Ως τη μεγαλύτερη πρόκληση χαρακτηρίζει την περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους ο ΟΟΣΑ στην έκθεση του (ECONOMIC OUTLOOK), επισημαίνοντας ότι, με δεδομένο πως θα διαμορφωθεί στα επίπεδα του 176% του ΑΕΠ, θα απαιτηθούν πολλά χρόνια σταθερής ανάπτυξης και δημοσιονομικής πειθαρχίας για να περιοριστεί σε «συνετά» επίπεδα.
Με φόντο, δε, τις δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων που εμφανίζονται απρόθυμοι να εφαρμόσουν τις αποφάσεις του Νοεμβρίου του 2012 δηλώνοντας πως το ελληνικό Χρέος είναι βιώσιμο, ο ΟΟΣΑ επισημαίνει ότι είναι πιθανόν να χρειαστεί η επιμήκυνση της διάρκειας του Χρέους, όπως επίσης μείωση επιτοκίων, για να περιοριστεί ο όγκος του.
Στέλνοντας, μάλιστα, μήνυμα σε όσους επιμένουν στην εφαρμογή περιοριστικής πολιτικής στην Ελλάδα, ο ΟΟΣΑ επισημαίνει ότι η μείωση του Χρέους καθιστά, μεν, επιτακτική τη δημοσιονομική πειθαρχία, αλλά θα πρέπει να αφεθούν να λειτουργήσουν οι αποκαλούμενοι «αυτόματοι σταθεροποιητές», κάτι που σημαίνει ότι πρακτικά θα πρέπει οι δημοσιονομικοί στόχοι να «υποταχθούν» στην ανάγκη να μην ανακοπεί η προοπτική ανάπτυξης.
Αν και ο Οργανισμός αναθεωρεί τις προηγούμενες εκτιμήσεις του για ύφεση και το 2014, προβλέποντας πλέον θετικούς ρυθμούς 0,8%, κρατά χαμηλά τον πήχη για το 2015, εκτιμώντας ότι η ανάπτυξη δεν θα «τρέξει» πάνω από 2,3%. Όσον αφορά, δε, στην ανεργία, ο ΟΟΣΑ εκτιμά ότι θα συνεχίσει να υποχωρεί αλλά με βραδείς ρυθμούς, παραμένοντας στα υψηλά επίπεδα του 24,1% στο τέλος του 2016, ενώ πτωτική προβλέπει ότι θα παραμείνει και η πορεία μισθών- τιμών, αν και με βραδύτερους ρυθμούς.
Ο Οργανισμός επισημαίνει, πάντως, ότι είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη η διατήρηση του ρυθμού των μεταρρυθμίσεων, ειδικά στο Δημόσιο και στις αγορές προϊόντων, όπως επίσης ευκολότερη πρόσβαση στον τραπεζικό δανεισμό, κάτι που προϋποθέτει όμως την ταχεία αναδιάρθρωση των χαρτοφυλακίων των τραπεζών, αφού σε διαφορετική περίπτωση θα «φρενάρει» η όποια προοπτική ανάκαμψης, με δεδομένο το υψηλό ποσοστό «κόκκινων» δανείων,
Εντύπωση προκαλεί, δε, ότι ο ΟΟΣΑ αναφέρεται εμμέσως πλην σαφώς στο θέμα της φοροδιαφυγής- που αποτελεί ένα από τα θέματα της διαπραγμάτευσης με την Τρόικα- σημειώνοντας ότι είναι, μεν, καλοδεχούμενα μέτρα όπως το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, αλλά μόνο εάν υπάρξει δίκαιη κατανομή των βαρών μεταξύ των κοινωνικών ομάδων, είναι διατηρήσιμη η δημοσιονομική ισορροπία.