Στις 8 Ιανουαρίου 1936, ένας 26χρονος Εβραίος από την Τσεχία, ο Ρούντι Βαϊζενστάιν, φτάνει στην πόλη Χάιφα της Παλαιστίνης. Αφησε πίσω του για πάντα την οικογένειά του και τους φίλους του στη Βιέννη.
Στη βαλίτσα του έχει μόνο τα απαραίτητα: τη δημοσιογραφική του ταυτότητα και μερικά βιβλία -Τόμας Μαν και Γκαίτε που λατρεύει. Μερικές δεκαετίες αργότερα, έγινε ένας από τους μεγαλύτερους Ισραηλινούς φωτογράφους του 20ού αιώνα, ένας από εκείνους που συνόδευσαν τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ. Φωτογράφιζε με μανία πρόσωπα, τοπία και στιγμές που έμειναν στην Ιστορία ως το Ισραήλ πριν γίνει κράτος. Στον φακό του το Ισραήλ μοιάζει να ζει σε μια αθώα εποχή, πριν αρχίσουν τα ιστορικά προβλήματα με τους γείτονες.
Ολος αυτός ο φωτογραφικός θησαυρός βρίσκεται σήμερα στην μπουτίκ Pri-Or του Τελ Αβίβ, την οποία δημιούργησε ο εγγονός του Μπεν Πέτερ, 37 ετών.
Εργα όπως το «Αγόρι με καρπούζι», η φωτογραφία μιας νεαρής γυναίκας με λουλουδάτο φόρεμα, μια κομψή ταμίας στο πρώτο σούπερ μάρκετ που άνοιξε στη χώρα το 1958, δύο κορίτσια με σορτς που κάθονται σε μια βαλίτσα που γράφει «Gladys Ehrlich, New York». Μια όμορφη γυναίκα διαβάζει Florida Times. Θα 'λεγε κανείς ότι πρόκειται για Αμερικανίδες σε πανεπιστημιακό χώρο -στην πραγματικότητα, πρόκειται για μετανάστες που ήρθαν στο Ισραήλ για να ιδρύσουν ένα κιμπούτς.
Φτάνοντας στην τότε Παλαιστίνη, ο φωτογράφος πιάνει αμέσως δουλειά. Ενα από τα πρώτα του άρθρα αφορά το κοντσέρτο του Αρτούρο Τοσκανίνι της Συμφωνικής Ορχήστρας Παλαιστίνης, η οποία έγινε από τότε η ορχήστρα του Ισραήλ.
Φωτό από το κοντσέρτο
Αρχικά, ο νεαρός Βαϊζενστάιν εργάζεται για ξένα ΜΜΕ, αλλά με την έναρξη του πολέμου σταματάει.
Έως το 1970 φωτογραφίζει εκατοντάδες πρόσωπα και χιλιάδες στιγμιότυπα. Εργάτες, απεργίες, πλούσιους του Τελ Αβίβ, ψαράδες στη Χάιφα και θρησκευόμενους της Ιερουσαλήμ. Από τον Μπεν Γκουριόν ως την Γκόλντα Μέιρ, αλλά και συνηθισμένους ανθρώπους στον δρόμο, μπόρεσε να κρατήσει στον φακό του μια σπάνια εποχή: το Ισραήλ όταν ήταν ακόμη Παλαιστίνη.