O TAZ ανεβαίνει επιβάτης σε ένα τρένο μετά το τέλος του κόσμου, αποφασισμένος να ευχαριστηθεί σινεμά διασχίζοντας τα πολλά βαγόνια του κι αντιμετωπίζοντας μια αγνώριστη Τίλντα Σουίντον.
SNOWPIERCER
Βαθμολογία: 8 / 10
Mια από τις πιο συζητημένες και αναμενόμενες παραγωγές της χρονιάς (που ο Έλληνας διανομέας καταδίκασε αφήνοντας αμετάφραστο τον τίτλο της) η οποία σηματοδοτεί το αγγλόφωνο ντεμπούτο του κορεάτη Μπονγκ Τζουν Χο. Του σκηνοθέτη που το 2006 εντυπωσίασε με το "The Host" αφήνοντας πολλές υποσχέσεις για το μέλλον. Βασισμένο σε ένα γαλλικό graphic novel δυστοπικής φαντασίας, το φιλόδοξο εγχείρημα του Χο εξελίσσεται εξ' ολοκλήρου μέσα σε ένα τρένο. Μια σύγχρονη Κιβωτό του Νώε που διασχίζει κυκλικά και ασταμάτητα εδώ και χρόνια μια παγωμένη Γη στην οποία δεν υπάρχει πλέον ίχνος ζωής.
Δημιούργημα ενός πολυεκατομμυριούχου κατασκευαστή, του Γουίλφορντ, το τρένο αποτελεί μια μικρογραφία της κοινωνίας. Με τους επιβάτες της τελευταίας θέσης να ζούνε σε πραγματικά εξαθλιωμένες συνθήκες. Ως τη στιγμή που αποφασίζουν να εξεγερθούν, να διασχίσουν τα σφραγισμένα και φυλαγμένα από ένοπλους βαγόνια και να φτάσουν μπροστά, στην Αιώνια Μηχανή που ελέγχει ο μυστηριώδης και Θεός για τους επιβάτες εκατομμυριούχος.
Σουίντον.Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, ο Χο στήνει έναν εντυπωσιακό κλειστοφοβικό κόσμο φτιαγμένο με σκηνογραφική έμπνευση που αλλάζει από βαγόνι σε βαγόνι: από την εφιαλτική ατμόσφαιρα ενός ανθρακωρυχείου σε αυτήν μιας υπερπολυτελούς σάουνας, ενός παστέλ νηπιαγωγείου, ενός εντοιχισμένου ενυδρείου, ενός ξέσαλλου club κλπ. Στήνοντας ενίοτε εκπληκτικές σκηνές σχεδόν οπερατικές στη χορογραφία και το μοντάρισμα της δράσης και εναλλάσσοντας τη σοβαρότητα με έναν αλά Τέρι Γκίλιαμ στο "Brazil", κωμικό τόνο παραλόγου, με την αμέριστη βοήθεια της εκπληκτικά μεταμορφωμένης Τίλντα
Χωρίς να σε αφήσει να την ανακαλύψεις αλλά τρίβοντας την στη μούρη σου με εντελώς προφανή τρόπο. Και ειδικά προς το τέλος, σχεδόν παιδαριώδη, αδικώντας όλη την υπόλοιπη ιδιοφυή έμπνευση. Κάτι που γίνεται ακόμα πιο έντονο, εφ' όσον πυλώνες της είναι εντελώς σχηματικοί, κομιξάδικα τυποποιημένοι χαρακτήρες που δεν καταφέρνουν να αποκτήσουν το βάθος και τις διαστάσεις που το ίδιο το τρένο και το ταξίδι του θεατή με αυτό έχουν.Μια χορταστική κινηματογραφική εμπειρία, από τις πλέον μοναδικές σαν όραμα, στη φετινή χρονιά, που όμως υπονομεύεται από δύο πράγματα: Ενώ χαρακτηρίζεται από μια σαφή πολιτικοκοινωνική αλληγορία, και πλήθος έξυπνων ιδεών, ενίοτε εκβιάζει αυτήν την αλληγορία άκομψα.
Δεν υπάρχει συζήτηση ότι σαν σύνολο, η ταινία είναι από τις πλέον ανταποδοτικές σαν απόλαυση "καταθέσεις" του είδους που έχουμε δει εδώ και καιρό. Οι Κρις Έβανς, Τζέιμι Μπελ, Τίλντα Σουίντον, Τζον Χαρτ και Εντ Χάρις σώζουν με τη στιβαρότητα της παρουσίας τους την επιφανειακότητα των χαρακτήρων τους και ο Χο στήνει σκηνές ανθολογίας εκμεταλλευόμενος στο έπακρο την κλειστοφοβική έμπνευση του τρένου. Όμως ο αρχικός εντυπωσιασμός του συνόλου, που σε κρατάει πραγματικά καθηλωμένο στη θέση σου, ξεθωριάζει λίγο σε μια δεύτερη ανάγνωση. Όπως και τα εύσημα της πρωτοτυπίας που για έναν πιο απαιτητικό και ενημερωμένο θεατή του είδους, τελικά δεν προκύπτει και τόσο ακριβώς πρωτότυπη.
Χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι αυτό το τρένο, δεν αποτελεί μια πρωτοκλασάτη κινηματογραφική διαδρομή, με υπογραφή, ταυτότητα, στιλ, φαντασία και ευρηματικότητα που ξεφεύγουν από τα χολιγουντιανά στερεότυπα του είδους.
*Στις αίθουσες από την Πέμπτη 24 Απριλίου
www.twitter.com/klarinabourana . Kάντε LIKE στην επίσημη σελίδα του facebook www.facebook.com/SigaikaProductions για να μαθαίνετε όσα χρειάζεστε, προκειμένου να καίτε τον εγκέφαλο (των άλλων) ή επικοινωνήστε με το terra_gelida@hotmail.cοm για μέιλ και υποθέσεις προσωπικής εκδίκησης.***ακολουθήστε τον ΤΑΖ στο www.facebook.com/tazthebuzz ή στο