Το Αχίλλειο είναι μία από τις γνωστότερες βασιλικές επαύλεις της Ευρώπης και βρίσκεται σε μια από τις ομορφότερες τοποθεσίες της Κέρκυρας.
Σχεδιάστηκε από τους Ιταλούς αρχιτέκτονες Ραφαέλε Καρίττο και Αντόνιο Λάνντι και χτίστηκε το 1890 με δαπάνη της αυτοκράτειρας Ελισάβετ της Αυστρίας, η οποία ήθελε μια έπαυλη για να μένει στην Κέρκυρα θεωρώντας ότι το κλίμα θα την βοηθούσε στην ασθενική της υγεία.
Την έπαυλη την αφιέρωσε στον Αχιλλέα, απ’ όπου και το όνομα τηςΓύρω από το ανάκτορο βρίσκονται πλούσιοι καταπράσινοι κήποι, με θέα προς Βορρά και Νότο. Οι τοίχοι είναι γεμάτοι από βουκαμβίλιες με έντονα χρώματα και παντού υψώνονται φοίνικες. Τους κήπους κοσμούν πολλά αγάλματα, κυρίως του Αχιλλέα, αγαπημένου ήρωα της αυτοκράτειρας, από τον οποίο πήρε το ανάκτορο το όνομά του. Ο Θνήσκων Αχιλλεύς είναι ένα ωραίο χάλκινο άγαλμα, έργο του γερμανού γλύπτη Ερνστ Χέρτερ. Ίσως η Ελισάβετ της Αυστρίας συγκινήθηκε από το άγαλμα αυτό και το αγόρασε μετά την τραγική αυτοκτονία του δευτέρου γιού της, του αρχιδούκα Ροδόλφου, στο Μάγιερλιγκ. Ένα δεύτερο εντυπωσιακό άγαλμα του Αχιλλέα, ύψους 15μ., ήταν παραγγελία του κάιζερ Γουλιέλμου Β΄, ο οποίος τοποθέτησε και την επιγραφή «Στον μέγιστο των Ελλήνων από τον μέγιστο των Γερμανών».
Η Ελισάβετ δολοφονήθηκε το 1898. Το 1904, κατ΄ άλλους το 1907, ο αυτοκράτορας της Γερμανίας Γουλιέλμος Β΄ (γνωστός και ως «Κάιζερ») αγόρασε το Αχίλλειο, για να μένει κατά τις επισκέψεις του στην Κέρκυρα. Υπήρξε άνδρας ιδιαίτερα καλλιεργημένος και λάτρης του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού.
Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο η ιδιοκτησία της έπαυλης αυτής πέρασε στο ελληνικό δημόσιο οπότε και ερημώθηκε, μέχρι που το 1962 αποφασίστηκε η εκχώρησή της σε δυτικογερμανική τότε εταιρεία για να λειτουργήσει ως καζίνο. Τελικά το καζίνο λειτούργησε με κάποιες μικροδιακοπές ως το 1981, και επαναλειτούργησε το 1984 υπό τη διεύθυνση του ΕΟΤ.
«Μνημεία» τα χάλκινα γλυπτά στους κήπους του
Σπάνιο αρχειακό υλικό και χάλκινα γλυπτά που κοσμούν τους χώρους του εμβληματικού Αχιλλείου στην Κέρκυρα χαρακτηρίστηκαν μνημεία λόγω της μεγάλης ιστορικής και καλλιτεχνικής αξίας τους κατά την πρόσφατη συνεδρίαση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων.
Ιστορικά έγγραφα, φωτογραφίες από οικογενειακές στιγμές των ένοικων του Αχιλλείου, σπάνια βιβλία και αναμνηστικά μετάλλια αναβιώνουν σημαντικά στιγμιότυπα από την Ιστορία του ανακτόρου.
Ξεχωρίζουν τριάντα τρεις φωτογραφίες, εκτυπωμένες την εποχή που τραβήχτηκαν, οι περισσότερες από τις οποίες απεικονίζουν τον αυτοκράτορα της Γερμανίας, Γουλιέλμο Β' και μέλη της οικογένειάς του. Φωτογραφία του Θεοντόρ Γιούργκενσεν αποτυπώνει τον Γουλιέλμο Β' στους κήπους του Αχιλλείου (1908-1910). Έργο του ίδιου φωτογράφου είναι και η αποτύπωση στιγμιοτύπου από συνάντηση της οικογένειας του Κάιζερ με τη βασιλική οικογένεια της Ελλάδας στις 12 Απριλίου του 1905, αλλά και επίσκεψη του Γουλιέλμου στις ανασκαφές του ναού της Αρτέμιδος (1908-1911). Το υλικό αυτό αποτελεί μάρτυρα της αγάπης του Γουλιέλμου για την τέχνη της φωτογραφίας.
