Ο χρόνος που χρειάζεται ένα άτομο να αναρρώσει από τραυματικά γεγονότα μπορεί να εξαρτάται εν μέρει από την αυτοεκτίμησή του, επισημαίνουν οι ερευνητές, οι οποίοι εξέτασαν τις επιδράσεις ενός μεγάλου καταστροφικού σεισμού στους εγκεφάλους των επιζώντων.
Οι ερευνητές είχαν κάνει εγκεφαλογραφήματα σε φοιτητές για την εκπόνηση μελέτης πριν από τη μεγάλο σεισμό που έπληξε την Ιαπωνία το 2011. Μετά το σεισμό, επανέλαβαν τα εγκεφαλογραφήματα σε 37 από τα ίδια άτομα, παρακολουθώντας πώς το στρες προκάλεσε αλλαγές στον εγκέφαλό τους κατά τους επόμενους μήνες .
«Το πιο σημαντικό, σύμφωνα με τα ευρήματα δείχνουν, είναι ότι ο εγκέφαλος είναι ενεργητικός- ανταποκρίνεται και επηρεάζεται απόλυτα από πράγματα που συμβαίνουν στο περιβάλλον μας, ή πράγματα που είναι μέρος της προσωπικότητάς μας» εξηγεί ο Ραχίτα Σίρνα, καθηγητής ψυχιατρικής στη Σχολή Ιατρικής του Πανεπιστημίου του Γέιλ.
Στα εγκεφαλογραφήματα που έγιναν αμέσως μετά το περιστατικό, οι ερευνητές βρήκαν μια μείωση του όγκου των δύο περιοχών του εγκεφάλου, του ιππόκαμπου και του προμετωπιαίου φλοιού, συγκριτικά με τα εγκεφαλογραφήματα που έκαναν πριν από το συμβάν.
Ένα χρόνο αργότερα οι ερευνητές επανέλαβαν τα εγκεφαλογραφήματα και διαπίστωσαν ότι ο ιππόκαμπος συνέχισε να συρρικνώνεται και τα επίπεδα κατάθλιψης και άγχους δεν είχαν βελτιωθεί.
Ωστόσο, άλλες αλλαγές στον εγκέφαλο είχαν αντιστραφεί. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο όγκος του προμετωπιαίου φλοιού είχε αυξηθεί.
Επιπλέον, η αύξηση αυτή φαίνεται να σχετίζεται απόλυτα με τον βαθμό αυτοεκτίμησης των επιζώντων, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Molecular Psychiatry.
Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι οι διαρθρωτικές αλλαγές στον εγκέφαλο, μετά από ένα αγχωτικό γεγονός, δεν είναι στατικές, αλλά δυναμικές, καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής του.
Είναι πιθανό ότι οι άνθρωποι με υψηλότερη αυτοεκτίμηση, η οποία είναι σημαντική για την ανθεκτικότητα ενός ατόμου στα στρεσογόνα γεγονότα της ζωής, μπορεί να ρυθμίσει τη συναισθηματική δυσφορία με μεγαλύτερη επιτυχία και αυτό αντικατοπτρίζεται στις αλλαγές στον εγκέφαλο τους, είπαν οι ερευνητές.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι η μελέτη δεν μπορεί να αποδείξει μια σχέση αιτίου -αποτελέσματος , και είναι δύσκολο να γνωρίζουμε αν είναι πραγματικά η υψηλότερη αυτοεκτίμηση που οδηγεί σε καλύτερη ανάρρωση από τα ψυχικά τραύματα, ή κάτι άλλο που απλώς σχετίζεται με την αυτοεκτίμηση.