Ο ρηξικέλευθος, οραματιστής, ηγέτης του ρωσικού θεάτρου που καθόρισε και την παγκόσμια σκηνή Γιούρι Λιουμπίμοφ πέθανε την Κυριακή από καρδιακά προβλήματα σε ηλικία 97 χρόνων, βυθίζοντας στο πένθος το χώρο του θεάτρου.
Ηταν μεταξύ άλλων ο άνθρωπος που οδήγησε θέατρο Ταγκάνκα σε διεθνείς διακρίσεις εξαιτίες των πρωτόγνωρων, τολμηρών, οραματικών ιδεών του. Τάραξε τα λιμπάζοντα νερά ήδη από τη δεκαετία του '60 και έκτοτε δεν σταμάτησε ποτέ. Ο Γιούρι Πέτροβιτς Λιουμπίμοφ γεννήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1917 στην πόλη Γιάροσλαβ, 250 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Μόσχας. Ο πατέρας του Πιοτρ Ζαχάροβιτς ήταν έμπορος και η μητέρα του Άννα Αλεξάντροβνα δασκάλα με τσιγγάνικες ρίζες. Το 1922 η οικογένεια Λιουμπίμοφ διώχτηκε από το νεοπαγές κομουνιστικό καθεστώς της Ρωσίας και κατέφυγε στη Μόσχα.
Σπούδασε στο Ινστιτούτο Ενέργειας της Μόσχας,ομως το θέατρο ήταν από την πρώτη στιγμή στην καρδιά του. Ξεκίνησε την καριέρα του ως ηθοποιός κοντά στον μεγάλο θεατράνθρωπο Μιχαήλ Τσέχοφ, ανιψιό του θεατρικού συγγραφέα Άντον Τσέχοφ, και γνώρισε τους κορυφαίους καλλιτέχνες της εποχής από το θεάτρο, τη μουσική, τη λγοτεχνία.
Κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο υπηρέτησε στον Κόκκινο Στρατό και αμέσως μετά συνεργάστηκε με το θέατρο «Βαχντάγκοφ» της Μόσχας και από το 1959 άρχισε να σκηνοθετεί. Το 1964 ίδρυσε τον δικό του θέατρο,τον Ταγκάνκα. Το όνομα οφείλεται στην πλατεία όπου βρισκόταν το θέατρό του...
Ο Λιουμπίμοφ προκάλεσε την αντίδραση του αρτηριοσκληρωτικού σοβιετικού καθεστώτος. Στις αρχές της δεκαετίας του '80 οι παραστάσεις του «Τανγκάνκα» απαγορεύτηκαν και το 1984 αφαιρέθηκε η σοβιετική υπηκοότητα από τον Λιουμπίμοφ. Μέχρι το 1989, οπότε επέστρεψε στη Μόσχα χάρη στην «περεστρόικα» του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, δούλεψε στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, όπου είχε χτίσει σπουδαίο όνομα.
Τον Ιούνιο του 2011 οι ηθοποιοί του θιάσου του αρνήθηκαν να συνεχίσουν τις πρόβες του έργου του Μπρεχτ «Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν», αν δεν τους καταβάλλονταν τα δεδουλευμένα τους. Ο Λιουμπίμοφ τούς κατηγόρησε ότι ενδιαφέρονται πιο πολύ για τα λεφτά και λιγότερο για τη δουλειά τους κι εγκατέλειψε το δημιούργημά του. Τον Ιούνιο του 2013 σκηνοθέτησε για το θέατρο Μπολσόι την όπερα του Αλεξάντερ Μποροντίν «Πρίγκηπας Ιγκόρ», που έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από τους φίλους του λυρικού θεάτρου.