Σημαντικά φωτογραφικά ντοκουμέντα αποτελούν το στιγμιότυπο της σύλληψης του δολοφόνου της Ελισάβετ και η μεταφορά της σορού της Ελισάβετ, έργα άγνωστων φωτογράφων. Σημειώνεται ότι κάποιες από τις φωτογραφίες αυτές αποτελούν τεκμήρια σημαντικά και για τη μουσειολογική πρόταση, καθώς αποτυπώνουν με ακρίβεια το εσωτερικό του Αχιλλείου.
Δακτυλογραφημένες σημειώσεις για την οργάνωση του νοικοκυριού στο ανάκτορο την περίοδο του Γουλιέλμου Β', αλλά και χειρόγραφες σημειώσεις για το πρόγραμμα των ταξιδιών της θαλαμηγού του ίδιου περιγράφουν την καθημερινότητα του αυτοκράτορα.
Στη συλλογή περιλαμβάνονται και σπάνια βιβλία, όπως οι 18 από τους 20 τόμους των απάντων του Χάινριχ Χάινε, του 1864, από τη συλλογή της Ελισάβετ. Στα κηρυγμένα μνημεία συγκαταλέγονται και 22 μετάλλια και πλακέτες για εξέχοντα γεγονότα, όπως ορειχάλκινο μετάλλιο του γάμου του διαδόχου της Αυστρίας Ροδόλφου με την πριγκίπισσα του Βελγίου, Ευγενία (1881) ή αναμνηστικό μετάλλιο για την έναρξη του Α' Παγκοσμίου πολέμου (1914).
Επίσης, κηρύχθηκαν ως μνημεία 29 γλυπτά, χάλκινα και ορειχάλκινα, που βρίσκονται στους κήπους και τις αίθουσες του Αχιλλείου, καθώς και μία σιδερένια θύρα από το πάρκο του μνημειακού κτίσματος.
Τα γλυπτά περιλαμβάνουν 17 αντίγραφα αρχαίων έργων, που μαρτυρούν την αγάπη της Ελισάβετ για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, και δώδεκα πρωτότυπες δημιουργίες. Ένα από τα δημοφιλέστερα γλυπτά είναι ο «Αναπαυόμενος Ερμής», που χρονολογείται στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και αποτελεί αντίγραφο έργου του 1ου αιώνα π.Χ. από το Αρχαιολογικό Μουσείο της Νάπολης. Το συγκεκριμένο γλυπτό είναι πολύ αγαπητό στους επισκέπτες του Αχιλλείου, καθώς θεωρείται τυχερό για όποιον χαϊδέψει το πόδι του!
Από τα πιο χαρακτηριστικά έργα είναι και οι δύο «Παλαιστές- Δρομείς», και αυτά χάλκινα αντίγραφα έργων του 1ου αιώνα π..Χ. από το Αρχαιολογικό Μουσείο της Νάπολης.
Στα πρωτότυπα έργα συγκαταλέγονται ο «Νικών Αχιλλεύς», το μεγαλύτερο άγαλμα του Αχιλλείου (έχει ύψος 11 μέτρα), που παρουσιάζει τον Αχιλλέα τη στιγμή της νίκης του. Το χάλκινο γλυπτό είναι έργο του Γιοχάνες Γκέτζ και χρονολογείται το 1910.
Σημειώνεται ότι από τις ημερήσιες διατάξεις του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων έχουν περάσει ο χαρακτηρισμός ως μνημείου του Αχιλλείου, των βοηθητικών κτισμάτων του και του περιβάλλοντος χώρου του, η έγκριση της μελέτης αποκατάστασης του Αχιλλείου και η κήρυξη 34 πινάκων ζωγραφικής και χαρακτικών. Επίσης, σε μελλοντική συνεδρίαση του ΚΣΝΜ θα εισαχθεί και πρόταση χαρακτηρισμού των επίπλων του Αχιλλείου.
Το έργο της αποκατάστασης του Αχιλλείου έχει αναλάβει η Εταιρεία «Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα», ενώ τη συντήρηση του εσωτερικού διακόσμου και των κινητών αντικειμένων, αλλά και την εκπόνηση της μουσειολογικής και μουσειογραφικής μελέτης κάνουν οι υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.