Η Κάτια Δανδουλάκη δουλεύει ασταμάτητα τα τελευταία σαράντα χρόνια. Ο λόγος;
«Γιατί πάσχω από ψυχαναγκασμό και πρέπει να δω ψυχίατρο! (Γελάει). Αλλά τώρα πια κατάλαβα ότι το μοναδικό 'πρέπει' που πρέπει να υπάρχει στη ζωή μου, είναι να την απολαμβάνω!», είπε στο περιοδικό Down Town Κύπρου!
Και πρόσθεσε: «Σίγουρα. Τα τελευταία επτά χρόνια δούλευα για να μη σκέφτομαι κι έφτασα να φλερτάρω με την κατάθλιψη. Δεν ήθελα να βλέπω κόσμο, δεν ήθελα να βγω από το σπίτι, απέκτησα διάφορες φοβίες, κάτι που δεν είχα αντιμετωπίσει ποτέ. Φοβόμουν να κάνω μπάνιο, γιατί νόμιζα ότι αν μπω στη μπανιέρα θα πνιγώ! Έρχονταν φίλοι να με δουν, συζητούσαν όλοι γύρω μου κι εγώ κοιτούσα το ταβάνι.
Ήθελα να είναι πάντα κάποιος στο σπίτι, γιατί φοβόμουν ότι μπορεί να πάθω τίποτα και ταυτόχρονα δεν ήθελα να δω κανένα. Δεν πήγαινα ούτε μέχρι το περίπτερο, γιατί έβαζα με το νου μου ότι μπορεί στη διαδρομή να γλιστρήσω και να πέσω... Περίεργα πράγματα... Μέχρι που πριν από ένα χρόνο, όταν δηλαδή τέλειωσαν τα γυρίσματα του «Βαλς με δώδεκα Θεούς» όπου πια είχα εξοντωθεί, έπεσα σε μία πολυθρόνα και δεν ήθελα να σηκωθώ!
Απευθύνθηκα σε ειδικό, του εξήγησα τι έχω και μου είπε ότι ήταν αποτέλεσμα της μεγάλης μου λύπης, σε συνδυασμό με την οικονομική ανασφάλεια. Παρόλο που ήμουν πολύ κατά των φαρμάκων, γιατί θεωρώ ότι προκαλούν εθισμό, ακολούθησα μία συγκεκριμένη αγωγή την οποία και σταμάτησα πια, γιατί αντίθετα με ό,τι πίστευα, τα φάρμακα νέας γενιάς δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που ξέραμε».