Πάνω από 100 διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν τα τελευταία δυο 24ωρα σε όλη την επικράτεια της Ιρλανδίας θυμίζοντας τις εποχές που που οι Ιρλανδοί έβγαιναν μαζικά στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για την επιβαλλόμενη λιτότητα και το μνημόνιο που τους είχε συνάψει η κυβέρνηση με την Τρόικα.
Μπορεί η Ιρλανδία να βγήκε επισήμως από τη δανειακή σύμβαση και να... πλέει στις αγορές, ωστόσο κάποιες μεταμνημονιακές απαιτήσεις των δανειστών εξακολουθούν να τους υπενθυμίζουν τι πέρασαν. Αυτή τη φορά αιτία είναι η επιβολή εξωφρενικών τιμών στην παροχή νερού.
Η απόφαση για την επιβολή φορολογίας στην κατανάλωση νερού ελήφθη από την κυβέρνηση συνασπισμού του Έντα Κένι στο Δουβλίνο τον περασμένο μήνα. Προχώρησε δε και στην παραχώρηση της εκμετάλλευσης του νερού στην ιδιωτική εταιρεία Irish Water. Με βάση τον σχετικό νόμο, οι Ιρλανδοί πολίτες θα πληρώνουν ετησίως έως και 500 ευρώ για ένα φυσικό αγαθό που ιστορικά τους παρέχεται δωρεάν.
Το μέτρο που θα ισχύσει από την 1η Ιανουαρίου 2015 προβλέπεται ρητά στο κείμενο της συμφωνίας της Ιρλανδίας με την Τρόικα και όλα τα έσοδα θα διοχετεύονται στην αποπληρωμή του δανείου που έλαβε η χώρα από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ, ύψους 80 δισ. ευρώ. το 2010, λόγω της κατάρρευσης των μεγαλύτερων τραπεζών της χώρας μετά το οικονομικό κραχ το 2008 και την αδυναμία της τότε κυβέρνησης να δανειστεί από την ελεύθερη αγορά.
Οι πάνω από 120.000 άνθρωποι που κατέβηκαν στις διαδηλώσεις στο Δουβλίνο και όλες τις μεγάλες πόλεις κατηγορούν την κυβέρνηση για ενδοτισμό στις απαιτήσεις των δανειστών τη στιγμή που η Ιρλανδία, με το πρόγραμμα λιτότητας και δραστικών περικοπών των δημοσίων δαπανών που της επιβλήθηκαν μετά την προσφυγή στην Τρόικα, κατάφερε να βγει από το μνημόνιο πριν από έναν χρόνο, δίχως μάλιστα την ασπίδα προστασία που προέβλεπε η συμφωνία με το ΔΝΤ.
Ωστόσο, ακόμα και η μεταμνημονιακή εποχή φαίνεται πως διέπεται από τους αυστηρούς κανόνες του δανεισμού, παρά τον εντυπωσιακό ρυθμό ανάπτυξης και την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των επενδυτών στην ιρλανδική οικονομία.