ΑΓΑΠΗΤΟ ΜΟΥ ΚΑΝΝΟΛΟΓΙΟ: ΗΜΕΡΕΣ 4 – 5: 17 – 18 / 5: Ο ΤΑΖ κάνει προεκλογικό αγώνα από το μεγαλύτερο κινηματογραφικό πανηγύρι την ώρα που ο Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ αισθάνεται λίγο σαν Κακλαμάνης.
Δε σε απασχόλησα το Σαββατοκύριακο Καννολόγιο μου γιατί σιγά μην ασχολείται όλος ο κόσμος με το τι γίνεται κάτω από τις φοινικιές στην Κρουαζέτ. Από το λίγο που μπήκα σε ελληνικά site, όλος ο κόσμος κι εννοούμε η υφήλιος κυριολεκτικά, είχε αγωνία για το αν θα βγει ο Ψινάκης κι ο Γκλέτσος δήμαρχοι με την πρώτη, γιατί πάτωσαν η Λίλα Καφαντάρη και ο Παύλος Χαϊκάλης και πως θα καταργήσει το μνημόνιο και θα διαλύσει την Ε.Ε. ο περιφερειάρχης της Άνω Μαγούλας. Τώρα που κι αυτό τελείωσε (προς το παρόν) μπορώ να σου γράψω ταπεινά και καταφρονεμένα πράγματα από το μεγαλύτερο κινηματογραφικό και κοσμικό πάρτι του κόσμου (με ότι καλό και κακό αυτό σημαίνει) που είναι οι Κάννες.
Μπήκαμε στην 6η μέρα του φεστιβάλ, με συννεφιά και μούχρωμα σε αντίθεση με τις προηγούμενες ευλογημένες από λιακάδα μέρες. Και για ένα παράξενο λόγο η διάθεση μου εξακολουθεί να είναι καλή. Ίσως επειδή δεν έχω δει κάτι φρικτό ακόμα να μου πέσει το ποστίς, πράγμα που δεν με βοηθάει όμως συγγραφικά. Γιατί όπως γνωρίζεις Καννολόγιο μου εμένα το φόρτε μου είναι το σεξ, τα δράματα και οι κακίες. Τώρα που δεν μου βγαίνουν αισθάνομαι λίγο άβολα απέναντι σου κι ότι σε προδίδω. Τι να σου γράψω δηλαδή; Πώς η μεγαλύτερη διασκέδαση μου είναι να πηγαίνω καθημερινά στο σούπερ μάρκετ και να κάθομαι με τις ώρες να επιλέξω αν θα πάρω προμαγειρεμένο σπαγγέτι ή φακές σαλάτα που είναι πιο υγιεινές;
Στον τομέα ταινίες πάντως, μολονότι όπως σου είπα, "χάλι" μαύρο δεν είδα, παίζει ένα πολύ σημαντικό θέμα που ακούει στο όνομα Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ ο οποίος διαγωνίζεται με την τελευταία του δημιουργία, "Maps to the Stars". Όταν το είδα έγραψα στο facebook ότι μάλλον ήρθε η ώρα να τον κηδέψουμε κι αυτόν. Εντάξει, υπερέβαλα λίγο αλλά εξακολουθώ να πιστεύω ότι το φιλμ είναι σαν σύνολο μια καθολική αποτυχία παρά τις επί μέρους μαγκιές του. Δραματική και ψιλοσουρεάλ σάτιρα του χολιγουντιανού μικρόκοσμου και της ματαιοδοξίας που δεν ξέρει που να το πάει και που να το φέρει και πως να εστιάσει σε ένα πράγμα από την ιστορία του ή να το εξηγήσει σε επίπεδο πέρα από την επιθεώρηση. Όπως έγραψε κι ένα ξένο έντυπο, είναι λίγο απ' όλα. "Sunset Boulevard", "O Παίχτης", "Mulholland Drive".Με αρχικά κωμική διάθεση που μετά πάει σε πιο δράμα, μια δόση αιμομιξίας, συν την Τζούλιαν Μουρ σε ρόλο ξεπεσμένης σταρ να κλάνει και να σκουπίζει με τη σάρπα της το απ' αυτό της μετά από ένα γρήγορο πήδημα με τον Ρόμπερτ Πάτινσον. Ναι και;
Mε φόβο ψυχής μην έχω πλέον ξεπουληθεί εντελώς στα blockbusters Καννολόγιο μου, πρέπει να σου εξομολογηθώ κάτι. Αισθάνομαι πολύ πιο βολικά με αυτά παρά με τις ταινίες τέχνης. Θα μου πεις, "μα οι ταινίες τέχνης δεν είναι για να σε κάνουν να αισθάνεσαι βολικά αλλά το αντίθετο". Συμφωνώ. Το πρόβλημα μου δεν είναι η θεματολογία τους ή η εικονογράφηση τους, αλλά η τρικυμία στο κρανίο των δημιουργών τους, που με κάνει να θυμάμαι τη δική μου στο κρανίο και να καταλαβαίνω το γιατί αν ήμουν σκηνοθέτης θα ήμουν απόλυτα αποτυχημένος. Όλοι θέλουμε να πούμε κάτι για μας και τη σχέση μας με τον κόσμο γύρω μας, ειδικά όταν γράφουμε, ζωγραφίζουμε, παίζουμε θέατρο, φτιάχνουμε μουσική κλπ. Δυστυχώς τις περισσότερες φορές όμως ή λέμε περισσότερα από όσο μας παίρνει, ή πολύ πολύ λιγότερα.
