Η παρέμβαση που έκανε τη Δευτέρα η Ακαδημία Κινηματογράφου έβαλε ξανά φωτιά. Ο ΤΑΖ απολαμβάνει ξεμαλλιάσματα ανάμεσα σε καλλιτέχνες που ήθελαν να γίνουν κομμώτριες αλλά η ζωή τους πήγε αλλού.
Όλα ξεκίνησαν αρχές Αυγούστου που σηματοδοτούν συνήθως την αρχή της ραστώνης και της ηρεμίας. Όχι όμως για τους πάντα δημιουργικούς και θερμόαιμους Σουλεϊμάν του ελληνικού κινηματογράφου.
Για να μη στα πρήζω και επειδή βαριέμαι τις διαπλεκόμενες λεπτομέρειες ειδικά όταν προέρχονται από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου που μου θυμίζει τριτοκλασάτο γηροκομείο μετονομασμένο σε πανσιόν ξεκούρασης. Εκείνη τη μέρα ανακοινώθηκε η χρηματοδότηση 31 νέων ελληνικών ταινιών με μια λογική «Ο Μπακαλόγατος και οι 3 Αδερφές του Τσέχοφ.»
Την ίδια μέρα ο συμπαθέστατος τουλάχιστον στα μάτια μου, σκηνοθέτης Γρηγόρης Καραντινάκης που βρέθηκε στην μάλλον επικίνδυνη για την ψυχική του υγεία, θέση του Γενικού Διευθυντή στο ΕΚΚ, εξέδωσε μια ανακοίνωση με την οποία πήρε αποστάσεις από τις αποφάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου. Στην ουσία τους άδειασε πατόκορφα (για να μην πω την λέξη που σκέφτομαι) κι από ότι φαίνεται καλά τους έκανε.
Λέω από ότι φαίνεται γιατί προσωπικά με αυτά τα παρακινηματογραφικά και τα σκανδαλάκια της κατίνας έχω αποφασίσει ότι δεν θέλω καμία σχέση γιατί δεν μπορώ να κάνω κάθε μισή ώρα ντους να βγάλω από πάνω μου τη λέρα. Μολονότι μιλάμε για παιχνίδια χρημάτων του δημοσίου που μοιράζονται με ύποπτα κριτήρια και δημόσιους υπάλληλους που πληρώνονται για να αερίζονται και να χαμουρεύονται οικονομικά με τους φίλους τους.
Η οργή του κου Καραντινάκη προκλήθηκε βασικά από δύο πράγματα: Τους μπακάλικους οικονομικούς υπολογισμούς του Διοικητικού Συμβουλίου για τις επιχορηγήσεις. Και την υπέρβαση των αρμοδιοτήτων του ίδιου από το Διοικητικό Συμβούλιο που απέρριψε για χρηματοδότηση δύο ταινιών που ο κος Καραντινάκης είχε ήδη εγκρίνει. Το “Suntan” του αναγνωρισμένου στο φεστιβαλικό αλλά και στο εμπορικό κύκλωμα Αργύρη Παπαδημητρόπουλου. Και το «Park» της Σοφίας Εξάρχου.
Λίγες μέρες μετά ο κος Γιάννης Γλέζος, μέλος του Δικοικητικού Συμβουλίου του ΕΚΚ ανέλαβε τα χρέη του εκπρόσωπου τύπου (με χειρότερο στιλ κι από αυτό του Ρουσόπουλου στη ΝΔ.) Καταλήγοντας την επιστολή του με μια ιδιαίτερη κομψή απειλή, σαν αυτές που έλεγε η Αλέξις - Τζόαν Κόλινς στην Κρίσταλ της «Δυναστείας» με λίγο από ΚΚΕ:
«Πάντως η προσωπική μου άποψη (που δεν εκφράζει απαραίτητα και τα άλλα μέλη του ΔΣ) είναι ότι οι έμμισθοι μεγαλοϋπάλληλοι -managers στους Οργανισμούς που εποπτεύονται από το Υπουργείο Πολιτισμού πρέπει να ξέρουν ότι δεν είναι απαραίτητο να μένουν αιωνίως στις θέσεις τους, όσο καλή δουλειά και να κάνουν (αν κάνουν) γιατί τότε δυστυχώς αποκτούν καθεστωτική νοοτροπία και δημιουργούν αναπόφευκτα σχέσεις διαρκούς εξάρτησης με τον πολύ ευαίσθητο και με συνεχείς ανάγκες καλλιτεχνικό χώρο και ότι η δικαιολογία: "πρέπει να ολοκληρώσω το έργο μου" μάλλον θυμίζει Καίσαρα που ταυτίζει τον εαυτό του με τον Οργανισμό παρά Υπηρέτη του Δημοσίου Συμφέροντος που απλώς κάνει το αυτονόητο (και καλοπληρωμένο) καθήκον του. Τέλος: επειδή ο ΓΔ έκανε το μεγάλο ατόπημα να γράψει ότι το ΔΣ νομίζει ότι είναι υπεράνω τού νόμου και ότι έχει υπερβεί δήθεν τις αρμοδιότητες που του δίνει ο νόμος θα ήθελα να του δώσω μια τελευταία φιλική αλλά και προειδοποιητική συμβουλή: ΔΕΝ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΣΧΟΙΝΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΟΥ!!! (και ο νοών νοείτω)»
Η τελευταία φράση γραμμένη με κεφαλαία όπως έλεγαν τους διαλόγους τους οι ηθοποιοί του Φώσκολου, μήπως και κάποιος δεν καταλάβει. Η συζήτηση έχει ανάψει, με σχόλια και σεσουάρ, (κάποια κυρία Κατερίνα Ακριτίδου γράφει στα σχόλια του έγκριτου κινηματογραφικού site www.flix.gr πως για τον Καραντινάκη υπάρχει φάκελος στον εισαγγελέα κι ότι το site είναι κίτρινο με τη θέση που παίρνει υπέρ του. Κι έχει ανάψει σε σημείο πυρκαγιάς αφού σήμερα ήρθε στο mail μου η επίσημη τοποθέτηση της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου που παίρνει κι αυτή σαφή θέση εναντίον του ΕΚΚ:
«Η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου εκφράζει την αγανάκτησή της για τα όσα δυσάρεστα και απειλητικά για το μέλλον τού κινηματογράφου, συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Είναι πλέον σαφές πως το Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΚΚ ενεργεί αντίθετα προς τους σκοπούς του οργανισμού, όπως αυτοί ορίζονται από το νόμο και τον κανονισμό του, σε ό, τι αφορά στην προστασία, ενίσχυση, ανάπτυξη και διάδοση της κινηματογραφικής τέχνης στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Λυπούμαστε ειλικρινά που το διαπιστώνουμε, αλλά είναι η πρώτη φορά στα χρονικά που Διοικητικό Συμβούλιου του ΕΚΚ παρανομεί, στερώντας με τις αποφάσεις του τη δημιουργική ελευθερία των κινηματογραφιστών και εμποδίζοντάς τους να διαδώσουν το έργο τους εκτός συνόρων συμπαράγοντας ταινίες με το εξωτερικό. Κατόπιν τούτων, και προς όφελος της κινηματογραφικής κοινότητας, καλούμε τον αρμόδιο Υπουργό να λάβει άμεσα τα αναγκαία μέτρα, ώστε να επανέλθει η νομιμότητα στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Είναι θλιβερό και αναίσχυντο, οι Έλληνες κινηματογραφιστές να υπονομεύονται απ’ το Διοικητικό Συμβούλιο ενός οργανισμού που δημιουργήθηκε για να τους στηρίζει. Το ΔΣ.»
Όχι ότι η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου είναι το αλογάκι της Παναγίτσας, το αντίθετο μάλλον, αλλά εδώ κάτι περίεργο συμβαίνει και μάλλον συντάσσομαι μαζί της μολονότι δεν είμαι παρασκηνιάκιας γιατί βαριέμαι φριχτά τη λαϊκή αγορά όσο κι αν μου πλασάρουν βιολογικές και σε καλή τιμή τις ντομάτες με τα χημικά.
Το δεδομένο είναι ένα. Το ελληνικό σινεμά βρίσκεται σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη στιγμή. Ζωής ή θανάτου. Κερδίζει διεθνείς διακρίσεις και κριτικές επευφημίες για ταινίες που δεν πατάει το πόδι του θεατής να τις δει. Σαφέστατα είναι ιδιαίτερα θετική η διεθνής αναγνώριση όμως ποιο είναι το αντίκρισμα της στο ελληνικό κοινό στο οποίο πρώτα και πάνω από όλα υποτίθεται ότι πρέπει να απευθύνονται οι ταινίες αλλά το κοινό αδιαφορεί; Και γιατί να μην θεωρεί όταν αισθάνεται ότι απλά το κοροϊδεύουν κι ότι όλα είναι στημένα; Είναι τυχαίο το ότι η συντριπτική πλειοψηφία των φεστιβαλικών μας συμμετοχών ανήκουν σε μία και μόνο εταιρεία παραγωγής, την Faliro House; Ερώτημα θέτω γιατί κατά τα άλλα σε επίπεδο παραγωγής, προώθησης και δημοσίων σχέσεων η εταιρεία κάνει άριστη δουλειά.
Είναι τυχαίο ότι ταινίες άλλων εταιρειών και σκηνοθετών που δεν ανήκουν στην «συντεχνία» ενώ καλούνται σε διεθνή φεστιβάλ και έχουν αποκτήσει φανατικό κοινό στην Ελλάδα, η πορεία τους αποσιωπείται από τα ΜΜΕ και οι κριτικές που λαμβάνουν είναι απροκάλυπτα εμπαθείς; Πχ, το εξαιρετικό «Jace» του Μενέλαου Καραμαγγιώλη. Κι ότι όποιος κριτικός τολμήσει να γράψει πως η τάδε βραβευμένη ταινία, δεν βλέπεται, χαρακτηρίζεται αυτόματα γραφικός με στόχο την εξαφάνιση της ενοχλητικής του ύπαρξης από την πιάτσα; (Ναι, ανήκω σε αυτούς και είμαι περήφανος)
Και στην τελική, πως θα αντιδράσει ένας άνθρωπος εκτός του χώρου, για όλο αυτό το drag show χρημάτων, ανταλλακτικών φιλικών σχέσεων και πισώπλατων μαχαιρωμάτων της κακομοίρας ερασιτέχνισσας δολοφόνου σε μια περίοδο κρίσης; Και γιατί μετά να πάει να δει ελληνική ταινία όταν ψυλλιάζεται το δούλεμα και το παιχνίδι της μπίζνας πίσω από όλο αυτό; Καλύτερα να πάει στις «Κούκλες» και να δει την Εύα Κουμαριανού. Που αν μη τι άλλο, κάνει θεϊκό drag show κι όχι του καραγκιόζη.
***Ακολουθήστε τον ΤΑΖ στο www.facebook.com/tazthebuzz ή στο www.twitter.com/klarinabourana . Kάντε LIKE στην επίσημη σελίδα του facebook www.facebook.com/SigaikaProductions για να μαθαίνετε όσα χρειάζεστε, προκειμένου να καίτε τον εγκέφαλο (των άλλων) ή επικοινωνήστε με το terra_gelida@hotmail.com για μέιλ και υποθέσεις προσωπικής εκδίκησης.