Süddeutsche Zeitung: Οι Θεσσαλονικείς μαθαίνουν ξανά την πόλη τους -Η ανάπλαση της παραλίας δίνει τον τόνο [εικόνες]

Οι πόλεις που βρέχονται από τη θάλασσα πρέπει να θεωρούνται τυχερές διότι οι πολίτες τους μπορούν να φανταστούν το άπειρο και τη σχέση με το υγρό στοιχείο. Η Θεσσαλονίκη που τον 14ο αιώνα είχε χωριστεί από τη θάλασσα με τείχη, για να προστατευτεί από τους Οθωμανούς, τώρα ανοίγει και πάλι την αγκαλιά της προς τον Θερμαϊκό.

Με ένα επαινετικό άρθρο η γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung αναφέρεται στη νέα παραλία της Θεσσαλονίκης αναφέροντας πως οι κάτοικοι μαθαίνουν ξανά από την αρχή την πόλη, την ερωτεύονται και αποκτούν μια νέα σχέση μαζί της.

Με την ανάπλαση, σημειώνει το άρθρο, υπάρχουν διαθέσιμα τρία και πλέον χιλιόμετρα για περπάτημα, τρέξιμο, ποδηλασία και διάφορες άλλες δραστηριότητες. Ο αρχιτέκτονας Πρόδρομος Νικηφορίδης που μαζί με τον συνάδελφό του Μπερνάρ Κουόμο πήραν πάνω τους το έργο της ανάπλασης, λέει στην εφημερίδα:

«Οι Θεσσαλονικείς ενεργούν σαν τουρίστες και ανακαλύπτουν ξανά την πόλη τους. Έχουμε μάθει να ζούμε πόλεις που δεν αγαπάμε, τώρα στη Θεσσαλονίκη μας δίνεται η ευκαιρία να αγαπήσουμε ξανά την πόλη μας και να αλλάξει η ζωή μας. Σε εποχή κρίσης, όπως η σημερινή, αυτό είναι πολύ σημαντικό».

Ο παραλιακός δρόμος είναι σήμερα ο μεγαλύτερος δημόσιος χώρος στην πόλη. Στα εγκαίνια παραβρέθηκαν δεκάδες χιλιάδες κόσμου. Οι πολίτες της Θεσσαλονίκης γιορτάζουν την ανάκτηση της πόλης τους με έναν ποιητικό τρόπο.

Η νέα παραλία κόστισε περίπου 35 εκατ. ευρώ με την ΕΕ να συγχρηματοδοτεί το έργο. Η πρώτη φάση ολοκληρώθηκε το 2008, λίγο πριν από την οικονομική κατάρρευση της χώρας, ενώ, η δεύτερη, στη συνέχεια, έπεσε στα χρόνια του σκότους.

Μια έρευνα, σημειώνει το άρθρο, έδειξε ότι το 75% των Ελλήνων δεν θα πάει φέτος διακοπές, λόγω έλλειψης χρημάτων. Η πόλη, ως χώρος αναψυχής, μπορεί να αλλάξει τη λογική των ανθρώπων και να την δουν με άλλο μάτι.

Όπως σημειώνει ο κ. Νικηφορίδης: «Στόχος μας ήταν να φτιάξουμε αυτό που ονειρευόμαστε, έναν πράσινο κόσμο. Γι' αυτό και χρησιμοποιήσαμε λίγα υλικά όπως ξύλο και λευκό μάρμαρο. Θέλαμε οι άνθρωποι να μπορούν να απολαύσουν το κενό».