Αυτό για τα περισσότερα ισχύει στην περίπτωση του Κρόνεμπεργκ. Για τα λιγότερα το σκέφτηκα παρακολουθώντας το "Foxcatcher". Την ταινία πάνω στη δολοφονία του ολυμπιονίκη παλαιστή Ντέιβιντ Σουλτζ από τον μεγιστάνα Τζον Ντι Ποντ. Φοβερές ερμηνείες, ναι συμφωνώ. Ο Στιβ Κάρελ "μεταμορφωμένος¨" ως Ντι Ποντ, θα είναι στα Όσκαρ του χρόνου. Ίσως κι ο Τσάνινγκ Τέιτουμ που παίζει τον αδελφό του Ντέιβιντ, Μαρκ Σουλτζ, επίσης ολυμπιονίκη.Τι χαμένη ευκαιρία όμως επίσης από τον σκηνοθέτη του "Capote" Mπένετ Μίλερ, να διεισδύσει σε μια συγκλονιστική αληθινή ιστορία πίσω από την επιφάνεια, να υποθέσει ή έστω να τολμήσει το κάτι άλλο. Σε μια αφήγηση που η ομοφυλοφιλία είναι φανερό πως είναι πάντα παρά δίπλα αλλά δεν δηλώνεται ποτέ.
Στην αντίπερα όχθη βρίσκεται ο Μπερτράν Μπονελό, με τη δική του βιογραφία για τον Ιβ Σεν Λοράν, τη δεύτερη με το ίδιο θέμα μετά την ταινία του Ζαλίλ Ρεσπέρ που θα δούμε τον Ιούνιο στην Ελλάδα. Από τις πιο "δουλεμένες" απομυθοποιήσεις που έχω δει όσον αφορά το υποτιθέμενο γκλάμουρ μιας παρτούζας ή ενός "λιωσίματος" από ντρόγκες. Ταυτόχρονα επικριτικός απέναντι στην ιδιοφυΐα του Λοράν όσο κι αγαπησιάρικος. Όχι φυσικά χωρίς λάθη. Όπως κάτι σκηνές τύπου όραμα ή η αδυναμία του σκηνοθέτη να δημιουργήσει ρόλο για την Λία Σεϊντού, που είναι εντυπωσιακή μεν, ανύπαρκτη δε. Σε μια ταινία για την οποία δε γράφτηκαν (άδικα) πολύ καλά πράγματα την ώρα που ο σύντροφος του Λοράν, ο Μπερζέ ετοιμάζει τις μηνύσεις του εφ' όσον γυρίστηκε χωρίς την έγκριση του, σε αντίθεση με την άλλη.
Στο ανολοκλήρωτο αλλά πολλά υποσχόμενο κι ο Ούγγρος Κοντρέλ Μουντρούτζο (ή κάπως έτσι) με το "White Dogs" (Un Certain Regard). Μια εντελώς ιδιαίτερη ταινία με πρωταγωνιστή έναν υπέροχο ημίαιμο σκύλο τον Χάγκεν ο οποίος και είναι ο πρώτος σκύλος της ιστορίας που ανέβηκε στη σκηνή αίθουσας των Καννών, φορώντας το παπιγιόν του. Μια εξαιρετικά σκηνοθετημένη αλληγορία που ξεκινάει σαν δράμα, για να εξελιχθεί σε ταινία τρόμου τύπου "Τα Πουλιά" και να ολοκληρώσει με σουρεαλιστικές νότες από τον "Μαγεμένο Αυλό". Αλλά κάπου χάνεται στη μετάφραση κι αυτή.
Σταματάω κάπου εδώ τα απ' αυτά για τις ταινίες (υπάρχουν κι άλλες που έκαναν κόκκινο χαλί όπως το "The Dissapearance of Eleanor Rigby" και το "The Homesman" αλλά τα λέμε αύριο γι αυτές) γιατί πρέπει και να φάω και να κάνω μπάνιο και να πάω να δω άλλη μια ταινία και να σου γράψω για κοσμικοσύνες Καννολόγιο μου. Μερικοί από τις εκατοντάδες των σταρ που είδαμε τις τελευταίες μέρες εδώ είναι οι: Xάρισον Φορντ, Σιλβέστερ Σταλόνε, Χίλαρι Σουάνκ, Τζούλιαν Μουρ, Ζεράν Ντεπαρντιέ, Λία Σεϊντου, Σάλμα Χάγιεκ, Τζέσικα Τσάστεϊν, Τζέιμς Μακαβόι, Ρόμπερτ Πάτινσον, Μόνικα Μπελούτσι,, Εύα Λονγκόρια, Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ, Σιλβέστερ Σταλόνε, Τζέισον Στέιθαμ, Ζανγκ Ζιγί, Xίλαρι Σουάνκ, Τόμι Λι Τζόουνς.
