«Κολλημένοι» με την καρέκλα -Οι παγκόσμιοι ηγέτες που δεν φεύγουν με τίποτα από την εξουσία [πίνακας]

Οι τεράστιες διαδηλώσεις που τάραξαν την Μπουρκίνα Φάσο την περασμένη εβδομάδα είχαν ένα βασικό αίτημα. Οι συγκεντρωμένοι απαιτούσαν από τον Μπλεζ Καμπαορέ, πρόεδρο της χώρας από το 1987, να ματαιώσει τα πλάνα του για επέκταση της θητείας του. Τελικά τα κατάφεραν, αλλά ο συγκεκριμένος δεν είναι ο μοναδικός ηγέτης κράτους που είναι «κολλημένος» με την καρέκλα.

Ο Καμπαορέ παραιτήθηκε τελικά, αλλά σε όλο τον κόσμο υπάρχουν αρχηγοί κρατών που βρίσκονται στην εξουσία για δεκαετίες. Αξίζει να σημειωθεί βέβαια πως στις περισσότερες των περιπτώσεων, πρόκειται για δικτάτορες.

Μπορεί αυτό να μην είναι συχνό φαινόμενο στη Δύση, όπου στις περισσότερες χώρες υπάρχει όριο για τις θητείες, ή η κόντρα μεταξύ των κομμάτων κάνει εξαιρετικά δύσκολο για κάποιον να παραμείνει στην εξουσία για καιρό. Ομως, στον υπόλοιπο κόσμο, η κατάσταση είναι διαφορετική, όπως αναφέρει η Washington Post σε σχετικό άρθρο.

Υπάρχουν βέβαια και εκείνοι που το κατάφεραν αλλάζοντας θέσεις. Ο Καμερουνέζος Πολ Μπίγια για παράδειγμα, ξεκίνησε ως πρωθυπουργός και αργότερα έγινε πρόεδρος, με αποτέλεσμα να μετρά 14.361 ημέρες στην εξουσία. Αν και ο καλύτερος σε αυτό είναι ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος από πρόεδρος, έγινε πρωθυπουργός, για να επιστρέψει στη θέση του προέδρου. Επίσης, κάποιοι έχουν μικρά κενά στη θητεία τους, για παράδειγμα υπάρχουν δύο ημέρες το 1999, κατά την οποία ο Σαμ Χιντς τεχνικά δεν ήταν ο ηγέτης της Γουιάνα.

Το φαινόμενο συναντάται κατά κύριο λόγο στην Αφρική, με πολλά αυταρχικά καθεστώτα, ιδιαίτερα στις περιοχές που είναι πλούσιες σε πετρέλαιο. Επίσης, ψηλά στη λίστα που παρουσίασε η εφημερίδα είναι ο Αγιατολάχ Αλί Χομεϊνί, ο οποίος έχει την απόλυτη πολιτική και θρησκευτική εξουσία στο Ιράν και είναι πάνω από τους δημοκρατικά εκλεγμένους προέδρους, για τους οποίους υπάρχουν περιορισμοί για τις θητείες.

Αν και ο Πούτιν είναι ο πρώτος διδάξας στο πώς ξεπερνιέται το εμπόδιο των περιορισμένων θητειών- πολύ απλά αλλάζοντας πόστα- τα 15 χρόνια που είναι ο ίδιος στο «τιμόνι» της Ρωσίας δεν είναι... τίποτα μπροστά στον Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεφ του Καζακστάν ή τον Ισλάμ Καρίμοφ του Ουζμπεκιστάν, οι οποίοι είναι ηγέτες της χώρας τους από τη μετασοβιετική εποχή. Τέλος, η Washington Post επισημαίνει ότι η λίστα δεν δείχνει μία ακόμη πλευρά: τις χώρες στις οποίες υπάρχουν πολιτικές δυναστείες. Για παράδειγμα, η Βόρεια Κορέα δεν εμφανίζεται στη λίστα, αλλά η οικογένεια Κιμ κυριαρχεί επί 60 χρόνια και αυτό δεν είναι λιγότερο ανησυχητικό.

Η λίστα των ηγετών- όχι βασιλιάδων- που είναι περισσότερα χρόνια στην εξουσία, σύμφωνα με την Washington Post