Ανθρώπινος σκελετός ηλικίας 12.000 ετών ανακαλύφθηκε στον βυθό του Μεξικού [εικόνες]

Τον αρχαιότερο πλήρη σκελετό που έχει βρεθεί ποτέ, εντόπισαν δύτες στον βυθό μίας πλημμυρισμένης σπηλιάς στο Μεξικό. Ο σκελετός χρονολογείται από την εποχή των παγετώνων, περισσότερα από 12.000 χρόνια πριν και αναμένεται να λύσει ένα μεγάλο ανθρωπολογικό μυστήριο.

Οι ανθρωπολόγοι για χρόνια, αναρωτιούνται γιατί οι Ιθαγενείς Αμερικάνοι δεν μοιάζουν καθόλου με τους αρχαίους προγόνους τους που μετανάστευσαν στην Αμερική κατά τη διάρκεια του Πλειστοκαίνου, της περιόδου που σηματοδότησε την τελευταία την τελευταία εποχή των παγετώνων και τελείωσε πριν περίπου 12.000 χρόνια .

Τα αρχαία κρανία είναι μεγαλύτερα, τα πρόσωπά τους είναι μικρότερα και μοιάζουν περισσότερο με ιθαγενών λαών της Αφρικής, της Αυστραλίας και του νότιου Ειρηνικού από ότι με ιθαγενείς της Αμερικής.

Την Πέμπτη, μια ομάδα με επικεφαλής τον αρχαιολόγο Τζέιμς Τσάτερς δημοσίευσε στο περιοδικό Science ότι βρήκε το πιο ολοκληρωμένο σκελετό της συγκεκριμένης περιόδου.

Ο σκελετός , που ονομάστηκε «Νάια» ( ένα αρχαίο ελληνικό όνομα που σχετίζεται με τις νύμφες του νερού ) ανήκε σε μια έφηβη κοπέλα που έπεσε από ύψος 30 μέτρων μέσα σε ένα πολύπλοκο δίκτυο σπηλαίων, που ήταν σε μεγάλο βαθμό ξηρό στο τέλος του Πλειστόκαινου. Οι δύτες που βρήκαν τη Naia στο σπήλαιο της Χερσονήσου Γιουκατάν του Μεξικού ονόμασαν τη σπηλιά «υγρό τάφο» (Hoyo Negro στα ισπανικά )

Το πρόσωπο της Νάια έχει στενά μάτια και διογκωμένο μέτωπο, πεταχτά δόντια και μικρή επίπεδη μύτη, εντελώς διαφορετική από τους σύγχρονους ιθαγενείς Αμερικανούς.

«Αυτή είναι η πρώτη φορά που έχουμε γενετικά δεδομένα από ένα σκελετό που παρουσιάζει αυτά τα διακριτικά του κρανίου και τα χαρακτηριστικά του προσώπου» αναφέρει η Ντέμπορα Μπόλνικ ανθρωπολογική γενετιστής στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν και συγγραφέας της μελέτης.

Οπως εξηγεί: «το κορίτσι πιθανότατα πήγε να πάρει νερό, το οποίο ήταν λιγοστό στην περιοχή την εποχή των παγετώνων. Δεν υπάρχουν λίμνες και ποτάμια στην περιοχή κι έτσι οι άνθρωποι έπαιρναν νερό από σπηλιές»

Η Νάια βρέθηκε με σπασμένη λεκάνη, πιθανότατα από την πτώση , ένα σκληρό τέλος σε αυτό που ήταν πιθανώς μια σκληρή ζωή. Δείχνει σημάδια φθοράς στα δόντια και οστεοπόρωσης, ίσως ως αποτέλεσμα εγκυμοσύνης σε μικρή ηλικία, προτού φτάσει σε πλήρη σωματική ωριμότητα.

Η βύθιση του σπηλαίου μεταξύ 10.000 και 4.000 χρόνων βοήθησε στην διατήρηση του σκελετού της Νάια και η έλλειψη της απόθεσης ιζημάτων άφησε τα οστά της ανέπαφα για τους δύτες.

Οι επιστήμονες μετέφεραν μέρος των λειψάνων της Νάια από το Hoyo Negro προς φύλαξη, όταν μη εξουσιοδοτημένοι δύτες βούτηξαν στην περιοχή για να βγάλουν φωτογραφίες τα οστά, προκαλώντας τους φθορές.