Πληθαίνουν οι φωνές στη Γαλλία, μετά τον πρόσφατο ανασχηματισμό, που κάνουν λόγο για «δεξιά απόκλιση» του σοσιαλιστή Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος ετοιμάζει πρόγραμμα νέων περικοπών. Η εφημερίδα Liberation στο σημερινό εξώφυλλό της μιλάει για «δεξιά κυβέρνηση».
Γράφει στο κύριο άρθρο της η εφημερίδα:
«Ψηφίσατε τον Φρανσουά Ολάντ το 2012 και αναρωτιέστε αν η σημερινή πολιτική του είναι ακόμη αριστερή; Μην ανησυχείτε, δεν είστε οι μόνοι που διερωτάστε γι'αυτό. Ακόμη και μέσα στην Liberation με το που θέτει κανείς αυτό το ερώτημα ξεσπούν ζωηρές συζητήσεις. Η αντικατάσταση του Αρνό Μοντεμπούρ (κρατιστής, υπέρ του προστατευτισμού) από τον Εμμανουέλ Μακρόν (σοσιαλ-φιλελεύθερος) στο υπουργείο Οικονομίας έδωσε μια ιδιαίτερη οξύτητα σε αυτό το ερώτημα».
Σε άλλο άρθρο της με τίτλο «Σσσστ! Οι επιχειρηματίες τρίβουν τα χέρια τους» η εφημερίδα κατηγορεί τον σοσιαλιστή πρωθυπουργό ότι μίλησε σε εκδήλωση επιχειρηματιών και έδωσε όρκο πίστης λέγοντας «Εγώ, αγαπώ τους επιχειρηματίες». Η Liberation ανέθεσε, μάλιστα, σε καθηγητές και πολιτικούς να απαντήσουν στο ερώτημα «Η Γαλλία έχει δεξιά κυβέρνηση;»
Laurent Bouvet, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών
«Η περίοδος αυτή είναι πρωτοφανής. Μπαίνουμε στο άγνωστο. Οταν γίνει το Συνέδριο του σοσιαλιστικού κόμματος θα είναι πραγματικά ιδιαίτερο. Για πρώτη φορά κάποιοι θα ζητούν διαλεύκανση προθέσεων και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε διάσπαση. Ενα μέρος του σοσιαλιστικού κόμματος θα βλέπει ότι υπάρχει προοπτική με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις της Αριστεράς. Κάποιο άλλο μέρος θα θέλει να παραμείνει στο Κέντρο».
Michel Onfray, φιλόσοφος: «Αριστερά και Δεξιά δεν διακρίνονται πλέον»
«Η Αριστερά έχει πάψει να είναι Αριστερά. Είναι σαν να βρισκόμαστε στο 1983, με την τότε στροφή στη λιτότητα. Η Αριστερά κυβερνά όπως η φιλελεύθερη Δεξιά: κοιτάει με τα μάτια της Χίμαιρας την Ευρώπη, η οποία γίνεται για τις ελίτ ό,τι ήταν ο μαρξισμός το '50 -ένας αναπόφευκτος ορίζοντας. Αλλά στην ιστορία τίποτα δεν είναι αναπόφευκτο γιατί το ίδιον της Ιστορίας είναι να χρησιμοποιεί ως μηχανές κίνησης τις ανατροπές.
Η Αριστερά και η Δεξιά διακρίνονται πλέον μόνο σε ζητήματα δευτερεύοντα: το τσαντόρ στις γυναίκες, ο γάμος των ομοφυλοφίλων, η υιοθέτηση των ομοφυλοφίλων, η παρένθετη μητέρα, η ευθανασία. Αυτά τα δευτερεύοντα θέματα αξίζουν την πολιτική προσοχή αλλά τι γίνεται όταν η κυβέρνηση κοιτάει το πολιτικό και αδιαφορεί για την καρδιά της οικονομίας; Δηλαδή για τον λαό, τους εργαζομένους, τους ανέργους, τους υπερδιπλωματούχους 30άρηδες, τους συμβασιούχους, τις μόνες γυναίκες, τις μονογονεϊκές οικογένειες, όλων όσων το μέλλον είναι απελπιστικό.
Thierry Pech, γενικός διευθυντής της Terra Nova: «Σοσιαλδημοκρατία όπως στις σκανδιναβικές χώρες»
«Στην οικονομία κάθε πολιτική ανοιχτή στις αγορές δεν σημαίνει ότι είναι Δεξιά πολιτική. Ολα εξαρτώνται από τους μακροοικονομικούς στόχους που θέτει. Στην προκειμένη περίπτωση, επιτρέπουμε στις επιχειρήσεις να διατηρήσουν κεφάλαια για επενδύσεις και να καινοτομήσουν, να δημιουργήσουν πρότυπα και ποιοτικά προϊόντα και εν τέλει να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας που θα μας επιτρέψουν να χρηματοδοτούμε ένα φιλόδοξο κοινωνικό πρόγραμμα. Νομίζω ότι η πολιτική Ολάντ μοιάζει με το παράδειγμα των Σκανδιναβικών χωρών».
Pascal Durand, ευρωβουλευτής Οικολόγων: «Τρομερά συντηρητική η κυβέρνηση»
«Αριστερά, Δεξιά, αυτές οι έννοιες τείνουν να εκλείψουν. Αυτή η κυβέρνηση είναι κυρίως τρομερά συντηρητική. Δεν έχει φαντασία και εφαρμόζει συνταγές που δεν αποδίδουν. Ιστορικά η Αριστερά ονειρεύεται να αλλάξει τα πράγματα και όχι να παρακολουθήσει τις κρίσεις ενός κόσμου που καταρρέει».
Karine Berger, βουλευτής του Ολάντ: «Σε μια σοσιαλ-φιλελεύθερη γραμμή»
«Η νέα κυβέρνηση μοιάζει να θέλει να υιοθετήσει μια σοσιαλ-φιλελεύθερη γραμμή τύπου Μπλερ ή Σρέντερ. Αυτό δεν εκπλήσσει γιατί είναι η γραμμή που πάντα υπερασπιζόταν ο Πρωθυπουργός μας Μανουέλ Βαλς μέσα στο σοσιαλιστικό κόμμα. Η σύνθεση της νέας κυβέρνησης ταιριάζει λοιπόν απόλυτα με τις οικονομικές απόψεις του Πρωθυπουργού. Το ερώτημα είναι ως ποιό σημείο αυτή η κατεύθυνση απομακρύνεται από τη θέση του κόμματος για ισορροπία και ενότητα. Προφανώς η ρωγμή είναι τεράστια μέσα στην Αριστερά».
Το εξώφυλλο της Liberation με τον Πρωθυπουργό Μανουέλ Βαλς να έχει δύο κεφάλια, ένα να κοιτάει δεξιά και ένα αριστερά:
