Καίτοι ακόμα είναι νωπή η εντολή των εκλογέων ανά την Ευρώπη και με τα αποτελέσματα να έχουν προκαλέσει -κατά τόπους- τριγμούς και ψιθύρους, η αποτίμηση γίνεται επί τη βάση των πολιτικών που επιλέχθηκαν το προηγούμενο διάστημα.
H Wall Street Journal κάνοντας μια προβολή προς το πρόσφατο παρελθόν καταλήγει σε συμπέρασμα που δείχνει να έχει λογική βάση: οι πολιτικές λιτότητας που αναπτύχθηκαν από τις περισσότερες κυβερνήσεις εντός της ΕΕ οδήγησαν σε μια ψήφο εξτρεμισμού που περιλαμβάνει ακροδεξιούς, λαϊκιστές, περιθωριακούς, ευρωσκεπτικιστικές, ξενόφοβους και νεοναζί.
Οπως επισημαίνεται στο σχετικό άρθρο της εφημερίδας: «Τα μέτρα λιτότητας συνέθλιψαν την ανάπτυξη και εκτόξευσαν στα ύψη την ανεργία. Αυτά οδήγησαν τους ψηφοφόρους σε πολλές χώρες της ΕΕ να υπογραμμίσουν, με την ψήφο διαμαρτυρίας τους, την αντίθεσή τους και την αποδοκιμασία τους στην πολιτική των μέτρων λιτότητας».
Το καμπανάκι-προειδοποίηση των ψηφοφόρων, σύμφωνα με την εφημερίδα, είναι δεδομένο επομένως το... μπαλάκι πέφτει τώρα στις κυβερνήσεις, αλλιώς οι πολίτες θα πάψουν να είναι στενά συνδεδεμένοι με το ευρωπαϊκό ιδεώδες.
Τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών σε Γαλλία, Ελλάδα, Δανία, Ουγγαρία και Βρετανία δείχνουν ολοκάθαρα πως «η πολιτική της λιτότητας που έχει ακολουθηθεί στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια, υπήρξε συνταγή για πολιτικό εξτρεμισμό».
Μάστιγα για την ανθρωπότητα
Η Wall Street Journal στο άρθρο της αναφέρει πως τώρα είναι που πρέπει οι κεντρώοι Ευρωπαίοι ηγέτες να πάρουν μαθήματα από το εκλογικό αυτό αποτέλεσμα, επισημαίνοντας ότι «προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η διαμαρτυρία των ψηφοφόρων δεν είχε έρθει νωρίτερα, δεδομένων των ποσοστών ανεργίας που κυμαίνονται στο 11% κατά μέσο όρο, με την ανεργία μεταξύ των νέων να φτάνει στο 50% σε κάποιες χώρες».
Μάλιστα, χρησιμοποιεί τον χαρακτηρισμό «μάστιγα για την ανθρωπότητα» την άνοδο του ακραίου εθνικισμού, τον οποίο και ταυτίζει με την αντίστοιχη άνοδο του ακραίου Ισλαμισμού.
ΝΥΤ: Ταρακουνήθηκε το κατεστημένο
Αντιστοίχως για τους New York Times, οι ηγέτες των κρατών της ΕΕ θα συναντηθούν στις Βρυξέλλες έχοντας ως βάρος και πίεση τα πρόσφατα αποτελέσματα. Θεωρεί πως η άνοδο των κομμάτων της διαμαρτυρίας ταρακούνησε τα κατεστημένα πολιτικά κόμματα, κάτι που θα διαφανεί και εντός του ευρωκοινοβουλίου.
Το γεγονός ότι ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εκλέγεται από το κοινοβούλιο, αλλάζει αρκετά τα δεδομένα. Πλέον οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να επιβάλλουν τους... αρεστούς και αναγκάζονται να ανοίξουν τις μέχρι πρότινος κλειστές πόρτες τους.