Εγινε 80 χρονών. Τα λόγια του, ποίηση με ανάσες και σημεία στίξης, το βλέμμα του ανεπιτήδευτου βιώματος και αυτή η φωνή που ξεκινάει από τα βάθη των σωθικών και φτάνει σίγουρα πάνω από τα άστρα έχουν γράψει τη μοναδική ιστορία τους στο χώρο της παγκόσμιας μουσικής δημιουργίας. Ο Λέοναρντ Κοέν μόλις έβγαλε τον 13 δίσκο του, το Almost Like the Blues από το άλμπουμ που κυκλοφόρησε νωρίτερα στο πλαίσιο προωθητικής ενέργειας έγινε viral και ανά τον κόσμο συνεχίζουν να ανατριχιάζουν ακούγοντας ή διαβάζοντας τον.
«Συγγνώμη που δεν πέθανα» είχε πει ο Joshu Sasaki Roshι, ο άνθρωπος που έκανε τον Κοέν μοναχό του Ζεν το 1996. Ο Roshi πέθανε σε ηλικία 107 και είχε πει αυτή τη φράση λίγο πριν συμπληρώσει τα 100 του χρόνια. Ο Κοέν με αφορμή και την κυκλοφορία του νέου του άλμπουμ «Popular Problems» είπε ότι νιώθει έτσι και ο ίδιος.
Το άλμπουμ αν και τόσο νέο είναι ήδη κλασικό: σχολιάζει τον πόλεμο, τη δολοφονία, τη ζωή και τον θάνατο, τον παράδεισο και την κόλαση, τη φθορά, την ειρωνεία. «Τώρα ο Κοέν γνωρίζει πως όσο και αν πειθαρχήσει το μυαλό και το σώμα του, τελικά θα πρέπει να κάνει την προετοιμασία του για το αναπόφευκτο, ακόμα και αν ζήσει όσο ο Roshi» γράφει το Daily Beast σε ένα κείμενο ωδή για τον Λεονάρντ Κοέν.
Είναι χαρακτηριστικοί οι ακόλουθοι στίχοι από το Almost Like the Blues:
Πρέπει να πεθαίνω λίγο
ανάμεσα σε κάθε φονική σκέψη
και όταν σταματήσω να σκέφτομαι
πρέπει να πεθάνω πολύ
Ηταν το 2008 όταν ο σπουδαίος Λου Ριντ παρουσίασε στη σκηνή τον Λέοναρντ Κοέν λέγοντας «είμαστε τυχεροί που ζούμε την ίδια εποχή που ζει και ο Λέοναρντ Κοέν». Ο Λου Ριντ έφυγε βυθίζοντας στο πένθος όσους αγάπησαν τη μουσική του και εμπνεύστηκαν από αυτήν, όμως ο Κοέν είναι ακόμα εδώ να κάνει όσους τον γνωρίζουν ή νιώθουν την επίδραση του μέσα από τη μουσική του, να νιώθουν τυχεροί. Για όσο ακόμα...