Η Κίνα είναι αδιαμφισβήτητα μία αυστηρή φαλλοκρατική κοινωνία. Με νόμους που περιορίζουν τις γεννήσεις και σαφή προτίμηση των γονιών στα αρσενικά παιδιά, το να είσαι ομοφυλόφιλος και μοναχοπαίδι, είναι σίγουρα δύσκολο.
Οι ρεπόρτερ του CNN επισκέφθηκαν το ένα από τα δύο μοναδικά καφέ στο Πεκίνο που είναι ελεύθερο σημείο συνάντησης για την τοπική γκέι κοινότητα και μίλησαν με τους εκπροσώπους της ΛΟΑΤ κοινότητας της χώρας, για τη ζωή τους και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.
Η ομοφυλοφιλία έχει αποποινικοποιηθεί μόλις το 1997 και μερικά χρόνια αργότερα αφαιρέθηκε από τον επίσημο κατάλογο των ψυχικών ασθενειών.
Αλλά σε αντίθεση με τους ομολόγους τους στη Δύση, η ΛΟΑΤ κοινότητα δεν έχει να αντιμετωπίσει δριμεία κριτική ή θρησκευτικές αντιδράσεις.
Γι 'αυτούς, η μεγαλύτερη πηγή της πίεσης προέρχεται από την οικογένεια, για την οποία ευθύνεται εν μέρει «νόμος ενός παιδιού» της Κίνας.
«Οταν έχετε μόνο ένα παιδί, θέλετε το παιδί σας να είναι τόσο “κανονικό”, όσο όλα τα άλλα», εξηγεί ο Ξιαογκανγκ Γουέι, εκτελεστικός διευθυντής του Ινστιτούτου Αγωγής Υγείας Φύλου στο Πεκίνο. «Υπάρχει, επίσης, η πίεση να κάνουν οικογένεια, να συνεχιστεί το όνομα», προσθέτει ο Τσι Χενγκ ιδρυτής του ιδρύματος Chung To.
Πολλοί Κινέζοι ομοφυλόφιλοι, άνδρες και γυναίκες ανταποκρίνονται στην πίεση της οικογένειας με «λευκούς γάμους» - γκέι και λεσβίες παντρεύονται ο ένας τον άλλο κρατώντας τα προσχήματα.
«Μεγάλωσα στη δεκαετία του '80 και του '90 και οι περισσότεροι από τους ανθρώπους της ηλικίας μου, παντρεύτηκαν. Δεν είχε σημασία αν ήταν γκέι ή στρέιτ» εξηγεί ο Ξου Μπιν, ιδρυτής της ομάδας υπεράσπισης κοινής γλώσσας.
«Αν δεν το κάνεις, σε βλέπουν σαν τέρας»
Παρά τις προόδους, το κοινωνικό στίγμα παραμένει σε μεγάλο βαθμό. Σύμφωνα με μια έρευνα του 2013 από την Αμερικανική ομάδα ερευνών μόνο το 21% του πληθυσμού της Κίνας ήταν υπέρ της αποδοχής της ομοφυλοφιλίας.
Οι ομόφυλοι γάμοι εξακολουθούν να αποτελούν ταμπού για πολλούς σε ολόκληρη την Κίνα και μια σειρά από κλινικές προσφέρουν τις λεγόμενες θεραπείες ηλεκτροσόκ κατά της ομοφυλοφιλίας, ενώ μόλις φέτος σε δικαστήριο του Πεκίνου αμφισβητήθηκε για πρώτη φορά αυτή η αγωγή.
Παράλληλα, οι εργαζόμενοι ΛΟΑΤ της Κίνας πρέπει επίσης να αντιμετωπίσουν την έλλειψη νομικής προστασίας κατά των διακρίσεων στο χώρο εργασίας.
«Η διάκριση στη δουλειά είναι πολύ λεπτή και δεν μπορείτε να πάρετε προαγωγή, επειδή είστε άγαμοι. Δεν υπάρχει καμία προστασία.» εξηγούν
Αν και η Κίνα έχει πολύ δρόμο να διανύσει πριν οι γκέι εργαζόμενοι ευδοκιμήσουν επαγγελματικά σε όλους τους χώρους εργασίας, οι Κινέζοι γκέι ακτιβιστές ενθαρρύνονται από το πρόσφατο «come-out» του CEO της Apple Τιμ Κουκ. «Νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό για την κινεζική κοινωνία, ιδιαίτερα στον επιχειρηματικό κόσμο» επισημαίνει ο Γουέι.
Με αυτές τις πιέσεις για αλλαγή που προέρχονται τόσο από το εξωτερικό και στο εσωτερικό της Κίνας, η ΛΟΑΤ κοινότητα της χώρας προχωρά, παρά την μοναδική σειρά προβλημάτων της.
Τα τελευταία δέκα χρόνια, η πιο μεγάλη αλλαγή πιθανώς προήλθε από την προβολή της ΛΟΑΤ κοινότητας στην κινεζική κοινωνία» αναφέρει ο Ξου Μπιν.
Καθώς η εστίαση μετατοπίζεται προς μια ισχυρότερη πρόσκληση για περισσότερα δικαιώματα, οι πρωτοπόροι γκέι ακτιβιστές της Κίνας ζητούν από τη νέα γενιά να αναλάβει δράση.
«Αυτή η γενιά έχει πολύ μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και περισσότερους πόρους για να πετύχει το στόχο. Εν τέλει πιστεύω ότι δεν αγωνιζόμαστε απλά για μια καλύτερη κατάσταση για τους ΛΟΑΤ, αλλά μια καλύτερη κατάσταση για όλες τις μειονότητες και τα ευάλωτα άτομα», καταλήγει ο Ξου Μπιν.