Οι απίστευτες εικόνες που εκτυλίχθηκαν στο Χονγκ Κονγκ, αυτή την εβδομάδα κατέδειξαν πόσο διαφορετική είναι η συγκεκριμένη περιοχή από την ηπειρωτική Κίνα.
Περιφρονώντας ανοιχτά το Πεκίνο, χιλιάδες φοιτητές και άλλοι ακτιβιστές κινητοποιήθηκαν μέρα και νύχτα, καταλαμβάνοντας ολόκληρα τμήματα της πόλης ζητώντας μεγαλύτερη δημοκρατική ελευθερία, ενώ η παρέμβαση της αστυνομίας είχε ως αποτέλεσμα σκηνές βίας, κλιμάκωση της οργής και αύξηση των συγκεντρώσεων.
Το Χονγκ Κονγκ είναι επίσημα υπό την κυριαρχία του Πεκίνου, αλλά στο πλαίσιο μιας πολιτικής που ονομάζεται «μία χώρα, δύο συστήματα», η πόλη έχει πολύ διαφορετικά πολιτικά και οικονομικά συστήματα από ότι η ηπειρωτική χώρα.
Αυτές είναι οι βασικές τους διαφορές
Δημοκρατία
Το καθεστώς του Χονγκ Κονγκ ως «ημι-αυτόνομης» περιοχής στο εσωτερικό της Κίνας αποτέλεσε αντικείμενο διαπραγμάτευσης από τον πρώην αποικιακό κυβερνήτη του, τη Βρετανία, πριν το Λονδίνο παραδώσει το έδαφος στην Κίνα το 1997, η Βρετανία εξασφάλισε επίσης τη δέσμευση ότι το Χονγκ Κονγκ θα ξεκινήσει μια μετάβαση στην εκλογική δημοκρατία, κατοχυρώνοντας το συνταγματικό έγγραφο της περιοχής, που ονομάζεται βασικός νόμος. Αλλά ο βασικός νόμος δεν καθορίζεται από ένα χρονοδιάγραμμα για τη μετάβαση στη δημοκρατία, και ακτιβιστές στο Χονγκ Κονγκ έχουν επανειλημμένα κατηγορήσει το Πεκίνο για στασιμότητα. Οι πιο πρόσφατες μαζικές διαδηλώσεις ξέσπασαν μετά την ανακοίνωση της Κίνας ότι οι υποψήφιοι για εκλογή στο Χονγκ Κονγκ, θα περνάνε από τον έλεγχο του Πεκίνου. Η Κίνα έχει επίσης δεσμευθεί να επιτρέψει το Χονγκ Κονγκ να εκλέξει το δικό του κοινοβούλιο από το 2020 - σήμερα, οι νομοθέτες είναι ένα μείγμα από εκλεγμένους αντιπροσώπους και υποψηφίους της επιτροπής. Μετά από περισσότερα από 150 χρόνια αντιδημοκρατικής αποικιοκρατίας, το Χονγκ Κονγκ έχει αγκαλιάσει το κοινοβούλιο ως ένα πρώτο βήμα προς τη δημοκρατία. Σε αντίθεση με την κατάσταση στη μονοκομματική Κίνα, διαφορετικοί πολιτικοί κάθονται σήμερα στο κοινοβούλιο του Χονγκ Κονγκ.
