Μια εκκεντρική ιδέα είχε ο καθηγητής πληροφορικής στο πανεπιστήμιο της Γιούτα, Ματ Μάιτ. Να ζωγραφίσει το διδακτορικό, παρουσιάζοντας μάλιστα το εγχείρημά του και σε παιδιά δημοτικού.
Ο Μάιτ αυτό που θέλει, εν τέλει, να δηλώσει είναι ότι η γνώση είναι αέναη, δεν σταματάει δηλαδή ποτέ.
Ετσι, με γνώμονα ακριβώς αυτό, οι άνθρωποι που υπηρετούν πιστά μια επιστήμη, οφείλουν να σπάσουν το φράγμα των γνώσεων.
Φανταστείτε ότι ο συγκεκριμένος κύκλος περιέχει όλη την ανθρώπινη γνώση:
Μέχρι να τελειώσεις το δημοτικό, έχεις μάθει κάτι λίγο:
Και μέχρι το λύκειο, έχεις μάθει λίγο περισσότερα:
Με το πτυχίο αποκτάς τομέα και αρχίζεις να μαθαίνεις περισσότερα:
Με το μεταπτυχιακό παίρνεις και ειδικότητα:
Διαβάζοντας ερευνητικές εργασίες, φτάνεις στο τέλος της ανθρώπινης γνώσης:
Και αρχίζεις να εστιάζεις στα «σύνορα»:
Σπρώχνεις τα σύνορα, ώσπου μια μέρα αυτά υποχωρούν:
Και αυτό που έκανες λέγεται μεταπτυχιακό:
Φυσικά όλος ο κόσμος θα φαίνεται διαφορετικός, αλλά δε θα πρέπει να ξεχνάς τη μεγάλη εικόνα: