Με την ευθεία απειλή από το Συμβούλιο της Επικρατείας της ανατροπής όλης της φορολογίας ακινήτων από το 2010 και μετά, τρέχει και δεν φτάνει το υπουργείο Οικονομικών για να αναπροσαρμόσει τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι είναι αδύνατον να τις «κουμπώσει» με ορθολογικό τρόπο πάνω στις τρέχουσες εμπορικές, αφού ούτε η μεθοδολογία είναι ακόμα έτοιμη, ούτε εισηγήσεις από τις αρμόδιες επιτροπές υπάρχουν, ούτε βέβαια αξιόπιστη βάση δεδομένων από τις ούτως ή άλλως περιορισμένες αγοραπωλησίες.
Με αυτά τα δεδομένα και με ορατό το ενδεχόμενο να υποχρεωθεί από το ΣτΕ σε «τυφλή» αναπροσαρμογή Τιμών Ζώνης, πλέον στο υπουργείο Οικονομικών αρχίζουν να εξετάζουν το σενάριο της οριζόντιας μείωσης αντικειμενικών αξιών, όπως έχουν προτείνει βουλευτές και παράγοντες της κτηματαγοράς.
Το σκεπτικό του ΣτΕ, που προκάλεσε... ρίγη στο οικονομικό επιτελείο είναι ότι "η παράλειψη της Διοίκησης να προβεί στην επιβαλλόμενη από το άρθρο 41 του νόμου 1249/1982 έκδοση απόφασης αναπροσαρμογής των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων της χώρας θα ήταν ακυρωτέα, κατ΄ αποδοχή προβαλλόμενου λόγου, και μάλιστα από τον χρόνο συντέλεση αυτής". Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ας δούμε κατ' αρχήν τι ακριβώς προβλέπει ο σχετικός νόμος, όπως αναθεωρήθηκε το με τον 1882/1990: «Οι τιμές εκκίνησης και οι συντελεστές αυξομείωσής τους θα καθορίζονται με αποφάσεις του Υπουργού των Οικονομικών, μετά από εισήγηση Επιτροπών, που θα αποτελούνται από οικονομικούς υπαλλήλους, μηχανικούς του Υπουργείου Δημοσίων Εργων, εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, εκπροσώπους του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας και άλλα πρόσωπα που διαθέτουν ειδικές γνώσεις ή ιδιάζουσα εμπειρία και θα συγκροτούνται με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Προεδρίας Κυβερνήσεως και Οικονομικών. Οι κατά το προηγούμενο εδάφιο τιμές αναπροσαρμόζονται το βραδύτερο ανά διετία με τις κατά την παρ. 2 του παρόντος αποφάσεις του Υπουργού των Οικονομικών».
Αν, λοιπόν, λάβει κανείς υπόψιν ότι η τελευταία αναπροσαρμογή αντικειμενικών αξιών έγινε το 2007 (το 2008 απλώς εντάχθηκαν κάποιες περιοχές στο σύστημα αντικειμενικού προσδιορισμού), αυτό σημαίνει ότι το υπουργείο Οικονομικών έπρεπε να έχει εκδώσει τις σχετικές αποφάσεις αυξομειώσεων το αργότερο εντός του 2010! Σύμφωνα με το ΣτΕ, η παράλειψη έκδοσης αυτών των Αποφάσεων είναι ακυρωτέα από την ημερομηνία παράλειψης, άρα εάν τελικά κατέληγε σε απόφαση το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο με αυτό το σκεπτικό, θα έπρεπε να αναπροσαρμοστούν αναδρομικά από το 2010 οι αντικειμενικές αξίες και βέβαια να επανυπολογιστούν ΟΛΟΙ οι φόροι ακινήτων της τελευταίας 5ετίας!
Αυτό το ενδεχόμενο, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν φαίνεται να παίρνει σάρκα και οστά, καθώς το ΣτΕ επικαλούμενο «το έντονο δημόσιο συμφέρον, συνιστάμενο στην αποφυγή αιφνίδιας διαταραχής των φορολογικών εσόδων του Κράτους υπό τις παρούσες δημοσιονομικές συνθήκες, κρίνει ότι πρέπει, αντί αναδρομικής ακυρώσεως, να αναβληθεί η έκδοση οριστικής απόφασης, προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα στη διοίκηση να προβεί στην άνω οφειλόμενη νόμιμη ενέργεια».
Η προειδοποιητική βολή από το ΣτΕ ρίχθηκε με φόντο τα νεώτερα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, που δείχνουν ότι το τρίτο τρίμηνο του έτους οι τιμές των ακινήτων υποχώρησαν περαιτέρω κατά 7% σε σχέση με πέρσι, ενώ ειδικά στην Αθήνα η μείωση είναι της τάξης του 9%. Αν συγκρίνει, δε, κανείς τις τιμές που ίσχυαν το 2007, η πτώση που έχει καταγραφεί στο μεσοδιάστημα ξεπερνά το 35%.