Αν και η νομοθεσία υποχρεώνει το Δημόσιο να αποπληρώνει τις οφειλές του προς τους ιδιώτες μέσα σε διάστημα 30 ημερών, ωστόσο αποδεικνύεται και κακοπληρωτής και παραβάτης, αφού πολίτες και επιχειρήσεις παίρνουν τα χρήματά τους με κατά μέσο όρο πέντε μήνες καθυστέρηση.
Αποτέλεσμα είναι να προκαλείται ασφυξία στην αγορά και πολλές επιχειρήσεις που οδηγούνται σε χρεοκοπία εξ αιτίας της έλλειψης ρευστότητας λόγω μη αποπληρωμής τους από το ίδιο το κράτος. Χαρακτηριστικό είναι ότι τον Μάιο τα ληξιπρόθεσμα χρέη του Δημοσίου άγγιξαν τα 5 δισ. Ευρώ.
Ειδικότερα, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Τα Νέα», η οικονομική κρίση επιδείνωσε τις καθυστερήσεις στην αποπληρωμή των οφειλών του προς τους προμηθευτές του, η οποία με συντηρητικούς υπολογισμούς έφτασε κατά μέσο όρι τις 175 ημέρες στο διάστημα 2008-2013. Το 2014, η καθυστέρηση σημείωσε μικρή μείωση στις 155 ημέρες, χωρίς ωστόσο να αλλάζει η ουσία, η πολύμηνη καθυστέρηση.
Σε μια προσπάθεια να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, θεσπίστηκε το 2011 κοινοτική οδηγία η οποία υιοθετήθηκε στην Ελλάδα το 2013, και η οποία προβλέπει ότι το Δημόσιο οφείλει να πληρώνει εντός 30 ημερών από την έκδοση του τιμολογίου για την παροχή υπηρεσίας ή προϊόντος που λαμβάνει. Μάλιστα, σε περίπτωση χρονοκαθυστέρησης, το κράτος θα πρέπει να καταβάλει τόκο υπερημερίας ο οποίος μέχρι τις 30 Ιουνίου 2014 ανερχόταν σε 8,25%, ενώ από 1η Ιουλίου καθορίστηκε σε 8%.
Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία της Κομισιόν που κατατάσσει το Δημόσιο της Ελλάδας στην δεύτερη θέση των κακοπληρωτών μεταξύ άλλων χωρών της ΕΕ, με 155 ημέρες καθυστέρηση. Στην πρώτη θέση βρίσκεται η Ιταλία με 165 ημέρες ενώ στην τρίτη θέση είναι η Ισπανία με 154 ημέρες. Την ίδια ώρα ο μέσος όρος της ΕΕ είναι 58 ημέρες.