Με δήλωση του ο δημοσιογράφος και υποψήφιος ευρωβουλευτής με Το Ποτάμι, Κώστας Αργυρός, εξηγεί γιατί επέλεξε να κατέβει υποψήφιος.
Όπως επισημαίνει στη δήλωση του:
Φίλες και φίλοι
Eπειδή τις θέσεις μας πρέπει να τις φτιάχνουμε και μόνοι μας.
Επειδή είχα βαρεθεί να λέω και κυρίως να ακούω τη φράση "δεν ξέρω τι να ψηφίσω".
Επειδή στο ευρωκοινοβούλιο κρίνεται συνεχώς η "καθημερινότητά" μας.
Επειδή μέσα από τη δουλειά μου όλα αυτά τα χρόνια και ειδικά την τελευταία πενταετία χαίρομαι να συναντώ ανθρώπους που "το παλεύουν όπως μπορούν" και στεναχωριέμαι με εκείνους που "δεν την παλεύουν άλλο".
Επειδή Ευρώπη για μένα σημαίνει το σπίτι μου και όχι κάποιοι απρόσωποι γραφειοκράτες.
Επειδή ο κόσμος τις περισσότερες φορές προχωράει εξαιτίας μιας "τρέλας".
Επειδή πολλοί φίλοι και γνωστοί μου είπαν "τόλμησέ το".
Επειδή η σημερινή Ελλάδα και η Ευρώπη απέχουν πολύ από αυτό, που ονειρευόμαστε.
Επειδή τα κλασσικά κόμματα αλλάζουν ονόματα, αλλά όχι μυαλά.
Επειδή κουράστηκα να ακούω νέους ανθρώπους να με ρωτάνε αν πρέπει "να την κάνουν για έξω".
Επειδή έχω δει και καλούς και κακούς ευρωβουλευτές και ξέρω τι κάνει τη διαφορά.
Επειδή με παλιά υλικά δεν θα δούμε καινούριες συνταγές.
Επειδή στην πολιτική σίγουρα δεν υπάρχουν "Μεσσίες" ή "Φωστήρες".
Επειδή ο Σταύρος μου είπε απλώς "μπες γερά" χωρίς όρους, χωρίς παζάρια, χωρίς μισόλογα.
Επειδή η "πολιτική χωρίς κομματικό παρελθόν" αξίζει την προσπάθεια.
Γι αυτό αποφάσισα να είμαι υποψήφιος για τις ευρωεκλογές με "Το Ποτάμι".
Έτσι απλά».
Το βιογραφικό του
Ο Κώστας Αργυρός, γεννήθηκε στην Αθήνα το Μάρτιο του 1967. Παρουσίασε την εκπομπή "27 της Ευρώπης" στη ΝΕΤ. -Συνεργάστηκε με τη δημόσια τηλεόραση από το 2002 σε σειρά εκπομπών διεθνούς θεματολογίας. -Από το 1989 ως το 1999 εργάστηκε ως ανταποκριτής διαφόρων μέσων στην Κεντρική Ευρώπη με έδρα τη Βιέννη.
Έχει συνεργαστεί με περιοδικά, ραδιοφωνικούς σταθμούς και εφημερίδες Αυστρίας και Γερμανίας. -Από το 2007 έως το 2009 ήταν συντονιστής του σαββατιάτικου "review" στον Ελεύθερο Τύπο. -Εκανε σπουδές Επικοινωνιολογίας και Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης. -Εχει τιμηθεί με το βραβείο Ιδρύματος Αθ. Mπότση το 2013, το βραβείο Ελένης Βλάχου το 2007, με το Βραβείο "Κωνσταντίνος Καλλιγάς" το 2011 και με το βραβείο του Ελληνικού Γραφείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το 2009.