Και την πίτα ολάκερη και το σκύλο χορτάτο, θα επιχειρήσει να έχει το υπουργείο Οικονομικών στη διαπραγμάτευση με την Τρόικα για τον Προϋπολογισμό του 2015, αφού θα επιχειρήσει να περάσει όλες τις ελαφρύνσεις που εξήγγειλε ο Αντώνης Σαμαράς, χωρίς όμως να προβλέψει ισοδύναμα μέτρα και πάνω από όλα χωρίς να πιάνει το μνημονιακό στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα 3% του ΑΕΠ.
Αν και το Προσχέδιο χαρακτηρίζεται από στελέχη του οικονομικού επιτελείου ως crash test, αφού θα περιλαμβάνει τις ίδιες προβλέψεις με το Μεσοπρόθεσμο, δηλαδή πρωτογενές πλεόνασμα περίπου 2,5%, η πραγματικότητα είναι ότι μόνο με το τελικό σχέδιο του Προϋπολογισμού που θα κατατεθεί στις αρχές Νοεμβρίου, θα μπορεί κάποιος να κάνει τη... σούμα και να καταλήξει στο εάν πέτυχε ή όχι η διαπραγμάτευση για τα δημοσιονομικά.
Μια ψυχρή ματιά στους αριθμούς καθιστά σαφές ότι ακόμα και με την επέκταση της έκτακτης εισφοράς- που θα είναι ούτως ή άλλως «ψαλιδισμένη»- δεν μπορεί να καλυφθεί το "κενό" που υπολόγιζε το Μάιο το ίδιο το υπουργείο Οικονομικών στα 911 εκατ. ευρώ, πόσο μάλλον όταν έχει ήδη ανακοινωθεί «τρύπα» 100 εκατ. ευρώ από τη μείωση του ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης και επίκειται αναπροσαρμογή των ενστόλων σε μόνιμη βάση. Με αυτό το δεδομένο, χαρακτηρίζεται μονόδρομος η πολιτική συμφωνία σε υψηλό επίπεδο με τους δανειστές για χαμηλότερο στόχο πρωτογενούς πλεονάσματος, που έτσι κι αλλιώς είχε τεθεί σε αυτά τα επίπεδα λαμβάνονται υπόψιν τη δυναμική των δανειακών αναγκών και του Χρέους.
Ποια είναι η ελληνική θέση; Ότι μειώνοντας το Χρέος, μειώνονται και οι δαπάνες εξυπηρέτησης του άρα και οι δανειακές ανάγκες, κάτι που σημαίνει ότι υπάρχει περιθώριο "χαλάρωσης", προκειμένου να ενισχυθεί και η δυναμική της ανάκαμψης. Ωστόσο, σε αυτό το... παζάρι είναι επίσης προφανές ότι για να πάρεις κάτι- εν προκειμένω τη χαλάρωση και την ελάφρυνση του Χρέους- θα πρέπει να δώσεις και κάτι. Και το ερώτημα που ανακύπτει είναι βέβαια τι προτίθεται να δώσει η κυβέρνηση μπαίνοντας στην τελική ευθεία για τις Προεδρικές εκλογές; Τα ανοικτά θέματα είναι πολλά αλλά "ευαίσθητα" ή μάλλον... απαγορευτικά, εάν λάβει κανείς υπόψιν ότι οι εκπρόσωποι της Τρόικα φέρονται να επιμένουν στο θέμα των ομαδικών απολύσεων, του συνδικαλιστικού νόμου, του νέου Ασφαλιστικού