Στο κεφάλαιο Χάρισον Φορντ, Σταλόνε, Σβαρτσενέγκερ, Στέιθαμ είναι που ήρθε η χούντα και τα τανκ. Γιατί τα γερασμένα παλληκάρια θέλησαν να διαφημίσουν τους "Αναλώσιμους 3" που μέχρι να γίνουν 4 και 5, κάποιοι από τους πρωταγωνιστές τους δεν ξέρω αν θα ζουν. Και γι αυτό το λόγο κατέβασαν τανκ στην Κρουαζέτ πάνω στο οποίο είχαν σκαρφαλώσει και χαιρετούσαν σαν τη βασίλισσα Φρειδερίκη τον κόσμο. Εννοείται πως ο λαός υποκλίθηκε, τύπου ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί καλή η τέχνη κι ο προβληματισμός, αν δεν έχεις και το τσίρκο όμως στην ατζέντα σου μπουκώνεις. Αυτό ήταν οι Κάννες εξ' άλλου πάντοτε κι όποιος σου λέει κάτι άλλο σου λέει μαλακίες γιατί είναι κομπλεξικιά. Τσίρκο γκραντιόζο βέβαια, με άλλοθι την τέχνη.
Κι αφού μιλάμε για μαλακίες, ας δούμε λίγο πριν κλείσουμε Καννολόγιό μου και για τις προτιμήσεις των κριτικών. Είμαστε στα μισά πλέον του φεστιβάλ και ο "Mr Turner" του Μάικ Λι με το "Winter Sleep" του Τσεϊλάν συνεχίζουν να κερδίζουν με διαφορά τις εντυπώσεις. Στον πάτο αντιθέτως βρίσκονται τα "The Captives" του Ατόμ Εγκογιάν και ο "Saint Laurent" του Μπερτράν Μπονελό. Το τι θα γίνει από δω και πέρα είναι η μισή πλάκα της υπόθεσης (γιατί ναι, αν δεν τις παίρνεις στα σοβαρά, οι Κάννες έχουν πλάκα). Η άλλη μισή είναι τα κοσμικά παρασκήνια για τα οποία σου υπόσχομαι (περίπου) να σε ενημερώσω αύριο που θα είμαι πιο σε φόρμα.
Γιατί μόλις πριν από λίγο ανακάλυψα ότι η Barilla κυκλοφορεί έτοιμα για μικροκύματα γεύματα σε ζυμαρικά, αγόρασα μια πένες με βασιλικό και ετοιμάζομαι να ορμήσω. Λίγο πριν δω την πολυαναμενόμενη ελληνική συμμετοχή που είναι η "Xenia" του Πάνου Κούτρα στο Un Certain Regard. Kαι κάνω κι οτιδήποτε άλλο θελήσω να κάνω αλλά μπορώ να στο γράψω μόνο κωδικοποιημένα Καννολόγιο μου. Γιατί από τότε που η θεία μου η Μαίη ανακάλυψε το Internet τα λέει όλα όσα γράφω στη μάνα μου κι αναγκάζομαι να αυτολογοκρίνομαι.
Υ.Γ.: Ουπς, ξέχασα να ευχαριστήσω το πιο τζάμι, τζαμί, λατρεμένο site διακοπών και εισιτηρίων στην Ελλάδα, την Airfasttickets χωρίς την ευγενική, ανεπίσημη χορηγία του οποίου στην αεροπλανική μου μετάβαση, δε θα ήμουν εδώ να σας γράφω παλαβομάρες από μια ξένη χώρα αλλά θα σας μίλαγα για τις εκλογές (μπλιαχ). Τα ταξίδια είναι καλό πράγμα και με την Airfasttickets στοιχίζουν πολύ λιγότερο από όσο νομίζεις.
Ακολουθήστε τον ΤΑΖ στο www.facebook.com/tazthebuzz ή στo www.twitter.com/klarinabourana . Kάντε LIKE στην επίσημη σελίδα του facebook www.facebook.com/SigaikaProductions για να μαθαίνετε όσα χρειάζεστε, προκειμένου να καίτε τον εγκέφαλο (των άλλων) ή επικοινωνήστε με το terra_gelida@hotmail.com για μέιλ και υποθέσεις προσωπικής εκδίκησης.