Η επίσκεψη της Αμάλ Αλαμουντίν (ή μήπως Κλούνεϊ, καθώς επισήμως άλλαξε το όνομά της;) στην Αθήνα έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον των βρετανικών Μέσων. Η σύμπραξη του αρχαίου κόσμου με αυτόν του θεάματος, με στόχο την επιστροφή των Μαρμάρων, δημιουργεί ένα περίεργο μείγμα.
Από τις ενδυματολογικές αναφορές της, έως το αντι-φεμινιστικό σκάνδαλο να φέρει πλέον το όνομα του άνδρα της, η Αλαμουντίν από τη Δευτέρα το απόγευμα έχει γίνει το πρόσωπο προς διερεύνηση για τον βρετανικό Τύπο.
Ο Guardian, πάντως, αναζητεί το νόημα πίσω από αυτή την επίσκεψη στην Αθήνα. Όχι μόνο της Αλαμουντίν, αλλά και των άμεσων συνεργατών της (Τζέφρι Ρόμπερτσον και Νόρμαν Πάλμερ), από τη στιγμή που και οι δύο είναι ειδικοί σε τέτοιου είδους λεπτά θέματα πολιτιστικών διεκδικήσεων. Όπως σημειώνει η εφημερίδα: «Στην ολοένα και πιο πικρή μάχη νεύρων για τη διαφορά που έχει προκύψει, η συνάντηση στην Αθήνα είναι ήδη ένα πραξικόπημα».
Ο υπουργός Πολιτισμού, Κωνσταντίνος Τασούλας, μιλώντας στον Guardian σημειώνει: «Χρειαζόμαστε όλους τους φίλους που μπορούμε να αποκτήσουμε. Άλλωστε πρόκειται για ξεχωριστά αγάλματα με παγκόσμια σημασία και μόνο εάν είναι ενιαία μπορεί κανείς να κατανοήσει και να θαυμάσει τη μεγαλοπρέπειά τους. Διαμελισμένα δεν μπορούν να πουν όλη την ιστορία».
Για τους Έλληνες, σημειώνει ο Guardian, η Αλαμουντίν είναι ένας χρήσιμος νομικός στη μάχη για την επιστροφή των Μαρμάρων. Φέρνει το γκλάμουρ που η κυβέρνηση ούτε καν θα μπορούσε να ονειρευτεί όταν από το 2011 το γραφείο της ανέλαβε την υπόθεση.
Οι Έλληνες δεν θέλουν να χάσουν αυτή την ευκαιρία: «Αυτό που θέλουμε είναι να κρατήσουμε την υπόθεση ζωντανή. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να το κάνουμε αυτό από το να εμπλέξουμε το Χόλιγουντ και τον Κλούνεϊ, βεβαίως», σημειώνει ένας αξιωματούχος της κυβέρνησης στην εφημερίδα.
Ο κ. Τασούλας συμπληρώνει, με μια δόση πολιτικού πραγματισμού: «Στην πολιτική, παντού, σε όλο τον κόσμο, δεν υπάρχει η λέξη ''ποτέ''. Είμαστε ανοιχτοί σε οτιδήποτε. Σε οποιαδήποτε μορφή συνεργασίας».
Ο ιστορικός Χάρι Τζάλας (ο πρώτος που συμβούλεψε την Μελίνα Μερκούρη επί του θέματος) λέει: «Δεν υπάρχει νομικό έδαφος για την επιστροφή των Μαρμάρων. Και αυτή δεν είναι η καλύτερη στιγμή για την Ελλάδα να ξεκινήσει μια δικαστική διαμάχη, τη στιγμή που από οικονομικής και κοινωνικής πλευράς είναι σε τόσο δύσκολη θέση. Η Αλαμουντίν και ο Κλούνεϊ χρησιμοποιούν την ευκαιρία για τη δική τους δημοσιότητα. Η καλύτερη νομική άμυνα θα ήταν να συγκεντρωθούν στη βρετανική κοινή γνώμη, που δεν είναι αντίθετη με την επιστροφή των Μαρμάρων».