Κατά της γνωστής ελληνικής αλυσίδας καφέ Mikel που κάνει θραύση το τελευταίο διάστημα, καταφέρεται σε ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ, καταγγέλοντας την πρακτική που ακολουθεί η εταιρεία να συνάπτει ιδιωτικά συμφωνητικά με τους εργαζόμενους, τα οποία μεταξύ άλλων τους δεσμεύουν με ρήτρα «πολλών χιλιάδων ευρώ», εάν για ένα χρόνο μετά την απόλυση, ή την αποχώρηση τους, εργαστούν σε άλλη επισιτιστική επιχείρηση, ή εάν συγγενής τους α' βαθμού εργάζεται σε άλλη εταιρία του είδους.
Η Γραμματεία Επισιτισμού-Τουρισμού του Π.Α.ΜΕ. και το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τουριστικών-Επισιτιστικών Επιχειρήσεων Θεσσαλονίκης-Πιερίας-Χαλκιδικής που κάνουν και τη σχετική καταγγελία, τονίζουν στην ανακοίνωσή τους ότι η τακτική αυτή που ακολουθούν τα Mikel καθιστά τους εργαζόμενους «ομήρους» της επιχείρησης «ακόμη και μετά την απόλυση τους» και προσβάλει τα «βασικά εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματά» τους.
Σημειώνεται ότι «έχει γίνει απόλυση εργαζόμενης στη Θεσσαλονίκη, που απλά συζήτησε το πρόβλημα», ενώ υπογραμμίζεται ότι στους «χώρους δουλειάς» το περιστατικό αυτό «δεν είναι το μοναδικό και δεν θα μείνει αναπάντητο».
Ολόκληρη η σχετική ανακοίνωση έχει ως εξής:
«Η Γραμματεία Επισιτισμού-Τουρισμού του Π.Α.ΜΕ. και το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τουριστικών-Επισιτιστικών Επιχειρήσεων Θεσσαλονίκης-Πιερίας-Χαλκιδικής καταγγέλλει την απαράδεκτη τακτική της εταιρίας «ΜΙΚΕΛ καφέ Ανώνυμη Εταιρία Α.Ε.» (υπό καθεστώς franchise ή και ιδιοκτησίας της εταιρίας) για την τακτική της να υποχρεώνει τους εργαζόμενους να υπογράφουν ιδιωτικό συμφωνητικό-ρήτρα πολλών χιλιάδων ευρώ, δεσμευόμενοι πίστη και υπακοή στην εταιρία.
Η υπογραφή αυτών των συμφωνητικών είναι άκρως αντιδραστική, ισοδυναμεί με αλλαγή της σύμβασης εργασίας και ο εργοδότης μπορεί να απολύσει τον εργαζόμενο άμεσα και χωρίς αποζημίωση. Η εταιρία υποχρεώνει τους εργαζόμενους ακόμα και μετά από ένα χρόνο μετά τη λήξη της εργασίας τους να μην δουλέψουν σε οποιαδήποτε επισιτιστική επιχείρηση, αλλά και να μην ενεργήσουν οποιαδήποτε ανταγωνιστική προς την εταιρία πράξη, χωρίς να διευκρινίζεται τι είδους είναι αυτή πράξη.
Απαγορεύεται ακόμα και σε συγγενικό πρόσωπο (α' βαθμού) των εργαζόμενων να εργάζεται σε επισιτιστική επιχείρηση.
Το παραπάνω συμφωνητικό προσβάλλει βασικά εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα των εργαζόμενων, καθώς τους καθιστά ομήρους της επιχείρησης ακόμα και στην περίπτωση που αυτοί απολυθούν από την εν λόγω επιχείρηση. Είναι αδιανόητο να απειλούνται οι εργαζόμενοι με αποζημίωση προς την επιχείρηση αν πιάσουν δουλειά μέσα σε ένα χρόνο από την απόλυση ή την αποχώρησή τους. Και μάλιστα με κριτήρια που είναι εντελώς αυθαίρετα και εναπόκεινται αποκλειστικά στην κρίση της εταιρίας.
Για το λόγο αυτό επικρατεί αναστάτωση μέσα στους εργαζόμενους. Η προσυπογραφή από μέρους τους του συμφωνητικού δεν σημαίνει συμφωνία αλλά είναι αποτέλεσμα φόβου για τις επιπτώσεις από την άρνηση της υπογραφής.
Ήδη έχει γίνει απόλυση εργαζόμενης στη Θεσσαλονίκη που απλά «συζήτησε» το πρόβλημα.
Το περιστατικό με τη συναδέλφισσά μας δεν είναι το μοναδικό και δεν θα μείνει αναπάντητο. Είναι εκατοντάδες τα παραδείγματα στους χώρους δουλειάς με εργαζόμενους να διώκονται ή να καταδικάζονται επειδή διεκδικούν το δικαίωμα στη ζωή με αξιοπρέπεια.
Καλούμε τους εργαζόμενους όλων των κλάδων, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τη νεολαία να οργανωθούν και να αντιπαλέψουν τη λαίλαπα που τσακίζει τη ζωή μας».