Η μοναξιά δεν μας αρρωσταίνει, μας σκοτώνει κι αυτό γιατί σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για την υγεία.
Μελέτες σε ηλικιωμένα άτομα και κοινωνικά απομονωμένα, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα άτομα χωρίς επαρκή κοινωνική αλληλεπίδραση είχαν διπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν πρόωρα.
Ο αυξημένος κίνδυνος θνησιμότητας είναι συγκρίσιμος με εκείνη του καπνίσματος και είναι περίπου δύο φορές τόσο επικίνδυνος όσο και η παχυσαρκία.
Η αρθρογράφος του Slate και συγγραφέας Jessica Olien, αναφέρει στο ρεπορτάζ της ότι η κοινωνική απομόνωση εξασθενίζει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού και ενισχύει τη φλεγμονή, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε αρθρίτιδα, διαβήτη τύπου II, και καρδιακά νοσήματα. «Η μοναξιά ραγίζει τις καρδιές μας, αλλά ως κοινωνία σπάνια μιλάμε για το συγκεκριμένο θέμα», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Η μοναξιά έχει διπλασιαστεί: το 40% των ενηλίκων, σε δύο πρόσφατες έρευνες, αναφέρουν ότι αισθάνονται μόνοι τους, ένα υψηλό ποσοστό που τη δεκαετία του 1980 ήταν στο 20%.
Η ενασχόληση με το Διαδίκτυο δεν βοηθά και μπορεί να οδηγήσει σε χειρότερα μονοπάτια τη μοναξιά. Σε μια πρόσφατη μελέτη για τους χρήστες του Facebook, διαπιστώθηκε ότι η ποσότητα του χρόνου που δαπανούν για το κοινωνικό δίκτυο είναι αντιστρόφως ανάλογη με το πόσο ευτυχείς αισθάνονται κατά τη διάρκεια της ημέρας.
«Το να παραδέχεται κανείς ότι είναι μόνος, είναι σαν να παραδέχεται και ότι είναι αποτυχημένος», αναφέρει ο John T. Cacioppo από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο, ο οποίος μελετά το πώς η μοναξιά και η κοινωνική απομόνωση επιδρά στην υγεία.
Για να είναι κανείς κοινωνικά ικανοποιημένος, ο αριθμός των ανθρώπων που γνωρίζουμε δεν είναι και το κατάλληλο μέτρο. Σύμφωνα με τον Cacioppo το κλειδί είναι η ποιότητα, όχι η ποσότητα αυτών των ανθρώπων. Απλώς χρειαζόμαστε αυτούς πάνω στους οποίους μπορούμε να βασιζόμαστε και αντίστροφα.