Το «Λ» όντως αποσκίρτησε από το Λαύριο. Εγινε όμως δακτυλικό αποτύπωμα πάνω από τα πρώτα ποταμίσια ψάρια που έχουν φωνή: Στο λόγοτυπο για το πρώτο συνέδριο του Ποταμιού, μπορείς να αντιληφθείς ένα κλείσιμο ματιού στο soundtrack του Αrizona Dream, με τα ψάρια που μιλούν (the fish is mute ‘cause the fish knows everything). Kαι όντως, από τις 11 το πρωί, κάτω από τα ξύλινα δοκάρια του Κτιρίου Επίπλευσης δεκάδες είναι αυτοί που διαδοχικά ανεβαίνουν στο πόντιουμ για να μιλήσουν.
Άλλοι με συγκίνηση, άλλοι πειθαρχημένα, άλλοι για το αντικείμενο που τους απασχολεί, άλλοι αμήχανα. Αλλωστε και ο ίδιος ο Σταύρος Θεοδωράκης, μιλώντας στην έναρξη της δεύτερης μέρας του πρώτου συνεδρίου του Ποταμιού στο Λαύριο, το παραδέχθηκε εξαρχής: «Νιώθω μια θετική αμηχανία για όλο αυτό που έχουμε στήσει. Δηλαδή η διάθεσή μας είναι πάρα πολύ θετική και για τα πρόσωπα που βλέπω, αλλά και για τα πρόσωπα που ακούω δηλαδή γι' αυτές τις τοποθετήσεις που άκουσα στους τρεις τομείς που πέρασα και η αμηχανία έγκειται στο ότι… δεν ξέρω, μερικές φορές δεν χρησιμοποιώ πάντα τις σωστές λέξεις, η αμηχανία είναι ότι νιώθεις ότι υπάρχει μια πολύ μεγάλη ευθύνη και θα θέλω αυτή την ευθύνη να σας πω ότι δεν μπορώ να νιώθω ότι την παίρνω μόνος μου. Αυτή την ευθύνη την παίρνουμε όλοι μαζί.»
Ο Καμίνης υποκύπτει στον πειρασμό
Εντεκα το πρωί, στο Τεχνολογικό Πάρκο Πολιτισμού έχει ζέστη, έχει κόσμο, πολύ, μέσα γεμάτα τα καθίσματα, έξω δεκάδες καπνίζουν, συζητούν, γέλια, φραπέ στο χέρι, εφημερίδες κάτω από τη μασχάλη (το συνέδριο έγινε εκδρομή). Ελάχιστοι πάνω από τους πάγκους με τα μπλουζάκια προς πώληση (για την οικονομική ενίσχυση του Ποταμιού) κάτω από την αυτοσχέδια πινακίδα «Πωλητήριο». Η ιδέα της συμμετοχής και της συλλογικότητας φαίνεται πως δεν είναι απλώς σλόγκαν, κάτι συντελείται πλάι στα μισογκρεμισμένα κτίρια των παλιών λατομείων (κινηματογραφική ατμόσφαιρα που σε ταράζει αναπάντεχα καθώς προχωράς προς το κατάμεστο κτίριο της επίπλευσης).
Φτάνοντας, μια μικρή απογοήτευση – ο Μπουτάρης δεν θα έρθει, ένα οικογενειακό πρόβλημα υγείας τον κρατά μακριά, έστειλε όμως ένα βίντεο. Ένα βίντεο που απείχε από την γνωστή Μπουτάρεια αφήγηση, μια σχεδόν ξύλινη πολιτική ομιλία για τις δυνατότητες του Ποταμιού και την στήριξη στον Σταύρο – όπως συχνά ανέφερε. Για να τονίσει:«Νιώθω πολύ πιο σίγουρος για το μέλλον μας από τη στιγμή που υπάρχουν πρωτοβουλίες όπως το ‘Ποτάμι’. Διακρίνοντας ξεκάθαρα την ανάγκη αυτή για πολιτική ενότητα και διάλογο, το υπό διαμόρφωση ακόμη κόμμα σας θα δράσει εξισορροπητικά. Θα βοηθήσει στο να απομονωθούν ακραίες και επικίνδυνες απόψεις προερχόμενες από τα άκρα του πολιτικού φάσματος, οδηγώντας τη διακυβέρνηση της χώρας σε ασφαλή δρόμο.»
Όμως ο Γιώργος Καμίνης είναι εδώ, και δηλώνει μισογελώντας έτοιμος να υποκύψει στη γοητεία των λογοπαίγνιων, όπως παραδέχθηκε ο ίδιος από το βήμα: «Χαιρετίζω σημαίνει χάιρομαι: Χαίρομαι που υπάρχετε και που προσπαθείτε για να ανοίξετε ένα δρόμο. Ναι. Χρειαζόμαστε έναν καινούργιο δρόμο, με την ορμή, την καθαρότητα, την αέναη κίνηση του νερού. Υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος στη χώρα μας που ποθεί και πασχίζει για ένα ποτάμι αλλαγών.» Για να προσθέσει με νόημα: «Θέλουμε επειγόντως όχι ένα αλλά πολλά διαφορετικά ποτάμια. Το καθένα με τις πηγές του και τη διαδρομή του. Που δεν θα χάνονται όμως μοναχικά, αλλά θα συναντιούνται για να ανακατέψουν τα νερά των ιδεών τους και να πολλαπλασιάσουν την ορμή τους.»
