Ο πόλεμος της σημάδεψε το κορμί και την ψυχή κι όμως συνεχίζει να χαμογελά και να παλεύει. Αυτή είναι η συγκλονιστική ιστορία της 6χρονης Ρίμα που ήρθε στην Ελλάδα από την πολύπαθη Συρία για ένα καλύτερο αύριο, όπως την περιγράφει στην ιστοσελίδα της η Διεθνής Αμνηστία.
Η UNCHR τους τελευταίους μήνες έχει αφιερώσει ένα τμήμα της ιστοσελίδας της στις συγκλονιστικές ιστορίες των προσφύγων, πώς αυτοί ήρθαν στην Ελλάδα και πώς ζουν. Οι ιστορίες τους πραγματικά συγκινούν και συγκλονίζουν, ωστόσο είναι ακόμη πιο εντυπωσιακές όταν έχουν πρωταγωνιστές μικρά παιδιά.
Η ιστορία της Ρίμα όπως περιγράφεται στην επίσημη σελίδα της UNCHR:
«Η εξάχρονη Ρίμα έφτασε στην Ελλάδα με τον πατέρα της Σάμερ τον Ιανουάριο του 2013, μετά από τον τραυματισμό της στη Συρία και δύο ανεπιτυχείς χειρουργικές επεμβάσεις. Σήμερα, ενώ έχουν αποκατασταθεί τα σωματικά της τραύματα χάρη σε ευαισθητοποιημένους ανθρώπους στην Ελλάδα, η Ρίμα παλεύει με τους εφιάλτες...
Ο Σάμερ εργαζόταν σε μια Εκδοτική Εταιρεία στη νότια Δαμασκό που του επέτρεπε να προσφέρει μια άνετη ζωή στη γυναίκα του και στα τρία τους παιδιά.
Όταν το Νοέμβριο του 2012 άρχισαν οι συγκρούσεις στην περιοχή τους, αποφάσισαν να μετακινηθούν. Στο δρόμο δέχθηκαν πυροβολισμούς από στρατιωτικά οχήματα. Μία σφαίρα τρύπησε την κοιλιά της Ρίμας. Χειρουργήθηκε δύο φορές σε ιδιωτικό νοσοκομείο και στο τέλος βρέθηκε με παρά φύση έδρα.
Η Συρία δεν ήταν πλέον ασφαλής για αυτούς και αποφάσισαν να διαφύγουν. Ο Σάμερ και η Ρίμα έφυγαν πρώτοι. Αναγκάστηκαν να καταφύγουν σε παράτυπο ταξίδι, όπως εξάλλου και οι περισσότεροι πρόσφυγες.
Ταξίδεψαν με αυτοκίνητο μέχρι τα Τουρκικά σύνορα, όπου δέχθηκαν πυροβολισμούς χωρίς ευτυχώς να τραυματιστούν. Επόμενος σταθμός η Κωνσταντινούπολη και μετά με άλλους 37 με φουσκωτό σκάφος φτάσανε στη Μυτιλήνη, τον Ιανουάριο του 2013. Σε 12 μέρες, έλαβαν εξάμηνη «αναβολή απομάκρυνσης» από την αστυνομία και στη συνέχεια μεταφέρθηκαν στη Αθήνα.
« Κλειστήκαμε για 21 μέρες σε ένα διαμέρισμα στην Αχαρνών,» είπε ο Σάμερ στην Ύπατη Αρμοστεία. «Φοβόμουνα την αστυνομία με τις επιχειρήσεις Ξένιος Δίας. Φοβόμουνα και τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής που έκαναν επιθέσεις σε ξένους.»
Σε λίγες μέρες αποπειράθηκαν να φύγουν παράτυπα μέσω Πάτρας στην Ιταλία, αλλά τους συνέλαβε η αστυνομία και κρατήθηκαν για 11 μέρες .
Η Ρίμα είχε τη κολοστομία αλλά έμεινε για περίπου 3 μήνες με την ίδια σακούλα. Ο Σάμερ την έπλενε και την επανατοποθετούσε με αυτοκόλλητη ταινία, χωρίς ευτυχώς να μολυνθεί. Στη συνέχεια γνώρισαν την κοινότητα των Σύρων στην Ελλάδα και τον καρδιολόγο Μααρούφ Αλομπειντ, που μίλησε για τη Ρίμα στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.
H Ρίμα νοσηλεύτηκε και χειρουργήθηκε χωρίς κανένα κόστος, για επανασύνδεση του εντέρου, στο νοσοκομείο «Μητέρα», από τον καθηγητή Δημήτρη Λινό, τον Απρίλιο του 2013. «Η μικρή Ρίμα είναι όπως ήταν πριν τον τραυματισμό της,» είπε στον Σάμερ ο Δημήτρης Λινός.
« Δεν περιγράφεται η ευγνωμοσύνη μου! » επαναλάμβανε ο Σάμερ στο τέλος της περιπέτειας της πλέον απόλυτα υγιούς κόρης του.
Ωστόσο ο Σάμερ μας είπε ότι δεν ήθελε να μείνει στην Ελλάδα λόγω της έλλειψης ουσιαστικής προστασίας για τους πρόσφυγες. Όταν η Ρίμα άρχισε να αισθάνεται καλύτερα, έφυγαν με τον ίδιο παράτυπο τρόπο. Δεν ξεχνάει όμως ποτέ την καλοσύνη που εισέπραξε.
Σήμερα βρίσκονται στη Σουηδία. Στη νέα της πατρίδα, η Ρίμα πηγαίνει στο σχολείο και κάνει βόλτες με τον πατέρα της με τα ποδήλατα.
Στη νέα της πατρίδα, η Ρίμα πηγαίνει στο σχολείο και κάνει βόλτες με τον πατέρα της με τα ποδήλατα.
Παρά το ήρεμο περιβάλλον και τη στοργή του πατέρα της, η Ρίμα αντιμετωπίζει διαταραχές στον ύπνο και είναι συχνά απότομη και αντιδραστική. Λαμβάνει ψυχολογική στήριξη από το Κέντρο Ψυχικής υγείας χωρίς μέχρι τώρα ενθαρρυντικά αποτελέσματα.
Η διαδικασία της οικογενειακής επανένωσης με την μητέρα και τα δύο αδέλφια της που βρίσκονται στη Συρία προχωρά. Όταν επιτευχθεί, θα συμβάλει αποτελεσματικά στη σταδιακή βελτίωση της κατάστασης της Ρίμα που ο αδυσώπητος πόλεμος της σημάδεψε το κορμί και την ψυχή.»
Περισσότερες ιστορίες προσφύγων μπορείτε να διαβάσετε εδώ