Τα λογοτεχνικά έργα συχνά γίνονται τόσο περιγραφικά που μας κάνουν να «βλέπουμε» μπροστά μας τα υπέροχα τοπία ή και τα φαγητά που περιγράφουν. Ειδικά στη δεύτερη περίπτωση, μία φωτογράφος αποφάσισε να «ζωντανέψει» τα γεύματα που περιγράφονται σε γνωστά βιβλία της κλασικής λογοτεχνίας.
Από τη Χάιντι και την Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, μέχρι τον Μεγάλο Γκάτσμπι, αυτά είναι τα φαγητά των βιβλίων και οι αντίστοιχοι παράγραφοι που της άνοιξαν την όρεξη και την ενέπνευσαν να δημιουργήσει το άλμπουμ «Fictitious Dishes: An Album of Literature's Most Memorable Meals»
Χάιντι – Τζοάνα Σπίρι (1880)
«....Το τσαγερό σύντομα άρχισε να βράζει, και εν τω μεταξύ ο γέρος κρατούσε ένα μεγάλο κομμάτι τυρί σε ένα μεγάλο σιδερένιο πιρούνι πάνω από τη φωτιά, γυρίζοντας το γύρω-γύρω μέχρι που πήρε ένα ωραίο χρυσό χρώμα σε κάθε πλευρά....»
Μόμπι Ντικ - Χέρμαν Μέλβιλ (1851)
«...Hταν φτιαγμένο από μικρά ζουμερά μύδια, ελάχιστα μεγαλύτερα από φουντούκια, ανακατεμένο με μπισκότο και παστό χοιρινό κομμένο σε μικρά κομμάτια. Το σύνολο ήταν εμπλουτισμένο με βούτυρο, και άφθονα καρυκευμένο με πιπέρι και αλάτι.....»
Αναζητώντας το Χαμένο Χρόνο: Από τη μεριά του Σουάν – Μαρσέλ Προυστ (1909)
«...Ζήτησε ένα από αυτά τα παχουλά μικρά κέικ που ονομάζονται petites madeleines και μοιάζουν σαν να έχουν φορμαριστεί μέσα σε πτυχωτό χτένι....»
Στο Δρόμο – Τζακ Κέρουακ (1957)
«... Εφαγα μηλόπιτα και παγωτό. Γινόταν καλύτερο όσο πήγαινα βαθύτερα στην Αϊόβα. Η μηλόπιτα μεγαλύτερη, το παγωτό πλουσιότερο... »
Αλίκη στην Χώρα των Θαυμάτων - Λιούις Κάρολ (1865)
«....Πάρε λίγο κρασί, είπε ο λαγός σε ενθαρρυντικό τόνο. Η Αλίκη κοίταξε όλο το τραπέζι μα δεν υπήρχε τίποτα άλλο παρά μόνο τσάι...»
Ολιβερ Τουίστ – Τσαρλς Ντίκενς (1948)
«...Το πληγούρι εξαφανίστηκε. τα αγόρια ψιθύρισαν ο ένας τον άλλον, και έκλεισαν το μάτι στον Ολιβερ, ενώ οι διπλανοί του τον ώθησαν. Παιδί καθώς ήταν, ήταν απελπισμένος από την πείνα και απερίσκεπτος από τη δυστυχία...»
Ο φύλακας στη Σίκαλη – Τζ. Ντ. Σάλινγκερ (1951)
«...Oταν είμαι κάπου, γενικά τρώω μόνο ένα ελβετικό σάντουιτς με τυρί και βυνοποιημένο γάλα...»
Ο Μεγάλος Γκάτσμπι – Σκοτ Φιτζέραλντ (1925)
«....Aπό τα τραπέζια του μπουφέ, γαρνιρισμένα με αστραφτερά ορεκτικά, πικάντικα ζαμπόν με καρυκεύματα, σαλάτες με σχέδια αρλεκίνων, γλυκά χοιρινά και γαλοπούλες στολισμένες με σκούρο χρυσό....»
Η Μεταμόφωση – Φραντς Κάφκα (1915)
«... Για να δοκιμάσει τη γεύση του, του έφερε μια ολόκληρη ποικιλία πραγμάτων, απλωμένα σε μια παλιά εφημερίδα. Υπήρχαν σάπια λαχανικά, κόκαλα από το βραδινό γεύμα με λευκή σάλτσα που είχε πήξει, λίγες σταφίδες και αμύγδαλα και λίγο τυρί που ο Γκρέγκορ είχε κηρύξει μη βρώσιμο δύο μέρες πριν.... »
Οταν σκοτώνουν τα κοτσύφια – Λι Χάρπερ (1926)
«....Το τραπέζι της κουζίνας ήταν φορτωμένο με αρκετά τρόφιμα για να θάψουν την οικογένεια: Αλλαντικά, ντομάτες, φασόλια, ακόμη και σταφύλια...»