H Σαντρίν Μπελιέ ήταν ευρωβουλευτής με το κόμμα των Οικολόγων της Γαλλίας, μεταξύ 2009 και 2014. Όταν το ακροδεξιό κόμμα σάρωσε στις τελευταίες ευρωεκλογές, η Μπελιέ έχασε την έδρα. Μπήκε λοιπόν σε ένα γραφείο ανεργείας ψάχνοντας δουλειά.
Η Μπελιέ είναι δικηγόρος και απασχολήθηκε ως νομικός σύμβουλος στο κόμμα με το οποίο κατέβηκε στη συνέχεια υποψήφια ευρωβουλευτής. Περιμένοντας τις επόμενες ευρωεκλογές που θα γίνουν σε πέντε χρόνια, αποφάσισε να ψάξει για δουλειά.
Σε ένα σύντομο κείμενό της στο facebook περιγράφει ως εξής την εμπειρία της:
«Πήγα στο ταμείο ανεργίας. Ηταν μια στιγμή τουλάχιστον περίεργη. Είχα άγχος και ήμουν αξιολύπητη φτάνοντας εκεί. Είχα προετοιμάσει ταυτότητες, φάκελο κλπ.
Η σύμβουλος εργασίας σκύβει και διαβάζει γρήγορα το φάκελό μου. Σηκώνει το κεφάλι και με ρωτάει: ''Και τι κάνατε ως ευρωβουλευτής, συγνώμη για την ερώτηση, ίσως είναι ανόητη...''. ''Ε, όχι...'' της απαντώ, τελείως χαμένη και τη ρωτάω αν ο φάκελός μου είναι πλήρης. Ξανασκύβει στο φάκελο και διαβάζει, 4, 5, 6 λεπτά και εγώ όλη αυτή την ώρα σκέφτομαι τι έκανα στο ευρωκοινοβούλιο.
'Δεν θα σταματήσετε την πολιτική; Θα ξανακατεβείτε;'' με ρωτάει. ''Να, ξέρετε, καταρχήν ψάχνω μια δουλειά, οι ευρωεκλογές είναι σε πέντε χρόνια, οι εθνικές εκλογές είναι σε 3 χρόνια, έχω χρόνο για να το σκεφτώ'' της απαντάω.
''Α, δεν έχουμε εκλογές νωρίτερα;'' με ξαναρωτάει.
Μένω λίγο σιωπηλή ''ναι, αλλά πριν τις εκλογές θέλω να βρω μια δουλειά και να εμπλουτίσω την επαγγελματική μου εμπειρία'' απαντώ.
''Αν βρείτε δουλειά θα με πάρετε μαζί σας;'' με ρωτάει με χαμόγελο.''Δεν πρόκειται να βρείτε, αλλά αν βρείτε θα με πάρετε μαζί σας;'' επιμένει.
''Θα ψηφίσω κι εγώ το κόμμα σας στις επόμενες εκλογές'' καταλήγει, σηκώνεται όρθια, συμπληρώνω κάποια χαρτιά.
Η συνέντευξη τελείωσε, με χαιρετάει και μου λέει ακόμη μια λέξη στήριξης. Φεύγω εντελώς έκπληκτη και πιο χαμένη από πριν.
Αυτή η υποδοχή ήταν υπέροχη σε ανθρώπινο επίπεδο. Δουλειά δεν βρήκα».