Νομοθεσία
Χονγκ Κονγκ έχει ξεχωριστό νομικό σύστημα από την υπόλοιπη Κίνα. Διατήρησε το βρετανικό κοινό σύστημα δικαίου μετά το 1997, και ο βασικός νόμος εισήγαγε μια σειρά από νομικά δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένου ενός ανεξάρτητου δικαστικού σώματος. Το Χονγκ Κονγκ υπερηφανεύεται ότι να είναι ένα προπύργιο του κράτους δικαίου στην περιοχή, λέγοντας ότι έχει προσελκύσει διαφωνούντες και επιχειρήσεις στο έδαφος του. Το CNN σημειώνει ότι η αστυνομία του Χονγκ Κονγκ είναι γενικά σε μεγάλη υπόληψη. Αντίθετα, το δικαστικό σώμα της Κίνας είναι σταθερά υπό τον έλεγχο του Κομμουνιστικού Κόμματος και ο νόμος συχνά χρησιμοποιείται για πολιτικούς σκοπούς, όπως εξηγεί ο NPR. Τον Ιούνιο, οι δικηγόροι στο Χονγκ Κονγκ πραγματοποίησαν διαμαρτυρίες για την υπεράσπιση της πολιτικής τους ανεξαρτησίας από την κινεζική ηγεσία, δηλώνοντας ότι «η αγάπη για τη χώρα είναι μια απαραίτητη προϋπόθεση για τους δικαστές της»
Καπιταλισμός
Σύμφωνα με τους όρους της βρετανικής παράδοσης, το Χονγκ Κονγκ διατήρησε την καπιταλιστική οικονομία του, παρά την ενσωμάτωση του στο «σοσιαλιστικό» σύστημα της Κίνας. Στην πραγματικότητα, η Κίνα έχει χρησιμοποιήσει το οικονομικό μοντέλο του Χονγκ Κονγκ και ως πεδίο δοκιμών για τις δικές της μεταρρυθμίσεις και μια σημαντική πηγή ξένων επενδύσεων. Καθώς η Κίνα έχει γίνει πλουσιότερη και πιο καπιταλιστική, οι δύο οικονομίες έχουν γίνει όλο και πιο ολοκληρωμένες. Η Washington Post σημειώνει ότι ορισμένες από τις εντάσεις στο Χονγκ Κονγκ πηγάζουν από την ανάπτυξη της Κίνας που ανεβάζει το κόστος ζωής. Ωστόσο, η πόλη έχει μεγάλη αυτονομία για να ρυθμίσει τις δικές της οικονομικές υποθέσεις. συμπεριλαμβανομένων των τελωνειακών και φορολογικών νόμων και έχει το δικό της νόμισμα, παρόμοιο με το Αμερικανικό δολάριο.
Ελευθερία Τύπου
Την ώρα που η Κίνα τηρεί σιγή σχετικά με το δημοκρατικό κίνημα, το Χονγκ Κονγκ καλύπτει συνεχώς τις διαδηλώσεις. Υποστηρικτές της ελευθερίας λόγου, έχουν καλλιεργήσει ένα ζωντανό τοπικό Τύπο στη χώρα, μια άλλη ελευθερία που οι ακτιβιστές φοβούνται ότι προσπαθεί να διαβρώσει το Πεκίνο, μετά την έξαρση των επιθέσεων σε δημοσιογράφους. Οσον αφορά τα κοινωνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, της Κίνας, το «Great Firewall» δεν λογοκρίνει συστηματικά θέσεις στο Χονγκ Κονγκ, όπως και στην ηπειρωτική χώρα. Ετσι, ενώ το Πεκίνο λογοκρίνει αναφορές στις διαδηλώσεις και κλείνει την ιστοσελίδα διαμοιρασμού φωτογραφιών Instagram για πρώτη φορά στην υπόλοιπη χώρα, οι ακτιβιστές στο Χονγκ Κονγκ εξακολουθούν να είναι σε θέση να συνεχίσουν τον διαμοιρασμό κοινωνικού περιεχομένου.
Διαμαρτυρίες και Διαδηλώσεις
Το Χονγκ Κονγκ έχει μια μακρά παράδοση στις δημόσιες διαμαρτυρίες, που χρονολογείται από την Πολιτιστική Επανάσταση και την πλατεία Τιενανμέν. Και ενώ η αντιμετώπιση είναι βάναυση στην ηπειρωτική Κίνα, μετά το 1997 ο βασικός νόμος του Χονγκ Κονγκ εγγυάται το δικαίωμα στην ελευθερία διαδηλώσεων. Μάλιστα το 2003 σε μία διαδήλωση ενάντια στην προτεινόμενη εθνική νομοθεσία για την ασφάλεια, οι διαδηλωτές ξεπέρασαν σε αριθμό ακόμα και μαζικές διαδηλώσεις αυτής της εβδομάδας, ενώ συνεχίζουν τις ετήσιες διαδηλώσεις υπέρ της δημοκρατίας κάθε 1η Ιουλίου από τότε.