Aυτοί είναι χαρακτηρισμοί που του έδωσαν οι New York Times. «Η ζωή», λέει ο Ιταλός, « είναι όπως το κρέας, έχει καλά και κακά κομμάτια. Πρέπει να τα δοκιμάσεις όλα για να βγάλεις συμπέρασμα».
Μεγάλωσε τη δεκαετία του ΄60 σε ένα φτωχό χωριό της Τοσκάνης και αποφασίζει να αναζητήσει την μοίρα του στα ξένα. Ο θάνατος όμως του πατέρα του τον αναγκάζει να εγκαταλείψει τα όνειρά του και να αναλάβει τη δουλειά που μισούσε. «Όλη μου η ζωή», εξηγεί ο Dario Cecchini, «ήταν ένα δίλημμα: tο beef or not to beef. Για πολλά χρόνια δεν άντεχα να πατήσω στο χασάπικο του πατέρα μου». Όταν ήρθε όμως η ανάγκη αποφάσισε να το κάνει σωστά, αναλαμβάνοντας να συνεχίσει την Αntica Macelleria Cecchini στο Πανζάνο, ένα χωριό στο Κιάντι της Τοσκάνης.
«Ο Dario είναι μαέστρος», έγραψε η Corriere della Sera. «Κάθε φορά που πιάνει τα μαχαίρια είναι σαν να βρίσκεσαι στον έβδομο ουρανό». «Ο άνθρωπος», απαντά, «είναι σαν τα δέντρα. Πρέπει να έχει τα πόδια στη γη, στην παράδοση, και το κεφάλι στον ουρανό, στο μέλλον. Και εμείς εδώ είμαστε οκτώ γενιές κρεατοφάγοι με συνείδηση. Το ζώο πρέπει να ζήσει καλά για να πεθάνει καλύτερα. Τα γουρούνια μου δεν έχουν αριστοκρατική καταγωγή, αλλά προέρχονται από τσοπάνηδες στην Καταλονία που εμπιστεύομαι είκοσι χρόνια». Κάθε κομμάτι, μάλιστα, είναι ιερό. «Οι χασάπηδες τρώνε πάντα ό,τι δεν θέλουν οι άλλοι», συνεχίζει. «Τα χειρότερα κομμάτια, όπως λένε. Δεν θα ξεχάσω, όμως, ποτέ τη σούπα με πατσά που έκανε η γιαγιά μου και τα αμελέτητα στη χόβολη. Η πρώτη μου μπριζόλα ήταν στα 18, στα γενέθλια μου, αλλά δεν μου έλειψε ποτέ γιατί τα συκώτια και οι νεφραμιές ήταν πολύ πιο απολαυστικά».
Σήμερα, μετά 38 χρόνια, θεωρείται ο καλύτερος χασάπης της Ιταλίας. Απαγγέλλει βροντερά στίχους του Δάντη, αγκαλιάζει σαν τον Νονό του Κόπολα τους επισκέπτες των εστιατορίων του χτυπώντας τους δυνατά στην πλάτη και παραδίδει μαθήματα «χασάπης για μια μέρα» στους εκστασιασμένους τουρίστες που φωτογραφίζουν κάθε του κίνηση.
«Στη ζωή δεν κάνεις πάντα αυτό που αγαπάς, αλλά η ουσία είναι να μάθεις να αγαπάς αυτό που πρέπει να κάνεις. Στο τέλος της μέρας, άλλωστε, όλα είναι ποίηση. Η ζωή, ο έρωτας, ο θάνατος, το φαγητό…».
Εδώ, τους έχει δώσει να δοκιμάσουν ωμό, ψιλοκομμένο κρέας να δοκιμάσουν
Το ψημμένο κρέας του Ντάριο είναι θηριώδη κομμάτια πολλών εκατοστών πάχους, με μπόλικο αίμα
Αυτά τα κομμάτια-τούβλα βάζει στη σχάρα. Ετσι το κρέας κρατάει τους ζωμούς και τη νοστιμιά του. Καμμία σχέση με τον τρόπο που ψήνουμε οι Ελληνες
Παρακολουθήστε το παρακάτω βίντεο πώς ο Ντάριο μπαίνει σαν ροκ σταρ, αποθεώνεται, και ξεκινάει να κόβει ένα τεράστιο μπούτι υπό τα φλας των φωτογράφων. Κόβει από το 8.30' και μετά.