Μπορεί οι τουρίστες να έχουν τις καλύτερες προθέσεις, όμως το ανθρώπινο σαφάρι που έχει ξεκινήσει στον Αμαζόνιο με τους επισκέπτες να καταδιώκουν κυριολεκτικά τα μέλη της απομονωμένης φυλής Μάσκο-Πίρο για μία φωτογραφία, μόνο προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει.
Οι αμέτρητες φωτογραφίες των τουριστών που τεκμηριώνουν τους ανθρώπους που ζουν σε εθελοντική απομόνωση, αποκομμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο, αυξάνονται με ανησυχητικό ρυθμό, γεγονός που θορυβεί τις αρμόδιες αρχές.
Οπως εξηγεί η Ρεμπέκα Σπούνερ από την ομάδα υπεράσπισης του Περού Survival International, μιλώντας στο LiveScience: «Συμβαίνει με όλο και μεγαλύτερη συχνότητα. Οι τουρίστες, είναι πρόθυμοι να μοιραστούν τα φωτογραφικά ευρήματά τους, όμως πρέπει να κρατηθούν μακριά από τις απομονωμένες φυλές.»
Το Survival International και άλλοι υποστηρικτές τώρα κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και προειδοποιούν τους ταξιδιώτες να αποφεύγουν τα σαφάρι φωτογράφησης των απομονωμένων φυλών, που υπολογίζονται σε περίπου 77 στον Αμαζόνιο.
«Οι αυτόχθονες δεν είναι ένα τουριστικό αξιοθέατο» τονίζει η Σπούνερ.
Αλληλεπιδράσεις και στενές επαφές μεταξύ των φυλών και των τουριστών που επιδίδονται στα λεγόμενα «ανθρώπινα σαφάρι» έχουν αυξηθεί σε τόσο ανησυχητικό βαθμό που οι αρμόδιες αρχές ζήτησαν πρόσφατα κυβερνητική παρέμβαση, καθότι υπάρχει ανησυχία για τους ανθρώπους της φυλής Μάσκο-Πίρο που ζουν στην περιοχή Madre de Dios του Περού.
«Συνηθισμένα προβλήματα υγείας και μεταδοτικές ασθένειες του πολιτισμένου κόσμου, μπορεί να αποδειχθούν εξαιρετικά επικίνδυνα για μία απομονωμένη φυλή. Ασθένειες όπως η γρίπη και η ελονοσία, ξεκλήρισαν τη φυλή Ζοέ στη βόρεια Βραζιλία, όταν οι Χριστιανοί ιεραπόστολοι δημιούργησαν μια κατασκήνωση στην περιοχή τη δεκαετία του 1980» αναφέρει η Σπούνερ μιλώντας στο Live Science.
«Αυτό είναι προφανώς πολύ ανησυχητικό, διότι η Μάσκο-Πίρο είναι μία απομονωμένη φυλή, εξαιρετικά ευάλωτη και δεν έχει αντισώματα για κοινές ασθένειες» προσθέτει.
Οι άνθρωποι των φυλών αυτών, ταυτόχρονα αντιμετωπίζουν τις απειλές βίας που σχετίζονται με την παράνομη υλοτομία και διακίνηση ναρκωτικών, ενώ κινδυνεύουν επίσης από την αναζήτηση για φυσικό αέριο και πετρέλαιο.
Όπως σημειώνουν οι ερευνητές, ο όρος «απομονωμένοι» δεν είναι κυριολεκτικός. Οι περισσότερες τέτοιες φυλές, γνωρίζουν την ύπαρξη του έξω κόσμου και κάποιοι διατηρούν δεσμούς με κοντινές φυλές, αλλά έχουν επιλέξει να ζουν σε σχετική απομόνωση.
Η ύπαρξη των Μάσκο-Πίρο, είναι γνωστή από το 1970, αλλά αντιστέκονται εδώ και χρόνια στην όποια επαφή με τον έξω κόσμο.
Πριν από μερικά χρόνια, ανθρωπολόγος Γκλεν Σέφαρντ, έγραψε στο blog του για έναν εκλιπόντα φίλο του που ήθελε να γίνει φίλος με τους Μάσκο-Πίρο. Τους άφηνε περιστασιακά δώρα από απόσταση και είχε φυτέψει έναν κήπο με λαχανικά, επιτρέποντας στους Μάσκο-Πίρο να παίρνουν τους καρπούς. Ωστόσο το 2011 έπεσε νεκρός από τα βέλη ενός τοξότη των Μάσκο-Πίρο.
«Ο θάνατος του Σάκο είναι μια τραγωδία: ήταν θαρραλέος και καλός άνθρωπος» αναφέρει ο Σέπαρντ, «Πίστευε ότι είχε βοηθούσε τους Μάσκο-Πίρο, ωστόσο η φυλή έδειξε με τον τρόπο της την ανυποχώρητη επιθυμία τους να μείνουν μόνοι τους»
Η Survival International ζητάει από την περουβιανή κυβέρνηση να σταματήσει τα φωτογραφικά σαφάρι που οργανώνουν αρκετά ταξιδιωτικά πρακτορεία και να οργανώσει ένα «ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης για την περίπτωση της επαφής, και μέτρα για την πρόληψη των ανεπιθύμητων επαφών.»
Οπως αναφέρει ο Στίβεν Κόρι, διευθυντής της Survival International: «Αυτό που βλέπουμε με τις απομονωμένες φυλές σήμερα είναι απλώς η συνέχιση της γενοκτονίας που ξεκίνησε με την άφιξη των πρώτων ευρωπαϊκών αποίκων στην Αμερική. Ολόκληροι πληθυσμοί καταστράφηκαν όταν οι ξένοι έκλεψαν τη γη και τους πόρους τους και οι ασθένειες εξαπλώθηκαν στους ιθαγενείς που δεν είχαν αντισώματα. Αυτό συμβαίνει και τώρα. Το Περού πρέπει να δράσει πριν εξαφανιστούν οι τελευταίες ιθαγενείς φυλές.»