Αγωνία, περιέργεια, σούσουρο, κυρίαρχησαν στις κερκίδες της Επιδαύρου το Σάββατο, όπου η Επίδαυρος άνοιξε στο κοινό με μια παράσταση που είχε δημιουργήσει πολλές συζητήσεις για τον απλούστατο λόγο ότι ο σκηνοθέτης ήταν μόλις 26 χρονών.
Ο λόγος για τον Δημήτρη Καραντζά που σκηνοθέτησε την Ελένη του Ευρυπίδη. Σαν ράπισμα η ηλικία του σκηνοθέτη χτύπησε τα μάγουλα όσων βάζουν όρια στην τέχνη και στους χώρους, θεωρώντας πως η Επίδαυρος απαιτεί βιογραφικά με ημερομηνία γέννησης που μετρά πολλές δεκαετίες πριν. Πήγαν έτοιμοι να ξεσκίσουν την επιλογή του Γιώργου Λούκου και τον σκηνοθέτη. Και τελικά, αν και το θέατρο δεν γέμισε δεν έμεινε άδειο, ενώ κοινό και κριτικοί έμειναν ευτυχείς.
Γράφει μεταξύ άλλων ο Γρηγόρης Ιωαννίδης στην Εφημερίδα των Συντακτών:
«Η ηλικία του σκηνοθέτη ποσώς με ενδιαφέρει (αν και δεν το κρύβω, με γεμίζει υπερηφάνεια...). Εκείνο που με νοιάζει, που το βλέπω και το αισθάνομαι είναι ότι ο Καραντζάς ξέρει από θέατρο. Έχει τσαγανό και θάρρος. Και έχει μια ανάλαφρη, ανεπιτήδευτη στάση, μια τόσο πολύτιμη αθωότητα, που μας αναγκάζει όλους μας να εξετάσουμε τα πράγματα από την αρχή. Αναρωτιέμαι αν υπήρξε τα τελευταία χρόνια παράσταση στην Επίδαυρο με μεγαλύτερη κι ειλικρινέστερη σεμνότητα απέναντι στο αρχαίο δράμα... Μπορείτε να διαφωνήσετε ή να συμφωνήσετε μαζί μου, ακολουθήστε με όμως τουλάχιστον σε αυτό: βρείτε μου πέντε έστω λεπτά που να υπήρξε θεατρικά αδιάφορη, σκηνικά αμέτοχη. Το σεντόνι της «Ελένης» απλώθηκε πέρα ως πέρα, από τη μια άκρη ως την άλλη. Και αυτό χωρίς να ψωνίσει από τα στερεότυπα του ύφους, από την παράδοση του πρετ-α-πορτέ θαυμασμού, από την απομίμηση μιας δήθεν βαρύτητας του κλασικού έργου.»
Aπό την πλευρά της η Αστερόπη Λαζαρίδου γράφει στην ηλεκτρονική έκδοση του Βήματος:
«Σε τελική ανάλυση, ο νεαρός «πολλά υποσχόμενος» σκηνοθέτης τήρησε αυτή του την υπόσχεση, αποδεικνύοντας ότι διάβασε σε βάθος το κείμενο και όχι παπαγαλία, όπως τόσοι και τόσοι μεγαλύτεροι ηλικιακά σκηνοθέτες κάνουν εδώ και χρόνια.
Η ματαιοδοξία της Ωραίας Ελένης, για χάρη της οποίας χύθηκε τόσο αίμα και μελάνι, δεν εισχώρησε ούτε κατά διάνοια στην ψυχολογία ενός Καραντζά απόλυτα συγκεντρωμένου σε αυτό που είχε να μας πει. Σαν ένα νέο, πολύ νέο παιδί, που έδωσε εξετάσεις στο πιο απαιτητικό πανεπιστήμιο και πέρασε.»
Ενώ η Μαίρη Αδαμοπούλου γράφει στα Νέα για την παράσταση με τον εύγλωττο τίτλο «Η Ελένη ήταν έκπληξη για τις Κασσάνδρες».