Πώς «πετούσαν» κάποτε οι άνθρωποι -Ενας εντελώς διαφορετικός κόσμος [εικόνες]

Ενα αεροπορικό ταξίδι δεν εντυπωσιάζει και πολλούς πια, με εξαίρεση ίσως τα δεκάχρονα παιδιά που ζουν την εμπειρία για πρώτη φορά. Οι πτήσεις αποτελούν καθημερινότητα, αν και η τεχνολογία- όπως για παράδειγμα το WiFi πλέον- αλλάζουν λίγο το καθιερωμένο σκηνικό. Κάποτε όμως τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά.

Στη δεκαετία του '50 το να πετάξει κανείς ήταν σχεδόν... μαγικό. Τα αεροπορικά ταξίδια δεν ήταν εύκολα για τον καθένα. Οι επιβάτες φορούσαν τα καλά τους για να ταξιδέψουν, πόζαραν για μία φωτογραφία πριν από την επιβίβαση και ένιωθαν σαν σταρ του κινηματογράφου. Κάτι απόλυτα λογικό, αν αναλογιστεί κανείς ότι χρειάζονταν το μισθό ενός ηθοποιού για να εξασφαλίσουν ένα εισιτήριο. Η Huffington Post έκανε ένα ταξίδι στο χρόνο και θυμίζει πώς ήταν τα αεροπορικά ταξίδια εκείνη την εποχή.

Κανείς δεν ένιωθε στριμωγμένος
Οι θέσεις είχαν πολύ μεγαλύτερο χώρο για να... απλώσει κανείς τα πόδια του σε σύγκριση με τη σημερινή εποχή. Τότε, η οικονομική θέση έμοιαζε περισσότερο με business class, ενώ η πρώτη θέση θύμιζε... ξενοδοχείο.


Οι αεροσυνοδοί ήταν καλλονές
Το αεροπορικό ταξίδι ήταν μία πολυτελής εμπειρία και οι πρόσχαρες αεροσυνοδοί με τα μακριά πόδια ήταν μέρος του σόου. Εκείνη την εποχή οι εταιρείες επέβαλλαν στις υπαλλήλους τους να φορούν τακούνια διαρκώς, είχαν όριο βάρους, τα μαλλιά τους έπρεπε να μην φτάνουν στο ύψος του γιακά τους, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις έπρεπε να είναι ανύπαντρες και να είναι «ηθικές» εν ώρα εργασίας.


Το εισιτήριο ήταν πανάκριβο
Μία πτήση από τις ΗΠΑ προς τη Ρώμη, χωρίς επιστροφή, κόστιζε περίπου 3.000 δολάρια με τα σημερινά δεδομένα.

Το μενού είχε και αστακό
Οι εταιρείες προσπαθούσαν να συναγωνιστούν η μία την άλλη σε κάθε επίπεδο. Οπως για παράδειγμα στο γεύμα που σέρβιραν. Για παράδειγμα, η TWA πρόσφερε στους επιβάτες κατά τη διάρκεια του ταξιδιού σούπα, κρέας, σαλάτα, λαχανικά και επιδόρπιο, ενώ χρησιμοποιούνταν κρυστάλλινα σερβίτσια.


Το κάπνισμα ήταν απόλυτα επιτρεπτό
Εκείνη την εποχή οι επιβάτες μπορούσαν να καπνίσουν όσο ήθελαν κατά τη διάρκεια της πτήσης.

Οι επιβάτες έπαιρναν καρτ ποστάλ
Ενα αεροπορικό ταξίδι ήταν κάτι τόσο σπάνιο, που οι επιβάτες ήθελαν να καταγράψουν κάθε στιγμή του, με καρτ ποστάλ που απεικόνιζαν το αεροσκάφος ή το γεύμα, ώστε να δείξουν στους λιγότερο τυχερούς φίλους τους πώς ήταν η εμπειρία. Ετσι, αρκετές εταιρείες μοίραζαν στους επιβάτες καρτ ποστάλ κατά την επιβίβαση.


Το αλκοόλ έρεε άφθονο και ήταν δωρεάν
Συχνά οι επιβάτες έφταναν μεθυσμένοι στον προορισμό τους, καθώς κατά την πτήση τους σέρβιραν όσο αλκοόλ μπορούσαν να πιουν και μάλιστα δωρεάν.

Δεν χρειαζόταν ταυτότητα
Εως περίπου τη δεκαετία του '70, οι επιβάτες έμπαιναν στο αεροπλάνο χωρίς να χρειαστεί να πιστοποιήσουν την ταυτότητά τους, ενώ εμφανίζονταν στο αεροδρόμιο 30' πριν από την απογείωση.

Οι βαλίτσες
Για να παραλάβουν τις αποσκευές τους οι επιβάτες, περίμεναν στη σειρά μπροστά από ένα γραφείο, έδειχναν τη βαλίτσα τους, έδιναν φιλοδώρημα και την παραλάμβαναν.