Αυτός είναι ο αμερικανός δικαστής που θέλει να κάνει την Αργεντινή να χρεοκοπήσει [εικόνες]

Στην Αργεντινή του έχουν δώσει κάθε είδους παρατσούκλι. Ο τοπικός τύπος ισχυρίζεται ότι «ο δικαστής έχει εντελώς τρελαθεί». Ακόμη και το περιβάλλον Ομπάμα πήρε αποστάσεις από τις αποφάσεις του και ανησυχεί ότι μπορεί να έχουν συνέπειες στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ.

Ο Τόμας Γκρίεσα ( Thomas Griesa), ο δικαστής ηλικίας 83 ετών, ομοσπονδιακός δικαστής της Νέας Υόρκης, ο οποίος βρίσκεται στην καρδιά της υπόθεσης με τα επενδυτικά κεφάλαια-αρπακτικά, δεν το βάζει κάτων. Αντίθετα. Την προηγούμενη εβδομάδα απείλησε ότι θα σύρει στα δικαστήρια την Αργεντινή για «ασέβεια στο δικαστήριο» και κατηγόρησε την κυβέρνηση της Αργεντινής ότι διαδίδει «ψευδείς και παραπληνητικές» ειδήσεις.

Ο εν λόγω δικαστής, κοντός, με σκυφτή πλάτη και το οστεώδες πρόσωπο, ασχολείται πάνω από δέκα χρόνια με το θέμα του χρέους της Αργεντινής προς τις ΗΠΑ. Η απόφασή του, στις 26 Ιουνίου 2014, να μπλοκάρει την μεταβίβαση 539 εκατ. δολάρια από την Κεντρική Τράπεζα της Αργεντινής στην Τράπεζα της Νέας Υόρκης, ήταν αυτή που προκάλεσε την νέα θύελλα χρέους στη χώρα. Ο αμερικανός δικαστής αποφάσισε ότι το Μπουένος Αϊρες έπρεπε να πληρώσει 1,3 δις σε μια μερίδα δανειστών του τα κεφάλαια των οποίων είχαν υποστεί γενναίο κούρεμα το 2001. Αυτή η απόφαση έθεσε την Αργεντινή σε κατάσταση μερικής πτώχευσης και τρέλανε τις αγορές του πλανήτη.

Για όσους τον γνωρίζουν, οι αποφάσεις του Τόμας Γκρίεσα δεν εκπλήσσουν. «Πράττει όπως το έκανε πάντα» δηλώνει ο Αρθουρ Φέργκενσεν, δικηγόρος σύμβουλος της ομάδας δικηγόρων Ansa Assuncao LLP, και υπήρξε «μαθητής» του Γκρίεσα. Στις ΗΠΑ, δηλώνει ο ίδιος, οι δικαστές δεν κάνουν έρευνα. Τους παρουσιάζουν το θέμα και εκείνοι αποφασίζουν ανάλογα με τα στοιχεία που έχουν μπροστά τους. Ετσι ελήφθη η απόφαση για την Αργεντινή. «Πήρε την απόφαση που θεωρούσε ως την πιο δίκαιη, έτσι έκανε σε όλη την καριέρα του».

Ο Τόμας Γκρίεσα, γεννημένος στο Κάνσας του Μισούρι, έγινε δικαστής από τον Ρίτσαρντ Νίξον, το 1972. Εχει τη φήμη του εργατικού και αδέκαστου ανθρώπου. Εργασιομανής (workaholic), όταν έφτασε στο Μανχάτταν της Νέας Υόρκης, ασχολήθηκε με 600 φακέλους που κανείς δεν ήθελε να αναλάβει. Τους διεκπεραίωσε όλους, χωρίς ποτέ να βρεθεί σε αδιέξοδο. Μπήκε σιγά-σιγά στα χωράφια των πολιτικών και χρηματοπιστωτικών θεσμών, ακόμη και του οργανωμένου εγκλήματος.

Το 1981, έστειλε στη φυλακή τον Φρανκ Τιερί, ένας από τους αρχηγούς της νεοϋορκέζικης μαφίας, παρότι εκείνος πέρασε όλη την ανακριτική διαδικασία λέγοντας ότι είναι άρρωστος. Ενα χρόνο αργότερα, απαγόρευσε να κατασκευαστεί ένας υπόγειος δρόμος κατά μήκος του ποταμού Hudson River, παρότι το σχέδιο υποστηριζόταν ένθερμα από τον δήμαρχο της Νέας Υόρκης και τον ίδιο τον πρόεδρο Ρόναλντ Ρήγκαν.
Το 1976 -και αυτό είναι η πιο διάσημη υπόθεσή του- δικαιώνει τον Τζον Λένον ο οποίος είχε στραφεί κατά του παραγωγού του και τον κατηγορούσε ότι διαφήμιζε ένα άλμπουμ χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του.


Σήμερα, ορισμένοι εκτιμούν ότι ο «μικρός δικαστής» έχει υπερβολικά μεγάλη εξουσία. «Είναι απίστευτο να βλέπει κανείς ένα μόνο άτομο με τόσο στενή λογική μπορεί να υποστηρίξει μια ομάδα ανθρώπων και να πάρει μια απόφαση που μπορεί να έχει παγκόσμιες συνέπειες» δήλωσε στην Wall Street Journal η οργάνωση ubilee USA Network, η οποία υποστηρίζει την βοήθεια στις υπερχρεωμένες χώρες. Αλλοι ανησυχούν για την ηλικία του Τόμας Γκρίεσα αφού και ο ίδιος δήλωσε ότι δεν είχε τον χρόνο να μελετήσει όλες τις πτυχές του «καυτού» φακέλου του χρέους της Αργεντινής.
«Σίγουρα πολλοί θέλουν να τον δουν να σταματάει την καριέρα του αλλά αυτό δεν πρόκειται να συμβεί» δηλώνει ο Henry Weisburg, ένας δικηγόρος που έχει δουλέψει στο πλευρό του Τόμας Γκρίεσα και ανέβαλε τις φετινές διακοπές του για να εργαστεί πάνω στον φάκελο του αργεντίνικου χρέους. «Πολλοί δικαστές αρκούνται στο να παίρνουν αποφάσεις και να τις γράφουν σε ένα χαρτί. Εκείνος κάνει δίκες και ακούει όλα τα μέρη που παρίστανται».

Κάθε μέρα, όπως εδώ και 40 χρόνια, ο Τόμας Γκρίεσα, ένας μουσικόφιλος που αρνείται να μιλήσει στα ΜΜΕ, παίρνει το γεύμα του το μεσημέρι. Το μενού είναι πάντα ίδιο: μια σούπα, ένα πορτοκάλι και ένα ή δύο μπισκότα cookies. «Φυσικά δεν του αρέσει ότι όλη η Αργεντινή έχει βαλθεί να τον δαιμονοποιεί αλλά αυτό δεν πρόκειται να τον αλλάξει. Θα εξακολουθήσει να κάνει σεβαστό το νόμο ακόμη κι αν αυτό δυσαρεστεί» δηλώνει ο Henry Weisburg.