Οδοιπορικό του γαλλικού πρακτορείου: Ακόμα και τα γκράφιτι είναι οργισμένα στους δρόμους της Αθήνας [εικόνες]

Εικόνες του δρόμου με έκτυπα χρώματα, με στάμπες που παραπέμπουν σε πολεμικές συρράξεις ή σε αγχωτικές φυσιογνωμίες καφκικού τύπου. Τα γκράφιτι στην Αθήνα -η πλειοψηφία τους τουλάχιστον- δεν παραπέμπουν σε ευτυχισμένες εικόνες, αλλά σε σκηνές βίας και απελπισίας.

Οπως σημειώνει και το γαλλικό πρακτορείο στο οδοιπορικό που πραγματοποίησε στους δρόμους της πρωτεύουσας, τούτο δεν είναι παράξενο, καθώς και οι καλλιτέχνες του δρόμου έχουν επηρεαστεί με τη σειρά τους από το θυμό που ενέσκυψε στην Ελλάδα από τη στιγμή που απλώθηκε η κρίση και η Τρόικα επέβαλε τα Μνημόνια.

Οι πλέον ονομαστοί καλλιτέχνες του δρόμου μαζεύονται στο δεύτερο ετήσιο φεστιβάλ έχοντας στην... κατοχή τους τριάντα κτίρια σε υποβαθμισμένες περιοχές (Νίκαια, Ρέντης, Ταύρος) για να τα μετατρέψουν σε καμβά δημιουργίας.
Το μήνυμα του φεστιβάλ έχει ένα θετικό πρόσημο «Κρίση; Ποια κρίση;», ωστόσο αρκετοί καλλιτέχνες φαίνεται να αψηφούν την προτροπή. Στόχος των διοργανωτών είναι να δείξουν πως η Ελλάδα περνάει πλέον σε μια νέα φάση και αφήνει πίσω της τις δύσκολες ημέρες των προηγούμενων ετών.

Ο Γάλλος καλλιτέχνης, Φρανκ Ντουβάλ που μετέχει στο φεστιβάλ διατείνεται πως «όλοι πληρώνουμε για την κρίση, είτε πρόκειται για την Ελλάδα, είτε αλλού. Η αλήθεια είναι πάντως πως τα... τείχη της Αθήνας αξίζουν λίγο περισσότερο χρώμα και χαρά».

Από την μεριά του ο Πάνος Χαραλάμπους, ένας από τους αντιπροέδρους κοσμήτορες της Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας που διοργανώνει την εκδήλωση, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο: «Επιδιώκουμε να προκαλέσουμε αντιδράσεις. Η τέχνη δεν είναι πλέον μόνο για λίγους, βγαίνει στο δρόμο. Τα τελευταία χρόνια είχαμε μια έκρηξη των γκράφιτι ως μια μορφή διαμαρτυρίας. Οι νέοι άνθρωποι ήθελαν να εκφράσουν τις απόψεις τους σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς και το street art είναι το ιδανικό όχημα.».

Η διοργανώτρια Γωγώ Κολιβίρα περιγράφει την κατάσταση λέγοντας πως οι καλλιτέχνες ερμήνευαν τις ειδήσεις στο χώρο, αλλά με στόχο την αισιοδοξία και την ελπίδα. Η δημιουργίες στο δρόμο είναι ζωτικό κομμάτι της πόλης».
Τα σχέδια της περσινής έκθεσης ήταν... βουτηγμένα μέσα στη κρίση. Ένα εξ αυτών δείχνει ένα υποσιτισμένο παιδί και η λεζάντα έγραφε «Θέλουμε φαγητό, όχι ποδόσφαιρο». Ένα άλλο έγραφε «Ο θάνατος του ευρώ» και αποτύπωνε έξι άντρες που μετέφεραν το νόμισμα σε ένα... φέρετρο.

Η εκδήλωση, η οποία απολαμβάνει τη στήριξη της Γαλλίας, του Ισραήλ και της Ελβετικής πρεσβείας, κλείνει στο τέλος του Ιουνίου, με μια έκθεση φωτογραφίας του graffiti και συνθήματα που έχουν εμφανιστεί στην Αθήνα, από την αρχή της κρίσης το 2010.