Πού κάθεται η Ευρώπη; Στο πίσω... κάθισμα. Τι κάνουν οι απογοητευμένοι Ελληνες; Επικεντρώνονται στα τοπικά τους θέματα αδιαφορώντας για το τι πρόκειται να γίνει στο Ευρωκοινοβούλιο.
Αυτές είναι μέσες άκρες η εκτίμηση του δημοσιογράφου Ρίτσαρντ Πάιν των Irish Times που, κατά δήλωσή του, ζει στην Κέρκυρα σε ένα σπίτι που «βλέπει» τα φύλλα των ελαιόδεντρων να τα ριγεί το αεράκι.
Οπως λέει χαρακτηριστικά «είναι δύσκολο να φανταστείς να ανοίγει μια κουβέντα για τις επερχόμενες Ευρωεκλογές, μόλις 200 μέτρα από εκεί που βρίσκεται το μπαρ του χωριού. Κι όμως, συμβαίνει. Οι Έλληνες μπορούν να είναι διαλεκτικοί. Μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις κατέφυγαν στη βία (βλ. Εμφύλιος και Χούντα). Συν τοις άλλοις αυτές τις ημέρες δεν υπάρχει μέσα τους πολλή ενέργεια για να αντιπαραταχθούν σε ιδεολογική βάση».
Ο Ρίτσαρντ Πάιν εξηγεί σε αυτούς που δεν γνωρίζουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των Ελλήνων: «Δεν ενδιαφέρονται για την ευρωπαϊκή πλευρά, αλλά πλέον έχει ανέβει η φωνή τους και για τα τοπικά ζητήματα. Το αποτέλεσμα των εκλογών αυτών θα είναι ένα βαρόμετρο της κοινής γνώμης και ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς θα πρέπει να εξετάσει πότε θα προσφύγει στις εκλογές».
Πλήρης απομυθοποίηση
Το πιο έντονο στοιχείο που διακρίνει ο δημοσιογράφος στους Ελληνες είναι η αποδομητική στάση τους προς τα κόμματα, σε εθνικό επίπεδο. Αφού σάρωσαν την Ευρώπη, τώρα σαρώνουν και τα πολιτικά τους κόμματα.
«Εχει αποτυπωθεί η εκτίμηση πως οι βουλευτές τους είναι ανίκανοι να λάβουν αποφάσεις και το όλο σκηνικό δείχνει μια τάση κατακερματισμού των μεγάλων κομμάτων. Κάποιοι βουλευτές -λόγω ηθικού χρέους- έπαψαν να στηρίζουν την κυβέρνηση κι άλλοι επειδή ακριβώς τους λείπει η ηθική και είναι καριερίστες. Ετσι η ανίερη συμμαχία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ενώ ξεκίνησε με ισχυρή πλειοψηφία, στο τέλος έγινε ασθενική και σε αυτό επέδρασε αρνητικά τα μέτρα λιτότητας που πέρασαν στη Βουλή (καθ' υπαγόρευση της Τρόικα).
Το πολιτικό παιχνίδι είναι πλέον ρευστό στην Ελλάδα: νέα κόμματα κάνουν την εμφάνισή τους, η Χρυσή Αυγή εδραιώνεται στην τρίτη θέση και η μάχη της ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι οριακή.
Στην Ευρώπη, καταλήγει το άρθρο, υπάρχει μια τάση των ψηφοφόρων προς τα δεξιά κόμματα. Αυτό δύσκολα θα το δει κανείς να συμβαίνει στην Ελλάδα. Τουλάχιστον με βάση αυτά που μας έχουν δείξει οι μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις. Υπάρχει ένα υπόγειο ρεύμα αμφισβήτησης των πάντων. Το παρόν πολιτικό φάσμα είναι στο κέντρο αυτού του προβληματισμού.