Την ώρα που το τζιχάντ μαίνεται στη Συρία, πρόσφατες εξαφανίσεις, όπως της μαθήτριας Γιούσρα Χουσιέν, της φοιτήτριας Ακσα Μαχμούντ και των διδύμων Σάλμα και Ζάχρα Χαλάνε, έχουν προκαλέσει ανησυχίες σχετικά με την ριζοσπαστικοποίηση των μουσουλμάνων γυναικών στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Υπολογίζεται ότι περίπου 50 με 60 γυναίκες από το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν ταξιδέψει στη Συρία μέσω Τουρκίας για να ενταχθούν στην ISIS. Κατά την άφιξη θα συναντήσουν και άλλες γυναίκες από διάφορες χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Αυστρίας, της Γαλλίας, της Ολλανδίας, του Καναδά, της Νορβηγίας και της Σουηδίας.Τι είναι όμως αυτό που ωθεί αυτές τις γυναίκες να ενταχθούν στην ISIS;
Οπως εξηγεί η Δρ, Καθριν Μπράουν μιλώντας στο BBC, στην περίπτωση της Γιούσρα Χουσιέν, δεν είναι σαφές εάν εντάχθηκε στην ISIS ή αν πήγε καν στη Συρία, παρόλο που η αστυνομία θεωρεί ότι αυτό είναι το πιο πιθανό.
Ωστόσο για πολλές από τις άλλες γυναίκες, οι ιστορίες τους είναι διαθέσιμες στα social media. Από αυτές τις ιστορίες, είναι σαφές ότι η επιρροή των κοινωνικών δικτύων και των μέσων μαζικής ενημέρωσης είναι σημαντική.
Προσφέρουν συμβουλές, υποστήριξη, βοήθεια με τα ταξίδια και είναι μια πηγή προπαγάνδας για την ISIS παρουσιάζοντας εξιδανικευμένες τις έννοιες της ισλαμικής ζωής και του τζιχάντ.
Αρχικά, ένας σημαντικός αριθμός γυναικών που έφυγαν για τη Συρία πήγαν να βρουν τους συζύγους τους, οι οποίοι ήδη αγωνίζονται για την ISIS.
Για παράδειγμα, η 22χρονη Κχαντιτζάχ Ντάρ από το νότιο Λονδίνο, που έγινε γνωστή όταν έγραψε δημόσια ότι ήθελε να είναι η πρώτη γυναίκα του Τζιχάντ που θα σκοτώσει μια δυτική όμηρο - πήγε να ζήσει στη Συρία μετά την τακτοποίηση για να παντρευτεί έναν μαχητή της ISIS ονόματι Αμπού Μπακρ.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, η οικογένεια είναι ένας σημαντικός καταλύτης για το ταξίδι τους. Σε άλλες περιπτώσεις, όπως αυτές που αναφέρθηκαν πρόσφατα, online δίκτυα διευκολύνουν τα ταξίδια και τις βοηθούν να συντονιστούν με κοινότητες μόλις φτάσουν.
Η πρακτική «Νύφες Τζιχάντ» που ταξιδεύουν στη Συρία να παντρευτούν μαχητές της ISIS έχει κερδίσει έδαφος σε πρόσφατες εκθέσεις των δυτικών μέσων ενημέρωσης.
Οικογένειες στη Γαλλία που οι κόρες τους έχουν περάσει στη Συρία, λαμβάνουν τηλεφωνήματα από τους άνδρες της Συρίας που ζητούν τις κόρες τους στο γάμο, ενώ και οι διαδικτυακοί λογαριασμοί των ανδρών μαχητών της ISIS φαίνεται να βομβαρδίζονται από γυναίκες που θέλουν να τους παντρευτούν.
Η Μία Μπλούμ από το Κέντρο Σπουδών για την Τρομοκρατία και την Ασφάλεια στο Πανεπιστήμιο Λάουελ της Μασαχουσέτης, προκλητικά ισχυρίστηκε ότι οι γυναίκες της ISIS αντιμετωπίζονται ως κάτι περισσότερο από «εργοστάσια μωρών» στην επιθυμία να συμπληρώσουν το νέο «καθαρό» ισλαμικό κράτος.
Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι οι νεαρές γυναίκες απλά θέλουν να βρουν σύζυγο. Η έννοια «Νύφη Τζιχάντ» είναι μόνο ένα μέρος της ιστορίας.
Υπάρχει και μια άλλη πλευρά στην απόφασή τους να ταξιδέψουν. Οι γυναίκες που ασπάζονται την ISIS θεωρούν παρέχει μια νέα ουτοπική πολιτική. Θεωρούν ότι η συμμετοχή τους στο τζιχάντ είναι μέρος της δημιουργίας ενός νέου ισλαμικού κράτους.
Υπάρχει μεγάλη δόση ρομαντισμού στους λογαριασμούς των γυναικών που αποφασίζουν να γίνουν μέρος αυτού του πολιτικού σχεδίου ελπίζοντας σε μία «καλή ζωή» χτισμένη σε μια λανθασμένη αντίληψη για το Ισλάμ και τον νόμο της Σαρία.
Σε αυτή τη νέα «κατάσταση», οι γυναίκες έχουν όλα τα είδη των θέσεων εργασίας και των λειτουργιών. Για παράδειγμα, στην πόλη της Συρίας Ράκκα μπορούν να συμμετάσχουν στη λεγόμενη ταξιαρχία Αλ Κχάνσαα, την γυναικεία ηθική «αστυνομία» που φέρεται να έχει συσταθεί από μια Βρετανή. Υπάρχουν εικόνες γυναικών που κρατάνε AK47, φορούν ζώνη αυτοκτονίας και κρατούν ένα κομμένο κεφάλι. Αλλες ωστόσο, μαγειρεύουν, κάνουν δουλειές του σπιτιού, πίνουν καφέ, είναι μητέρες και φροντιστές. Είναι αυτός ο συνδυασμός της βίας και οικογενειακής ζωής που πολλοί βρίσκουν ενοχλητικό.
Αυτά, λοιπόν, είναι οι πολιτικοί παράγοντες που τραβούν μερικές μουσουλμάνες προς την ISIS. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που τις ωθούν πολύ περισσότερο.
Η εμφανής αποτυχία των δυτικών κρατών να δώσουν στους νέους μουσουλμάνους μια αίσθηση του ανήκειν, του σκοπού και της αξίας τους ως μουσουλμάνοι και ως πολίτες είναι εντυπωσιακή στους online λογαριασμούς αυτών των γυναικών τζιχαντιστών.
Για παράδειγμα, μία Ολλανδή γυναίκα στη Συρία ονόματι Κχαντίζα μιλώντας στην ιστοσελίδα Al-Monitor με έδρα τις ΗΠΑ, δήλωσε: «Πάντα ήθελα να ζω κάτω από Σαρία στην Ευρώπη, αυτό δεν θα συμβεί ποτέ.»
Οι γυναίκες μιλούν για τις αδυναμίες των δυτικών κοινωνιών, μιλούν αρνητικά για τους περιορισμούς σχετικά με το πώς μπορούν να ασκήσουν το Ισλάμ (για παράδειγμα, η απαγόρευση για τη χρήση της μπούρκας στη Γαλλία), και επικρίνουν το πολιτικό σύστημα.
Παραδόξως, όμως, ενώ αποσπάσματα από το Κοράνι γράφονται συχνά στους λογαριασμούς τους, υπάρχει πολύ μικρή γνώση για την ίδια τη σύγκρουση, ή ακόμη και για το νόμο της Σαρία ή το Ισλάμ.
Οι ιστορίες των γυναικών που έχουν ταξιδέψει από τις δυτικές χώρες στη Συρία για να ενταχθούν στην ISIS αποτελούν έναν συνδυασμό πολιτικών και προσωπικών λόγων. Αλλά αυτά δείχνουν επίσης ότι τα κίνητρά τους χαρακτηρίζεται από αφελή ρομαντισμό.