Με την -παγκόσμια πλέον- αγωνία να κορυφώνεται για τον τάφο στην Αμφίπολη και τους αρχαιολόγους να μην μπορούν να χρησιμοποιήσουν μικροκάμερα για να πάρουν μερικές πρώτες ενδεικτικές εικόνες, τα επόμενα βήματα των αρχαιολόγων που θα οδηγήσουν στην αποκάλυψη είναι εξαιρετικής σημασίας.
Οπως είδαμε όλοι με αφορμή την επίσκεψη του πρωθυπουργού, σήμερα έχει έρθει στο φως η ταφική οδός πλάτους 4,5 μέτρων και 13 σκαλοπάτια που οδηγούν στον τάφο. Το Εθνος αποκαλύπτει σήμερα πως θα προχωρήσει η διαδικασία: Η διερεύνηση του δρόμου συνεχίζεται μέχρι να φτάσουν στο «παρθένο», δηλαδή στο απάτητο και μη αναμοχλευμένο έδαφος.Εκεί είναι πιθανό να βρουν κατάλοιπα που άφησαν πίσω τους επισκέπτες του τάφου, και βέβαια υπολείμματα από την ταφική πυρά του νεκρού ή σπασμένα κεραμικά. Τα κεραμικά – αν εντοπισθούν- θα έχουν καθοριστική σημασία για την ακριβέστερη χρονολόγηση του τάφου.
Αμέσως μετά την ολοκλήρωση αυτού του σταδίου θα είναι η καθοριστική τρόπο να διαλυθεί – πάντα με αρχαιολογικές μεθόδους- ο τοίχος που εντοπίστηκε και οποίος κατασκευάστηκε μετά την ταφή προκειμένου να προστατεύσει τον τάφο. Πέτρα πέτρα θα πέσει ο τοίχος ενώ ταυτόχρονα κάθε κομμάτι θα καταγράφεται και θα φυλάσσεται από την ομάδα αρχαιολόγων. Τι υπάρχει μετά τον τοίχο; Αν δεν μεσολαβεί και άλλος τοίχος τότε οι αρχαιολόγοι θα βρεθούν μπροστά στην είσοδο του τάφου.
Μια γεωφυσική διασκόπηση που έχει γίνει, σύμφωνα με το Εθνος και την Αγγελική Κώττη, «δείχνει ότι στο εσωτερικό υπάρχουν τρεις χώροι. Η χειρότερη περίπτωση είναι να έχει καταρρεύσει η οροφή και να έχει γεμίσει όλος ο χώρος με τόνους χώματος. Σε αυτή την περίπτωση θα γίνει η μεταφορά του με προσοχή, διότι ενδιάμεσα είναι δυνατόν να υπάρχουν κάποια κτερίσματα.
Αν δεν έχει πέσει χώμα και οι χώροι είναι άδειοι, τηρώντας πάντοτε την αρχαιολογική δεοντολογία, οι αρχαιολόγοι θα φωτογραφήσουν, θα αποτυπώσουν και θα πουν. Τότε θα διαπιστώσουν αν είναι ασύλητος. Εφόσον είναι, ο κίνδυνος να έχουν απομακρυνθεί σημαντικά στοιχεία υπάρχει. Σε αυτή την περίπτωση οι επιστήμονες θα πρέπει να στηριχθούν σε ό,τι καταφέρουν να βρουν. Χωρίς να αποκλείεται να εντοπισθεί και επιγραφή που να λέει «Χ (στη γενική) ειμί».
Αν δεν έχει συληθεί, που είναι και η καλύτερη και πιο αισιόδοξη περίπτωση, τότε με βάση τον σκελετό ή τους σκελετούς, το φύλο, την ηλικία, το ύψος του νεκρού, τα κτερίσματά του και τα αγγεία που θα τον συνοδεύουν, η διαπίστωση της ταυτότητας έρχεται πιο κοντά. Σε κάθε περίπτωση, ακόμη και αν όλα πάνε κατ' ευχήν, έχουμε μπροστά μας αρκετές ημέρες ή και εβδομάδες ώσπου να ανοίξει ο τάφος. Η ανασκαφική πρακτική είναι περίπου αυτή και δεν παραβιάζεται, καθώς τότε γίνονται καταστροφές στοιχείων, κάτι που απαγορεύεται από την αρχαιολογική δεοντολογία, από τους νόμους αλλά και από την ηθική.»