος άνθρωπος στον κόσμο [εικόνες & βίντεο]

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 44 ετών ο Keith Martin, ο παχύτερος άνθρωπος στον κόσμο. Ο Βρετανός είχε φτάσει να ζυγίζει 444 κιλά και λάμβανε καθημερινά 20.000 θερμίδες.

Ο Keith που ήταν επίσημα, ο παχύτερος άνθρωπος στον κόσμο, πέθανε από πνευμονία, οκτώ μήνες μετά από την επιτυχημένη εγχείρηση στην οποία είχε υποβληθεί, προκειμένου να αφαιρεθούν τα τρία τέταρτα του στομαχιού του.

Για δέκα ολόκληρα χρόνια δεν είχε βγει από το σπίτι γιατί ήταν καθηλωμένος στο κρεβάτι του. Μπορούσε να καταναλώσει καθημερινά 20.000 θερμίδες, δηλαδή 10 φορές περισσότερο, από τις συνιστώμενες ημερήσιες ποσότητες που χρειάζεται ένας μέσος άνθρωπος. Μετά από το πρωινό, που περιλάμβανε 6 αυγά, ακολουθούσαν πίτσες, κεμπάμπ, χάμπουργκερ, όλα συνοδευόμενα από έξι καφέδες και δυο λίτρα αναψυκτικών την ημέρα. Δεν έλεγε επίσης όχι στις σοκολάτες, τα πατατάκια και τα μπισκότα.

Ο Keith όποιος ήταν άνεργος και αγοροφοβικός, είχε παραδεχθεί ότι τα περισσότερα κιλά, τα είχε πάρει επειδή κατανάλωνε μεγάλες ποσότητες φτηνού φαγητού από Fast food. Μιλώντας σήμερα, ο χειρουργός που επιχειρήσε να σώσει την ζωή του άνδρα, ζήτησε από την κυβέρνηση να επιβάλει φόρο στα fast food για να γίνουν πιο ακριβά για το καταναλωτικό κοινό. Ο χειρουργός του, Kesava Mannur δήλωσε ότι: "Keith, όπως πολλοί άλλοι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν συναισθηματικά θέματα, στρέφονται προς το φαγητό για παρηγοριά» και πρόσθεσε « αυτού του είδους η συμπεριφορά δεν είναι κάτι νέο. Αυτό όμως που είναι πρωτοφανές είναι το με πόση ευκολία οι άνθρωποι που βρίσκονται σε αυτήν την κατάσταση αγοράζουν τεράστιες ποσότητες φτηνού και γρήγορου φαγητού».

«Είμαστε σε πένθος» δήλωσε η αδερφή του και πρόσθεσε «μας λείπει πάρα πολύ». Σε προηγούμενες του δηλώσεις ο Keith είχε πει « Σκεφτόμουν ότι ή θα πεθάνω στο κρεβάτι μου ή θα αυτοκτονήσω. Τώρα όμως σκέφτομαι πόσο χαζός ήμουν. Σήμερα είμαι πολύ πιο σίγουρος για τον εαυτό μου και περισσότερο ευτυχισμένος. Σε λίγους μήνες θέλω να σηκωθώ και να περπατήσω. Κατηγορώ μόνο τον εαυτό μου για την κατάσταση στην οποία βρίσκομαι. Χαράμισα πολλά χρόνια από τη ζωή μου και δεν σκοπεύω να χαραμίσω και άλλα».

Ο ίδιος είχε πει ότι όλα ξεκίνησαν όταν ήταν 16 χρονών, τότε που έχασε την μητέρα του. Η τραγική ειρωνεία είναι ότι και αυτή είχε πεθάνει από πνευμονία.