Σε μια από τις πιο πολιτικές ομιλίες του, ο Γιώργος Καμίνης αναφέρθηκε επαναληπτικά στην απαιτούμενη αλλαγή, απηχώντας έτσι και την αποστροφή του Σταύρου Θεοδωράκη στη χθεσινή ομιλία του «Για να φέρουμε την Μεγάλη Αλλαγή, που δεκαετίες εξαγγέλλεται και ποτέ δεν έρχεται».
Ελα όπως είσαι
Δεκάδες ομιλητές παρελαύνουν από το πόντιουμ (100 θα έχουν μιλήσει ως τις 5 το απόγευμα) ενώ ο Σταύρος Θεοδωράκης κάθεται στην άκρη άκρη της πρώτης σειράς, σχεδόν κρυμένος πίσω από την κολώνα και το γυάλινο δωμάτιο που χρησιμοποιείται για τις ανάγκες των μέσων ενημέρωσης. Στο κέντρο παρακολουθεί η μεγάλη έκπληξη του συνεδρίου, ο Αγγελος Δεληβοριάς, μέγιστη προσωπικότητα της χώρας, ένας άνθρωπος που μέσα από το Μουσείο Μπενάκη - και όχι μόνο- άνοιξε δρόμους, ανέδειξε την ιστορία και τη δυνατότητα μας, ανέδειξε και διαφύλαξε όσα συγκροτούν την ταυτότητά μας και κυρίως όσα μπορούν να οδηγήσουν στη νέα ιστορική φάση που επιδιώκουμε.
Δίπλα του ο Απόστολος Δοξιάδης, λίγο πιο εκεί ο Πέτρος Τατσόπουλος, ο Νίκος Ξυδάκης (ο συνθέτης) πιο πίσω. Ο Αντώνης Καφετζόπουλος με βερμούδα και καρό πουκάμισο ανέβηκε στο βήμα και δήλωσε: "μη μασάτε με τα πατριωτόμετρα", τόνισε. Παραθέτοντας τι δεν είναι πατριωτισμός ανέφερε με νόημα "η επίκληση της Παναγιάς δεν είναι πατρωτισμός είναι θεομπαιχτισμός".
Στην αίθουσα όλα τα στυλ συναντιούνται: Δωδεκάποντα και σανδάλια, βερμούδες και τζιν, μακρυμάνικα πουκάμισα και μακό. Ο ίδιος ο Σταύρος Θεοδωράκης, με τα κλασικά σανδάλια του και ένα μπλε t-shirt παρακολουθεί κάθε ομιλία, χειροκροτεί, ενώ όταν ανεβαίνει για να μιλήσει ο Γιώργος Καμίνης κρατά σημειώσεις με ένα κόκκινο στυλ στα χαρτιά του. Αραγε το δημοσιογραφικό αντανακλαστικό απομονώνει τις ειδήσεις και τα ηχηρά μότο από την ομιλία του δημάρχου Αθηναίων;
Dotmocracy με multiple choice
Στους τοίχους του συνεδρίου, πάνω στα ταμπλό, περίπου 50 ερωτήσεις περιμένουν τους σύνεδρους. Και από κάτω κάθε ένας καλείται να απαντήσει, να συμπληρώσει τη βούλα που τον εκφράζει μεταξύ των α/Μάλλον συμφωνώ, β/Μάλλον διαφωνώ, γ/Δεν γνωρίζω δεν απαντώ. Μέχρι το μεσημέρι του Σαββάτου πάντως, η ερώτηση που προσέλκυσε το μεγαλύτερο ενδιαφέρον αφορούσε στη δυνατότητα τέλεσης πολιτικού γάμου για τους ομοφυλόφιλους και η απάντηση ήταν συντριπτικά υπέρ του «Μάλλον συμφωνώ».
Πουλάκια μου, σύντροφοι, κουμπάροι
ύτε στις πιο βαριά πάσχουσες ισλαμικές χώρες δεν κάνουν αυτό που κάνουμε εμείς εδώ, να έχουμε πυλώνα του κράτους την εκκλησία και να μην μπορούμε να το συζητήσουμε. Να ορκιζόμαστε σε εικονίτσες."Μετά το διάλλειμα και με πολλούς σύνεδρους να εξαφανίζονται, ή μάλλον να διακτινίζονται στα ταβερνάκια του Λαυρίου ανέβηκε στο βήμα ο Γρηγόρης Ψαριανός και αφού υποσχέθηκε ότι θα πει μόνο δυο λόγια, ξεκίνησε ως εξής: " Πουλάκια μου, σύντροφοι, φίλοι, κουμπάροι" για να μιλήσει επί τουλάχιστον δέκα λεπτά. "Μαζί θα προχωρήσουμε" δήλωσε φουντώνοντας τις φήμες περί συνεργασίας του με το Ποτάμι παρά τη δυσφορία της ΔΗΜΑΡ, πρόσθεσε πως ποιά δεν πρέπει να χωριζόμαστε σε αριστερούς, δεξιούς κεντρώους αλλά σε όσους έχουν κοινή λογική και σε αυτούς που δεν έχουν, για να εξαπολύσει στη συνέχεια σκληρή επίθεση εναντίον της εκκλησίας: "Ο
«Το Ποτάμι στη Βουλή θα είναι για να εκφράσει τη μεγάλη συμμαχία και το 51% του ελληνικού λαού... Χαίρομαι που το Ποτάμι προσπαθεί να φέρει κοντά τους προοδευτικούς φιλελεύθερους με τους μεταρρυθμιστές αριστερούς».Aπό νωρίς στο συνέδριο παρακολούθησε με προσήλωση το συνέδριο και ο Πέτρος Τατσόπουλος που ανέφερε: