Ο Όσκαρ Πιστόριους για πρώτη φορά μετά τη μοιραία 14η Φεβρουαρίου προχώρησε στην ανάρτηση τεσσάρων μηνυμάτων στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter.
O πρώην Παραολυμπιονίκης ξεκίνησε τις αναρτήσεις το βράδυ της Κυριακής και τις ολοκλήρωσε το πρωί της Δευτέρας, στις οποίες περιλαμβανόταν ένα κολάζ από φωτογραφίες παιδιών με αναπηρία, αλλά και μια παράκληση προς το Θεό να «πλύνε στο ποτάμι της θεραπείας σου αυτούς των οποίων η ζωή είναι σε πόνο».
Το πρώτο tweet έγινε στις 5 το απόγευμα της Κυριακής και ήταν το εξής απόσπασμα από τη Βίβλο: «Ο Κύριος είναι κοντά σε εκείνους που έχουν πληγωμένες καρδιές». Η ανάρτσηση που είχε γραφτεί με κεφαλαία, κατέβηκε λίγο αργότερα.
Ωστόσο, σχεδόν αμέσως μετά ακολούθησε άλλο post στο οποίο ο Πιστόριους διακρινόταν σε φωτογραφίες με παιδιά με αναπηρία γράφοντας το εξής σχόλιο: «Έχεις την ικανότητα να κάνεις τη διαφορά στη ζωή κάποιου».
Το τρίτο τιτίβισμα του κατηγορούμενου για τον φόνο της φίλης του Ρίβα Στένκαμπ έγινε επίσης την Κυριακή. Στο μήνυμα ο Πιστόριους είχε φωτογραφίσει ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Αυστριακού ψυχιάτρου Βίκτορ Φρανκλ «Το νόημα της ζωής», το οποίο είχε γραφτεί όταν εκείνος ήταν έγκλειστος στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς.
Στο απόσπασμα ο Φρανκλ αναφέρεται στονάνθρωπο που «δεν του έχει απομείνει τίποτα στον κόσμο» παρά μόνο η ικανότητα να μπορέσει «να κατορθώσει την ολοκλήρωση [...] αγαπώντας να φέρνει στο μυαλό του την εικόνα της αγαπημένης του».
Τέλος, το πρωί της Δευτέρας, ο Πιστόριους συνέχισε τα παράξενα tweets προς τους 340.000 ακολούθους του: «Κύριε, σήμερα σου ζητώ να πλύνεις στο ποτάμι της θεραπείας σου αυτούς των οποίων οι ζωές είναι μέσα στον πόνο. Αμήν».
Αυτά τα posts είναι τα πρώτα μετά τις 14 Φεβρουαρίου 2014, όταν συμπληρωνόταν ένας χρόνος από τον φόνο της 30χρονης Ρίβα. Τότε ο Πιστόριους είχε τουιτάρει ένα post που παρέπεμπε στο site του όπου είχε δημοσιεύσει μία ανοιχτή επιστολή προς τη Ρίβα Στένκαμπ. «Καμία λέξη δεν μπορεί να περιγράψει τα συναισθήματά μου για το τραγικό ατύχημα που προκάλεσε τέτοιο πόνο για όλους εκείνους που αγάπησαν και εξακολουθούν να αγαπούν τη Ρίβα» είχε γράψει τότε και είχε καταλήξει με τη φράση: «Η απώλεια της Ρίβα και το απόλυτο τραύμα εκείνης της ημέρας, θα τα κουβαλάω για όλη την υπόλοιπη ζωή μου».