Όσο και αν φαίνεται παράδοξο, η πλέον ανθηρή οικονομία της Ευρώπης βλέπει το εργατικό δυναμικό της να φυλλορροεί, με αποτέλεσμα να ζητάει απεγνωσμένα μετανάστες που θα επανδρώσουν τις επιχειρήσεις της.
Σε ένα αποκαλυπτικό άρθρο του Bloomberg διαφαίνεται πως το πρόβλημα είναι οξύ για τους Γερμανούς, ωστόσο από την άλλη είναι μια έξοχη ευκαιρία για πολίτες της Ευρώπης που αντιμετωπίζουν προβλήματα ανεργίας στη χώρα τους, να βρουν την... Ιθάκη τους στη Γερμανία. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, πως αρκετοί Έλληνες επιστήμονες τα τελευταία χρόνια έχουν φύγει από την Ελλάδα, αναζητώνντας ένα καλύτερο μέλλον στη συγκεκριμένη χώρα.
Oι οικονομολόγοι εκτιμούν πως η Γερμανία αναμένεται να χάσει περισσότερους από ένα εκατομμύριο καταρτισμένους μηχανικούς, μαθηματικούς, μηχανικούς πληροφορικών συστημάτων και λοιπούς επιστήμονες έως το 2020. Υπάρχει μια έλλειψη ταλέντων. Χωρίς την εισροή εκπαιδευμένων ανθρώπων με δεξιότητες, οι δημογραφικές τάσεις θα θέσουν σε κίνδυνο το βιομηχανικό μέλλον της χώρας. Μιας χώρας, της οποίας η οικονομία δεν έχει κτιστεί μόνο πάνω σε εθνικά σύμβολα, όπως η Volkswagen και η Siemens, αλλά και σε χιλιάδες μικρομεσαίες εταιρείες, που προάγουν την τεχνολογική καινοτομία συνολικά.
Eπιπλέον, η Γερμανία έχει τον χαμηλότερο αριθμό γεννήσεων στην Ευρώπη και έναν γηράσκοντα πληθυσμό, οπότε έχει ανάγκη πεπαιδευμένους μετανάστες. Μία από αυτούς είναι η Σιαοκίν Κλέβερ, η οποία μη έχοντας προοπτικές στην Κίνα του Ντενγκ Σιαοπίνγκ κατευθύνθηκε στη Γερμανία του 1991 και στο Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν – έχει ήδη συμπληρώσει 23 χρόνια στη χώρα. Δεν ήταν εύκολο στην αρχή. Επέμεινε, όμως, και μέσα σε είκοσι χρόνια αναρριχήθηκε στην ιεραρχία της εταιρείας λογισμικού SAP και τον Ιανουάριο κατόρθωσε να εκτιναχθεί στη θέση της γενικής διευθύντριας πληροφορικής στον ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό της ProSieben. «Πρέπει να αποκτήσουμε το θάρρος να αναζητήσουμε τους καλύτερους εργαζόμενους, να γίνουμε πιο φιλελεύθεροι στο να δεχθούμε τους ικανότερους να έλθουν εδώ και να αναπτύξουμε μια κουλτούρα ευνοϊκής υποδοχής για τα καλύτερα μυαλά», παρατηρεί ο επικεφαλής του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου του Μονάχου, Βόλφγκανγκ Χέρμαν. Τα γερμανικά πανεπιστήμια επεκτείνουν με τέτοιο τρόπο τα προγράμματά τους, ώστε να προσελκύσουν περισσότερους διακεκριμένους φοιτητές από την Κίνα, τη Ρωσία και την Ινδία.
«Στον κλάδο μου των μηχανικών γνωρίζω πως η Γερμανία κάνει τα πράγματα με τον σωστό τρόπο», επισημαίνει ο 26χρονος Ινδός Μοχίτ Σούκλα, ο οποίος είχε τη δυνατότητα να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο Πέρντιου στην Ιντιάνα, αλλά προτίμησε το Πολυτεχνείο του Ααχεν. Εκείνος ήταν και ο πρώτος μεταξύ των φίλων και γνωστών του που ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στη μηχανική των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Ηταν επίσης ένας από τους τέσσερις Ινδούς της κλάσης του που εισήλθαν στο αγγλόφωνο πρόγραμμα του Ααχεν. Τελειώνοντας τις σπουδές, έστειλε το βιογραφικό για αναζήτηση εργασίας και τον κάλεσαν για συνέντευξη από αρκετές εταιρείες, μία εκ των οποίων ήταν η Volkswagen. Ωστόσο, τελικά, κι ενώ του δόθηκε εργασία στη Ford, προτίμησε να επιστρέψει εκεί όπου πίστευε πως η δουλειά του θα είχε μεγαλύτερο αντίκτυπο. Τώρα έχει μία μικρή εταιρεία που κατασκευάζει πλαστικό για χρήση σε χημικές τουαλέτες στην Ινδία, συμβάλλοντας στη βελτίωση των συνθηκών υγιεινής.
Βέβαια, είναι αλήθεια πως η Γερμανία έχει ανάγκη από εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό και όχι μόνο φοιτητές. Ενα εμπόδιο είναι η γλώσσα, ένα άλλο η ελλιπής εμπειρία στην πρόσληψη ξένων. Τέλος, θα πρέπει να αναφερθεί πως το έλλειμμα ταλέντων είναι πρόβλημα ειδικά για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες ισοδυναμούν με το 52% της παραγωγής της Γερμανίας. Τα δύο τρίτα αυτών δραστηριοποιούνται στη βιομηχανία και τη μεταποίηση και πλήττονται από την έλλειψη του αναγκαίου τεχνικού προσωπικού. Αυτή τους κοστίζει σχεδόν 31 δισ. ευρώ σε χαμένα έσοδα τον χρόνο. Στόχος, πάντως των αρμοδίων αξιωματούχων είναι να υιοθετηθεί σταδιακά το μοντέλο του Καναδά, όπου το 52% των κατοίκων, που γεννήθηκαν στο εξωτερικό, έχουν πανεπιστημιακή εκπαίδευση έναντι του 19% σήμερα στη Γερμανία.