Για τον Παπανδρέου: Πραγματικά, τι να γύρευε ένας Υδραίος στη Λάρισα;

«Στρατηγέ τι γυρεύεις στη Λάρισα, εσύ ένας Υδραίος;»…αναρωτήθηκε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, χρησιμοποιώντας έναν στίχο από τον «Μπολιβάρ» του Εγγονόπουλου. Με αυτή την αφορμή ο Βασίλης Δεληγκάρης γράφει για την πολύκροτη εκδήλωση Παπανδρέου-ΔΗΜΑΡ και βγάζει μερικά πολιτικά συμπεράσματα στο περιοδικό «Μεταρρύθμιση».

Το ερώτημα μπορεί να ήταν ρητορικό και υπαινικτικό για την θορυβώδη παρουσία του Γ. Παπανδρέου στην εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου μιας στενής του συνεργάτιδας, στο πλευρό του Φ. Κουβέλη, αλλά η απάντηση είναι σαφής και δεν είναι δυνατόν να παρερμηνευτεί. Άλλωστε, με αυτά που ειπώθηκαν εκεί κατά την παρουσίαση, δεν έγινε καμία προσπάθεια για κάτι τέτοιο, παρά τις εισαγωγικές δηλώσεις «αθωότητας» και αντισυμβατικότητας.

Ο στόχος των διοργανωτών της ΔΗΜΑΡ, ήταν χωρίς αμφιβολία να κάνουν μια προεκλογική εκδήλωση, όπου η παρουσία του Γ. Παπανδρέου και άλλων παπανδρεϊκών στο πλευρό της υποψήφιας ευρωβουλευτού Μ. Κοππά, θα σηματοδοτούσε την σαφή υποστήριξη στο κόμμα του Φ. Κουβέλη, η δε κυρία Κοππά να προβάλει το βιβλίο της και κυρίως να ενισχύσει την υποψηφιότητα της. Προφανή πράγματα και άλλωστε έτσι έγινε.

Όμως και η παρουσία - ομιλία εκεί του Γ. Παπανδρέου δεν υπήρξε καθόλου «αντισυμβατική» όπως ο ίδιος ισχυρίστηκε. Επιβεβαίωσε με τον πιο εμφατικό και κάπως άκομψο για πρώην πρωθυπουργό τρόπο, πως η επιλογή του αυτή, η οποία ήρθε μετά από μια σειρά άλλων ηχηρών διαφοροποιήσεων και εύγλωττων απουσιών και σιωπών, ήταν απολύτως συμβατή με δύο στόχους αλληλοεξαρτώμενους. Πρώτον να υποδηλώσει την πρόθεση του να επιστρέψει στην κεντρική πολιτική σκηνή (αν οι συνθήκες το επιτρέψουν) μετά από ένα διάστημα περιοδειών ανά τον κόσμο και δεύτερον να πλήξη ευθέως και με καίριο τρόπο την Ελιά, το ΠΑΣΟΚ και προσωπικά τον Ευ. Βενιζέλο, τρεις μόνο εβδομάδες πριν από τις κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις.

Η πολιτική επιχειρηματολογία που χρησιμοποίησε και οι κάποιες αναφορές του στα δραματικά γεγονότα των τελευταίων ετών, που πυροδοτήθηκαν κυρίως από δικές του λανθασμένες εκτιμήσεις, αυταπάτες και επιλογές, βρίθουν αντιφάσεων και κυρίως παραλείψεων.

Όπως για παράδειγμα η τοποθέτηση του με την οποία ουσιαστικά υπονόησε ότι το ΠΑΣΟΚ έχει γίνει σήμερα παρακολούθημα της ΝΔ, χωρίς ωστόσο να μπει στον κόπο να αναφερθεί σε σοβαρά γεγονότα της δικής του πρωθυπουργίας, όπως για παράδειγμα στη πολιτική κρίση το 2011. Όπου κάλεσε τότε ο ίδιος τον Α. Σαμαρά να συγκυβερνήσουν και μετά την άρνησή που εισέπραξε απευθύνθηκε στον Βενιζέλο για να αναλάβει την ευθύνη και το κύριο πολιτικό βάρος της οικονομικής προσαρμογής. Ή στην προσβλητική αποπομπή στο Παρίσι από Σαρκοζί - Μέρκελ μετά την τραγική επινόηση για δημοψήφισμα ή ακόμη μετά από αυτό στην πρόθεση του να βάλει στην θέση της πρωθυπουργίας τον Φ. Πετσάλνικο…Αλληλουχίες αποφάσεων και γεγονότων τα οποία οδήγησαν μετά τις εκλογές τον Ιούνιο του 2112 στην δραματική συρρίκνωση των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ και στην αναγκαστική συγκυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ ενώ μετά την αποχώρηση Κουβέλη, στην δύσκολη και με τεράστιο πολιτικό κόστος συγκατοίκηση του ΠΑΣΟΚ με την ΝΔ.

Τα πολιτικά και επικοινωνιακά αποτελέσματα αυτής της πολυσυζητημένης εκδήλωσης είναι εξαιρετικά αβέβαιο όμως αν τελικά θα υπηρετήσουν τους στόχους των διοργανωτών και των συμμετεχόντων. Αυτό βέβαια θα το ξέρουμε την Δευτέρα μετά τις ευρωεκλογές, όμως η εικόνα που υπήρξε από την εκδήλωση αυτή, η οποία και μετατράπηκε σε φιέστα υποστηρικτών του Γ. Παπανδρέου, δεν νομίζω ότι κάνει και τόσο καλό πολιτικά στη ΔΗΜΑΡ και στον Φ. Κουβέλη.

Αλλά και η τόσο επιθετική στάση του Γ. Παπανδρέου απέναντι στο κόμμα του, στην κοινοβουλευτική ομάδα του οποίου ανήκει και η ανοικτή υποστήριξη προεκλογικά σε έναν άλλο πολιτικό φορέα, ναι μεν της κεντροαριστεράς αλλά εξαιρετικά ανταγωνιστικό σήμερα με το ΠΑΣΟΚ και την Ελιά, είναι αβέβαιο αν θα τον ωφελήσει ή θα τον βλάψει. Συσπειρώνει βέβαια γύρω του τους πολύ στενούς υποστηρικτές του, παράγει όμως και αντιδράσεις και απογοητεύσεις για το πρόσωπό του και τον καθιστά εκ των προτέρων τον κύριο υπεύθυνο παράγοντα στον οποίο θα χρεωθεί ένα ενδεχόμενο μη ικανοποιητικό αποτέλεσμα της Ελιάς και συνακόλουθα του ΠΑΣΟΚ. Ενώ στην πολύ πιθανή περίπτωση μιας καλής επίδοσης ούτως ή άλλως δεν θα μπορεί φυσικά να διεκδικεί νικητήριες δάφνες…

Σίγουρα πάντως η νέα μεγάλη, σύγχρονη, κεντροαριστερά δεν μπορεί να παραχθεί μέσα από επιθετικές συμπεριφορές, προσωπικές βεντέτες και διασπαστικές του ευρύτερου κεντροαριστερού χώρου πρωτοβουλίες. Τη στιγμή που το ζητούμενο, αυτό που καταγράφεται από παντού ως θέληση και απαίτηση της μεγάλης πλειοψηφίας του κόσμου της δημοκρατικής παράταξης είναι η ενότητα και η ανανέωση.

Ο Βασίλης Δεληγκάρης είναι σύμβουλος στρατηγικής και επικοινωνίας