Εργάζεται ως αγρότης στην φάρμα Apricot Lane Farms στο Moorpark της Καλιφόρνια, και ακολουθεί το επάγγελμα του γεωργού ολόκληρη τη ζωή του.
Μια σωματικά απαιτητική δουλειά που ο Chris χειρίζεται με απόλυτη ευκολία μιας και ο ίδιος είναι ανάπηρος, χωρίς άκρα. Κανονικά δεν θα μπορούσε να οδηγήσει, να κόψει ξύλα, να λειτουργήσει το αλυσοπρίονο ή να κολυμπήσει... Και δεν μπορεί ωστόσο να ολοκληρώσει καθημερινές εργασίες χωρίς να χρησιμοποιεί πολύ περισσότερη ενέργεια από ό, τι οι περισσότεροι.
«Αμέσως μόλις γεννήθηκα η γιαγιά του, έτρεξε στον μπαμπά μου και του είπε: 'λοιπόν Μπρούς (ο πατέρας του Κρις), πάντα έκανες μισοτελειωμένες δουλειές!'», λέει με έντονη την αίσθηση του χιούμορ ο Chris στον δημοσιογράφο της Huffington Post.
Εκτοτε ο νεαρός αγρότης ζούσε χωρίς να τον «δεσμεύει» η αναπηρία του εργαζόμενος σκληρά στην φάρμα του πατέρα του. Συχνά μάλιστα κατά την παιδική του ηλικία, δεν δεχόταν να φοράει τα προσθετικά του μέλη. Οι γονείς του από την άλλη, του συμπεριφέρονταν χωρίς διακρίσεις, όπως θα έκαναν σε οποιοδήποτε παιδί.
Το εντυπωσιακό είναι ότι στη φάρμα όπου εργάζεται σήμερα, ελάχιστα είναι τα πράγματα δεν μπορεί να κάνει: οδηγεί τρακτέρ, κάνει skateboard... «Μερικοί άνθρωποι ντρέπονται για τις φακίδες τους. Μερικοί ντρέπονται για το ότι έχουν μεγάλα αυτιά ή μεγάλη μύτη» λέει ο Chris. «Νομίζω ότι αν ανησυχεί κανείς για το πώς είναι, τότε εξαπατά τον εαυτό του», σημειώνει.