Οι επιστήμονες τον έχουν χαρακτηρίσει δεινόσαυρο-στρουθοκάμηλο επειδή είχε καμπούρα όπως ακριβώς και το γνωστό πτηνό, με αποτέλεσμα το περπάτημά του να μοιάζει με αυτό της στρουθοκαμήλου.
Βέβαια, εκτός από καμπούρα, το τεράστιο αυτό πλάσμα,το βάρος του οποίου υπολογίζεται στους 7 τόνους, είχε και κοφτερά νύχια, ενώ το ύψος του εκτιμάται πως έφτανε τα 5 μέτρα. Όσο για τα χέρια του, ξεπερνούν κατά πολύ κι έναν ψηλό άνθρωπο, αφού το μήκος τους ήταν 2,4 μέτρα. Επιπλέον, είχε μήκος 11 μέτρα.
Οστά αυτού του δεινοσαύρου, του οποίου το επιστημονικό όνομα είναι Deinocheirus (Δεινόχειρος), ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά το 1965 στην έρημο Γκόμπι στη Μογγολία, μεταξύ των οποίων και σκελετοί από ψάρια στην κοιλιά του. Ωστόσο για περίπου 50 χρόνια, οι επιστήμονες είχαν καταφέρει να συναρμολογήσουν μόνο τα τεράστια χέρια του. Το 2006 και το 2009, δορυφόροι εντόπισαν εικόνες με σκελετούς του και οι επιστήμονες που μελέτησαν τα νέα ευρήματα δείχνουν ότι ήταν συγγενής του Τυραννόσαυρου ρεξ κι έζησε στη γη πριν από περίπου 70 εκατομμύρια χρόνια.
Η παρουσία γαστρόλιθων στα νέα ευρήματα τους οδήγησε στο να πιστέψουν ότι ο Deinocheirus ήταν φυτοφάγος. Οι γαστρόλιθοι είναι μικρές πέτρες (χαλίκια) τις οποίες διάφοροι φυτοφάγοι δεινόσαυροι κατάπιναν για να τους βοηθήσουν στην πέψη. Επιπλέον ο Deinocheirus διέθετε έναν μακρύ λαιμό παρόμοιο με εκείνο της στρουθοκάμηλου, γεγονός που ενισχύει την άποψη ότι ήταν φυτοφάγος.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι ο λαιμός του Deinocheirus είχε εξελιχθεί έτσι ώστε να μπορεί να φτάσει στα ψηλότερα σημεία των δέντρων, εκεί που δεν έφταναν άλλοι φυτοφάγοι δεινόσαυροι, για να βρίσκει τροφή. Επίσης από τη μελέτη των χεριών του Deinocheirus οι ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι αυτά δεν ήταν «κατασκευασμένα» για να αρπάζουν άλλα ζώα αλλά για να πιάνουν τους κορμούς και τα κλαδιά των δέντρων.
Σύμφωνα με τις αναλύσεις, ο Deinocheirus είναι το πιο μεγαλόσωμο μέλος της οικογένειας των ορνιθόσαυρων, που θεωρείται από τους επιστήμονες πως έχουν έστω κι επιφανειακά ομοιότητες με τη στρουθοκάμηλο.
Ετσι, σήμερα, διεθνής ομάδα επιστημόνων κατέληξε στη 3D αναπαράσταση της μορφής αλλά και των κινήσεων του Deinocheirus.