Ζωγραφική όπως έρωτας: Στους Bράχους του Γιώργου Χαδούλη [εικόνες]

Εργα που έγιναν από μνήμης, που ρίζωσαν στο βίωμα που αποκτήθηκε κόστα κόστα, ταξιδεύοντας στα αιώνια ελληνικά καλοκαίρια δημιούργησε ο γνωστός ζωγράφος Γιώργος Χαδούλης. Από χθες εκτίθενται στην Skoufa Gallery, σε δύο ενότητες: Στη μία παρουσιάζονται σχέδια σε χαρτί και κολλάζ και στη δεύτερη μια σειρά πρωτότυπων κεραμικών, ειδικά πλασμένα και ζωγραφισμένα από τον ίδιο.

Ο Γιώργος Χαδούλης, επέλεξε το θέμα του όπως ακριβώς κεραυνοβολείται κάποιος από έρωτα για ένα πρόσωπο: αναπάντεχα. Ταξιδεύοντας από την Ανδρο στη Σύρο καθώς το πλοίο πήγαινε βράχο βράχο, κινήθηκε μέσα του η διαδιακασία αυτής της έκθεσης με τίτλο Βράχοι. Εξηγεί ο ίδιος: « Τα έργα αυτά έγιναν από μνήμης. Σε χαρτί με χρώματα νερού. Τους ταιριάζει.Παρ ότι φαινομενικά απλό ,το μέσο αυτό προϋποθέτει τρομακτική συγκέντρωση ,ταχύτητα και πειθαρχία. Η ζωγραφική διαδικασία,όπως και η ζωή, είναι μια προσπάθεια να πιαστείς στον βράχο για να πατήσεις σε στέρεο έδαφος, μια προσπάθεια να αποφύγεις τον βράχο για να μη τσακιστείς πάνω του. Μια προσπάθεια για να ανέβεις στο βράχο και να βουτήξεις στα βαθιά.»

Προφανώς σε αυτά τα έργα και πίσω από τη λογική που τα γέννησε, μπορεί κανείς να διακρίνει αρχές της κινέζικης καλλιγραφίας. «Στην κινέζικη καλλιγραφία, στοιχεία που σημαίνουν το τοπίο είναι το βουνό και το νερό. Οι Κινέζοι ζωγράφοι συνδέουν τη ζωγραφική με την ποίηση. Λένε ‘Το ποίημα είναι μια ζωγραφιά, όπου τα σχήματα είναι αφανή. Η ζωγραφιά είναι ένα ποίημα όπου τα σχήματα είναι εμφανή’. Αν το καλοσκεφτείς, είμαστε όλοι σαν βράχοι στη θέση μας, στο περιβάλλον μας, στο ρόλο μας, βράχοι μέσα στη θάλασσα του πλήθους.»

Τα τοπία βράχων που δημιούργησε ο Γιώργος Χαδούλης βρίσκονται υπό την απόλυτη επήρεια και κυριαρχία του χρώματος – χαρακτηριστικό στοιχείο του δημιουργικού τρόπου του ζωγράφου. Ουσιαστικά είναι το χρώμα το ίδιο το θέμα, το μήνυμα, η ανάγκη ύπαρξης κάθε έργου.

Γράφει η Ελισσάβετ Πλέσσα στον κατάλογο της έκθεσης «Στους Βράχους δεσπόζει η ίδια αδιαφορία για τον ρεαλισμό και η εμμονή με τη χρωματική διάταση της ζωγραφικής που αποπνέει τις ανταύγειες της νότιας Γαλλίας των μεταϊμπρεσιονιστών και των Fauves, του Bonnard και του Τέτση. Μνημειακοί βράχοι αληθινές οντότητες που σχηματίζουν χαράδρες μέσα από γραμμές χρώματος που τρίζουν, βράχοι σε συνομιλία με έναν άλλο βράχο που η σιλουέτα του μόλις διακρίνεται στη ν άκρη της σύνθεση...»

Διάρκεια Έκθεσης: 13 Νοεμβρίου – 6 Δεκεμβρίου 2014