«H σχέση του Παπανδρέου με τον Παμπούκη είναι ένα διαρκές βαλς που συχνά οδηγούσε το Χάρη έξω από τον κύκλο του Γιώργου», έλεγε κάποτε ο Παύλος Γερουλάνος σχολιάζοντας τις προβληματικές σχέσεις του πρώην αναπληρωτή υπουργού Ανάπτυξης με τον πρωθυπουργό.
Από άνθρωπος της απόλυτης εμπιστοσύνης του πρωθυπουργού στα αρχές της δεκαετίας του '90, ο Χάρης Παμπούκης εξελίχθηκε τελικά σε έναν μάλλον επικριτή του Γιώργου Παπανδρέου και των επιλογών του. Και η παραίτησή του σήμερα από τη θέση του αναπληρωτή υπουργού βάζει πιθανότατα ( αν και στην πολιτκή δεν ξέρεις ποτέ) οριστικό τέλος σε μια προσωπική και πολιτική σχέση που πέρασε από σαράντα κύματα.
Το Χάρη Παμπούκη ο Γιώργος Παπανδρέου τον γνώρισε το 1992 όταν τον παρουσίασε η νύφη του, η γυναίκα του αδερφού του Αντρίκου, Μαριάνθη Παπανδρέου, αναθέτοντάς του να χειριστεί το πρόβλημα που είχε προκύψει με το οικογενειακό σπίτι των Παπανδρέου στο Παλαιό Ψυχικό. Όπως είναι γνωστό, λίγο νωρίτερα, ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε πουλήσει την κατοικία της οικογένειας στο Παλαιό Ψυχικό που ανήκε στη μητέρα του, Σοφία Μινέικο, για να αγοράσει μαζί με τη Δήμητρα Λιάνη το οικόπεδο στην Εκάλη, στην οδό Αγράμπελης και για να κατασκευάσει στη συνέχεια την περίφημη «ροζ βίλα».
Στη συνέχεια, βρέθηκε διαθήκη της Σοφίας Μινέικο η οποία άφηνε το σπίτι στο Παλαιό Ψυχικό στα εγγόνια της, και άρα η πράξη της αγοραπωλησίας από τον Ανδρέα Παπανδρέου δεν ήταν νομότυπη. Την εποχή εκείνη, ο Χάρης Παμπούκης συνδεόταν με μια φίλη της Μαριάνθης Παπανδρέου και έτσι βρέθηκε δικηγόρος της οικογενείας. Γρήγορα, η επαγγελματική σχέση εξελίχθηκε σε στενή, φιλική και πολιτική, σχέση και ο Χάρης Παμπούκης «προβιβάστηκε» σε άτυπο σύμβουλο του Γιώργου με μεγάλη επιρροή.
Το 1999, όταν ο Γιώργος ανέλαβε υπουργός Εξωτερικών, μετά την αποπομπή του Θεόδωρου Πάγκαλου από το υπουργείο λόγω της υπόθεσης Οτσαλάν, ο Χάρης Παμπούκης τον ακολούθησε στη Βασιλίσσης Σοφίας ως γενικός γραμματέας του υπουργείου. Γρήγορα, φάνηκαν οι αδυναμίες του, το έλλειμμα οργάνωσης και η αδυναμία να συντονίσει τους υφισταμένους του. Φάνηκαν και οι υπόλοιπες αδυναμίες του: ένα υπερτροφικό ego και μια ακατάσχετη τάση να φαντασιώνεται τον εαυτό του στο επίκεντρο μεγάλων πολιτικών αφηγήσεων, καθώς και η εμμονή του ότι θα ήταν για το Γιώργο Παπανδρέου ότι ήταν για τον πατέρα του ο Αντώνης Λιβάνης. Στις αδυναμίες του προστέθηκαν και οι αντιδικίες και οι αντιζηλίες με τους υπόλοιπους συνεργάτες του Γιώργου Παπανδρέου, δηλαδή τον Παύλο Γερουλάνο (ο οποίος τότε είχε το ρόλο του time manager του Γιώργου), τον Δημήτρη Δρούτσα, το Σταύρο Λαμπρινίδη και των υπόλοιπων beautiful people.
Σύντομα παραιτήθηκε από γενικός γραμματέας του υπουργείου Εξωτερικών για να επιστρέψει στο δικηγορικό του γραφείο το οποίο μοιραζόταν με τον καθηγητή Νομικής, Σπύρο Φλογαΐτη, και την αναπληρώτρια καθηγήτρια Λ. Σιούτη. Μπορεί να γύρισε στη «μαχόμενη» δικηγορία, μαχόμενη είναι μάλλον σχήμα λόγου αφού υπήρξε δικηγόρος όλης σχεδόν της ελληνικής διαπλοκής, αλλά ουδέποτε εγκατέλειψε τις πολιτικές του φιλοδοξίες.
Το 2004, όταν ο Γιώργος εξελέγη πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και κατήλθε στις εκλογές του ίδιου έτους ως υποψήφιος πρωθυπουργός της πράσινης παράταξης, ο Χάρης Παμπούκης επέστρεψε στα παλιά του λημέρια. Ανέλαβε τα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ (όπου βρήκε ένα χάος και άδεια ταμεία) και ταυτόχρονα ανέλαβε ένα ρόλο άτυπου συντονιστή της προεκλογικής εκστρατείας του 2004. Πολλοί σημερινοί υπουργοί αλλά και στελέχη του ΠΑΣΟΚ έχουν ακόμα να λένε για τις απίστευτες σκηνές ανοργανωσιάς και χάους που έζησε τότε η Χαριλάου Τρικούπη αλλά και η Μαυρομιχάλη όπου βρισκόταν το επιτελείο του υποψήφιου πρωθυπουργού.
Λέγεται ότι παρέμεινε ως υπουργός συνομιλητής όλου του οικονομικού κατεστημένου στο οποίο μοίραζε απλόχερα υποσχέσεις χωρίς ωστόσο να είναι πάντοτε σε θέση να τις ικανοποιήσει. Λέγεται ακόμα ότι την περίοδο που υπήρξε υπουργός χάλασε λόγω τη γνωστής επιπολαιότητας του, πολλές σχέσεις με ισχυρούς παράγοντες τις οποίες είχε στήσει με μεγάλη προσπάθεια.
Το 2009, μετά τη νίκη του Γιώργου Παπανδρέου στις εκλογές, τοποθετήθηκε εξωκοινοβουλευτικός υπουργός Επικρατείας και πίστεψε ότι επιτέλους θα εκπληρώσει το όνειρό του να ενσαρκώσει το ρόλο του Λιβάνη δίπλα στο Γιώργο. Γρήγορα, ξαναφάνηκαν οι αδυναμίες του με αποτέλεσμα γνωστός για το χιούμορ του βαρώνος του ΠΑΣΟΚ να πει το αμίμητο «ο Χάρης δεν μπορεί να συντονίσει τον εαυτό του, πως θα συντονίσει το υπουργικό συμβούλιο;»
Πολύ σύντομα, και μετά την σύγκρουση με το Γιάννη Ραγκούση, του απόσπασαν σιωπηρά τις αρμοδιότητες ως υπουργού Επικρατείας και τον άφησαν όπως λένε οι Γάλλοι «να κόβει τα χρυσάνθεμα». Την αποδυνάμωσή του την επέτεινε και το διαζύγιο με τη σύζυγό του, Ζωή Σαμούρκα, όταν η τελευταία αρνήθηκε όπως λέγεται να του αναθέσει την διανομή της αμύθητης περιουσίας του πατέρα της στους κληρονόμους του.
Για να εικονογραφήσουν κάποιοι τον υπερφίαλο χαρακτήρα του Χάρη Παμπούκη διηγούνται το εξής επεισόδιο: Κάποτε ο Παμπούκης επισκέφτηκε ως απεσταλμένος του Γιώργου Παπανδρέου, το συγχωρεμένο Χρήστο Λαμπράκη. Ο εκδότης τον δέχτηκε με τη γνωστή του ευγένεια στο γραφείο του και άρχισε η συζήτηση με γενικότητες. Κάποια στιγμή, ο Χάρης που ήξερε ότι ο Λαμπράκης μιλούσε τέλεια γαλλικά άρχισε να του μιλάει στη γλώσσα του Αστερίξ. Έκπληκτος ο Χρήστος Λαμπράκης προσπαθούσε να καταλάβει τι μύγα τσίμπησε το Χάρη και του μιλούσε Γαλλικά. Κοιτούσε αμήχανα δεξιά και αριστερά για να δει αν είχε μπει τρίτος στο γραφείο του. Και με απορία τον ρώτησε: «Γιατί κ. Παμπούκη μου μιλάτε στα γαλλικά;». «Για να μην μας ακούνε οι κοριοί της ΕΥΠ, κ. Πρόεδρε». Περιττεύει να αναφέρουμε τι γνώμη σχημάτισε έκτοτε ο αείμνηστος Χρήστος Λαμπράκης.