Πριν από πέντε εβδομάδες, οι ελπίδες για την 45xρονο πιλότο της F1 αναπτερώθηκαν όταν μεταφέρθηκε από το κέντρο αποκατάστασης στη Λωζάνη, στην ειδικά προσαρμοσμένη κλινική στην έπαυλή του στη λίμνη της Γενεύης. Στο εξωτερικό, μοιάζει σαν μία συμπαθητική προέκταση της έπαυλης, ωστόσο στο εσωτερικό, για ώρες κάθε μέρα,η Κορίνα ανάμεσα στο βουητό των μηχανημάτων και των ιατρικών σωλήνων μιλάει απαλά στο σύζυγο της και ελπίζει ακόμα.
Ωστόσο παρά την εντατική θεραπεία, η τραγική πραγματικότητα είναι ότι ο Σουμάχερ ένας από τους πλουσιότερους αθλητές του κόσμου, έχει σημειώσει πολύ μικρή βελτίωση από τότε που έπεσε στις πλαγιές του Meribel, όταν έκανε σκι με το γιο του.
Παρά τις αισιόδοξες ειδήσεις για «σταθερή πρόοδο» και «συνέχιση της ελπίδας» ο Σουμάχερ, ο οποίος ήταν σε εξαιρετική φόρμα κατά τη στιγμή του ατυχήματος, αυτή τη στιγμή δεν είναι σε θέση να επικοινωνήσει με το περιβάλλον του και να κατανοήσει τι συμβαίνει.
Από τότε που βγήκε από το τεχνητό κώμα τον περασμένο μήνα, πιστεύεται ότι είναι σε μια κατάσταση «ελάχιστης συνείδησης». Μπορεί να κουνήσει για λίγο τα μάτια του προς τα πρόσωπα ή αντικείμενα γύρω του, και μπορεί να απαντήσει σε απλές ερωτήσεις ανοιγοκλείνοντας τα μάτια του και κάνοντας μικρά νεύματα με το κεφάλι του. Βιώνει, επίσης, κύκλους ύπνου και ξύπνιου και αντιδρά στους δυνατούς ήχους με έντρομο βλέμμα.
Ομως παραμένει ακίνητος και δεν είναι σε θέση να ακολουθήσει τις οδηγίες των γιατρών, δεν μιλάει και δεν έχει παρουσιάσει άλλες μορφές επικοινωνίας, ενώ δε μπορεί να κουνήσει τα άκρα του. Είναι περιτριγυρισμένος από σωλήνες, συνδεδεμένος με πολύπλοκες μηχανές που τον ταΐζουν, τον βοηθούν να αναπνεύσει, απομάκρυνουν τα απόβλητα από το σώμα του και παρακολουθούν τα ζωτικά του σημεία.
Φίλοι έχουν εκφράσει τις αμφιβολίες τους για τις ελπίδες που προβάλλονται για το μέλλον του. Η Σαμπίν Κεμ, μάνατζερ του Σουμάχερ, ανακοίνωσε πρόσφατα ότι δεν είναι πλέον σε κώμα και ξεκίνησε η μακρά διαδικασία της ανάκαμψης και ισχυρίστηκε ότι είχε επικοινωνία με τη γυναίκα και τα παιδιά του.
Αλλά η δήλωση του Δρ Γκάρι Χαρστάιν, πρώην ιατρικού αντιπροσώπου για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 και νυν Κλινικού Καθηγητή Αναισθησίας και Επείγουσας Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Λιέγης στο Βέλγιο, που γνωρίζει τον Σουμάχερ από τις πρώτες ημέρες των αγώνων του, είναι απαισιόδοξη.
Σύμφωνα με τον Χαρστάιν, η πραγματικότητα είναι ότι οι πιθανότητες του Σουμάχερ να επανακτήσει κάθε επίφαση ομαλότητας είναι σχεδόν ανύπαρκτες και έχει προειδοποιήσει τους φαν του να προετοιμαστούν για το χειρότερο
«Ακούω να λένε με θριαμβευτικό τόνο ότι ο Σουμάχερ βγήκε από το κώμα. Υπενθυμίζω ότι το κώμα ήταν τεχνητό, για να προστατεύσει τον εγκέφαλο του και οι γιατροί τον έβαλαν και τον έβγαλαν από αυτό. Αυτό δεν είναι είδηση, δεν σημαίνει κάτι. Είναι εξαιρετικά κυνική χρήση της γλώσσας, να χρησιμοποιούμε ένα αληθινό γεγονός για να υποστηρίξουμε κάτι ψευδές. Δεν μπορώ να βοηθήσω, αλλά πιστεύω ότι ακόμα κι αν ο Μάικλ κατάφερνε να βγει από την κατάσταση που βρίσκεται τώρα θα του έλεγαν ότι έχει πρόβλημα και πρέπει εργαστεί σκληρά για να το ξεπεράσει και ότι πρέπει να μάθει να περπατάει να διαβάζει και να γράφει ξανά από την αρχή. Καθώς ο χρόνος περνά όμως, αυτό γίνεται όλο και λιγότερο πιθανό.»
Μάλιστα ο Χαρστάιν επιμένει ότι ο οδηγός αγώνων πιθανόν να ήταν ακόμη, στην πραγματικότητα, σε κώμα: «Το προσδόκιμο ζωής για έναν κωματώδη ασθενή που δεν βελτιώνεται νευρολογικά μετριέται από μήνες μέχρι σχετικά λίγα χρόνια. Ο κόσμος, βιώνει σιγά σιγά το μεγάλο αντίο»
Αυτή η ζοφερή εκτίμηση αποτελεί ένα σοβαρό πλήγμα για τους φαν και τους συναδέλφους του Σουμάχερ, αφού ήταν τέτοια η μυστικότητα που περιέβαλλε την πραγματική κατάσταση του, που η πλειοψηφία εξακολουθούσε να πιστεύει ότι είναι, έστω και αργά, στο δρόμο προς την ανάκαμψη.
Ενώ για την οικογένεια του Σουμάχερ η ελπίδα παραμένει αιώνια, η πραγματικότητα για την Κορίνα, την, Τζίνα-Μαρία και τον Μικ είναι ότι ο Σουμάχερ δεν θα επανέλθει ποτέ στην προηγούμενη ζωή του όπως τον θυμόντουσαν.
Η Κορίνα είναι ευχαριστημένη με την πρόοδο που έχει σημειωθεί μέχρι στιγμής και αισιόδοξη ότι μπορούν να επιτευχθούν πολύ περισσότερα. Μετράει τις επιτυχίες μία προς μία και αγνοεί την πιθανότητα να μην ανακάμψει.
Δεν πέθανε στο ατύχημα και δεν πέθανε κατά τη διάρκεια των δύο εγχειρήσεων έκτακτης ανάγκης που ακολούθησαν. Βγήκε από το κώμα από το νοσοκομείο και μπορεί να είναι αρκετά υγιής για να καθίσει σε αναπηρική καρέκλα. Όλα αυτά είναι θετικά και οι ελπίδες της Κορίνα αναπτερώνονται με κάθε καλό νέο.
Το ερώτημα παραμένει, ωστόσο, για το τι βελτίωση μπορεί πραγματικά να αναμένεται τους επόμενους μήνες και χρόνια. Θα μιλήσει και πάλι; Θα περπατήσει ξανά; Θα μπορέσει να φάει και να ντυθεί; Οι γιατροί δεν γνωρίζουν. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει. Οι πιθανότητες πάντως δείχνουν ότι ποτέ ξανά δεν θα είναι ο άνθρωπος που ήταν πριν από το ατύχημα.