Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, οι άτακτοι φοιτητές του Πανεπιστήμιου της Χαϊλδερβέργης, στη Γερμανία, εξορίζονταν σε ένα απίστευτο μέρος, στην ειδικά διαμορφωμένη φυλακή της σχολής.
Ονομαζόταν «studentenkarzer» ή «κελί για φοιτητές» και εκεί κρατούνταν φοιτητές του πρώτου κύκλου οι οποίοι ήταν ένοχοι για διάφορες παραβάσεις, συχνά υπό την επήρρεια αλκοόλ, όπως νυχτερινός θόρυβος, τσακωμοί ή ρίψη γουρουνιών (!) στους δρόμους της πόλης.
Η κράτηση διαρκούσε από μερικές ημέρες ως μήνες στην εν λόγω φυλακή, ανάλογα με το βαθμό της παράβασης. Οι φοιτητές ήταν υποχρεωμένοι να συνεχίζουν τις σπουδές τους κατά την περίοδο της φυλάκισης.
Η φυλακή δεν ήταν αβίωτη: τα κελιά ήταν ευρύχωρα και είχαν κρεβάτι και γραφείο για τον κρατούμενο.
Οι φοιτητές που κρατούνταν για μέρες στα κελιά άφησαν το αποτύπωμά τους στους τοίχους της φυλακής. Αργότερα, επετράπησαν στους φυλακισμένους οι επισκέψεις και ορισμένοι μετέτρεψαν τα κελιά τους σε τόπο διασκέδασης.
Το studentenkarzer έκλεισε το 1914 και μεταμορφώθηκε σε μουσείο και τα διάσημα γκράφιτι ή άλλα περίεργα αντικείμενα είναι ανοιχτά στο κοινό.