Πόσο ελεύθερος είναι ο παγκόσμιος Τύπος; Απόψεις επί του θέματος έχουν οι πάντες, έστω μια αίσθηση, που άλλοτε απηχεί την πραγματικότητα και άλλοτε φτάνει σε σημείο δαιμονοποίησης των πάντων. Η κλασική ατάκα «όλοι είναι ίδιοι» δεν περιλαμβάνει μόνο τους πολιτικούς, αλλά εντάσσει και τους θεράποντες του Τύπου.
Το πρακτορείο Bloomberg με βάσει τις αναλύσεις της Freedom House, μιας μη κερδοσκοπικής εταιρείας παρακολούθησης των ΜΜΕ ανά τον κόσμο, προβαίνει σε μια ανάλυση γύρω από τις δραστικές αλλαγές που συμβαίνουν στο διεθνή Τύπο.
Το παράδειγμα της Τσεχίας είναι χαρακτηριστικό: πέρυσι η μεγαλύτερη σε κυκλοφορία εφημερίδα της χώρας, η Mlada, πουλήθηκε σε μια γερμανική εταιρεία που προσπάθησε να περάσει τη δική της ατζέντα μέσω του εντύπου. Συμβαίνουν δύο τινά, ειδικά στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης: όταν έπεσε το Σιδηρούν Παραπέτασμα πολλές ξένες εταιρείες μπήκαν στον Τύπο των χωρών. Με την πτώση, όμως, των διαφημιστικών εσόδων άρχισαν να πουλούν σε ντόπιους μεγιστάνες.
Έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο, στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, τα μίντια να τα ελέγχουν 2-3 πλούσιες οικογένειες, κυρίως ημεδαπές, με ότι αυτό σημαίνει για την υπερσυγκέντρωση των μέσων.
Σε αρκετές χώρες υπάρχει μια στοχευμένη δράση εναντίον των μίντια. Στη Ρωσία είναι έντονη η κυβερνητική παρέμβαση, ενώ σε χώρες όπως η Ρουμανία, η Βουλγαρία και η Ουγγαρία, ο Τύπος επηρεάζεται άμεσα από τα επιχειρηματικά δίκτυα.
Μερικώς ελεύθερος είναι ο Τύπος ακόμα και σε χώρες που οι δημοκρατικοί θεσμοί είναι εμπεδωμένοι εδώ και δεκαετίες. Το άρθρο αναφέρει την περίπτωση της Ιταλίας και της Ελλάδας (η χώρα μας βρίσκεται στην 46η θέση) όπου ανήκουν στην κατηγορία του «μερικώς ελεύθερου Τύπου».